تغییرات دستگاه تناسلی مردان در طول زندگی
همان طور که می دانیم قدرت جنسی مردها ، با افزایش سن ، کاهش می یابد . همچنان که سطوح هورمون تستو سترون پایین می آید ، توانایی جنسی رو به افول می نهد  ، یعنی نعوظ و حفظ آن دشوارتر می گردد . افزایش سن علاوه بر آن ، بر مقدار و کیفیت تولید اسپرم نیز تاثیر می گذارد .

در کل توانایی جنسی مردان بین 40 تا 70 سالگی ، از 60%  اولیه به 30% میزان دوره جوانی افت می کند.
از سویی افزایش سن بر نحوه ادرار مردان نیز تاثیر منفی می گذارد طوریکه به دلیل ضعف عضلات مثانه یا بزرگی پروستات و سایر دلایل ، خروج ادرار ضعیفتر و آرامتر می گردد . این تغییرات به همین موارد ختم نمی شود ، بلکه با عبور سن مردان از 30 سالگی ، آلت آنها نیز دچار تغییرات می گردد که در زیر شرح می دهیم :
- ظاهر آلت تناسلی مردان، دو تغییر عمده دارد : سر آلت رنگ براق و یک دست  خود را ازدست  می دهد که نتیجه کاهش جریان خون در آن ناحیه است و دیگر اینکه موی ناحیه زهار شروع به ریزش می نهد .
- اندازه آلت ؛ با افزایش چربی در ناحیه شکم و زیر شکم ، طول آلت کوتاهتر به نظر می رسد . در افراد خیلی چاق ، آلت کلاً در میان توده چربی و گوشت گم می شود.در کنار این کوتاه شدگی معمولی متناسب با افزایش سن هم قرار دارد که قطر آن معمولاً حدود 1 تا 2 سانتیمتر نسبت به دوره جوانی است.

یک دلیل این کاهش  به تصلب شرایین آلت در اثر وجود چربی ها برمی گردد که منجر به کاهش جریان خون به داخل حفره های آلت و انبساط آن می گردد و دلیل دیگر آن کاهش خاصیت کشانی حفره های آلت است . در این دوره ، انداره بیضه ها هم رفته رفته کوچک می شود و قطر آنها حدوداً از 3 به 2 سانتیمتر کاهش می یابد .
- در افراد میانسال به بالا آلت از شق و رقی در حالت نعوظ خارج شده و به صورت قوسی در می آید . نتیجتاً نعوظ  و دخول ممکن است همراه با درد باشد .
- حساسیت ، مطالعات نشان می دهد که سر آلت رفته رفته حساسیت اولیه خود را از دست می دهد که این امر رسیدن به اوج لذت و یا نعوظ کامل را دشوار می سازد .
- با وجود همه این تغییرات ، محققان معتقدند که خوشبختانه میل و رضایت جنسی مردان افت شدیدی پیدا نمی کند یعنی اگر مسئله اصلی را در رابطه زناشوئی ارضای طرف مقابل هم بدانیم این امر به اندازه آلت و یا اوج آمادگی فیزیکی بستگی ندارد ، بلکه به تجربه و شناخت بیشتر وابسته است که آنهم نزد این میانسالان فراوان یافت می شود!

تکنیک های جراحی برای تغییر اندازۀ آلت تناسلی در مردان
مشغلۀ ذهنی راجع به اندازه آلت جنسی یک یافتۀ شایع مابین مردان می باشد. بسیاری از مردان بخصوص مردان جوان دارای نگرانی هستند که آیا اندازۀ آلت تناسلی آنها طبیعی است یا نه؟

بررسیهای مختلفی در جمعیت های مختلف مردان دنیا انجام شده اند که در آن اندازۀ آلت تناسلی اندازه گیری شده است. در این بررسیها طول متوسط آلت تناسلی در حالت شل 8 سانتیمتر و در حالت نعوظ 12 سانتیمتر بوده است. اعداد ذکر شده متوسط آن در جمعیتهای مردان مختلف می باشند که مورد بررسی علمی قرار گرفته اند.

از نظر علمی ما موقعی می گوئیم که اندازۀ آلت تناسلی کوچک است که 5/2-2 انحراف معیار کمتر از میزان طبیعی باشد. بسیاری از مردان اندازۀ آلت تناسلی خود را با اطلاعات ناقصی که از محیط پیرامون بدست می آورند می سنجند. باور یک مرد، چه درست و چه نادرست در مورد اندازۀ آلت تناسلی خود، سبب آسیب دیدن روانی وی و روابط زناشوئی با همسرش خواهد شد.

در یک مطالعه 94 درصد مردانیکه از کوچکی اندازۀ آلت تناسلی خود شاکی بودند، تخمین نادرستی از اندازۀ آلت تناسلی خود داشتند. این علاوه از باورهای نادرست در مورد نقش اندازۀ آلت تناسلی در روابط زناشوئی است. فرایند یک رابطۀ زناشوئی توسط یک چرخۀ جنسی مشخص می شود که در مردان شامل 5 مرحله می باشد.

این مراحل به ترتیب عبارتند از:

مرحلۀ برانگیختگی، مرحلۀ کفه یا همان تداوم تحریک جنسی، مرحلۀ ارضاء، مرحلۀ فروکش و بالاخره مرحلۀ تحریک ناپذیری.

در مرحلۀ تحریک ناپذیری، یک مرد نمی تواند دوباره یک چرخۀ جدید فعالیت جنسی را از صفر شروع نماید. این مرحله ممکن است در افراد مختلف از چند دقیقه تا چند ساعت و حتی چند روز متفاوت باشد. مدت این زمان رابطۀ مستقیم با سن فرد دارد، و هر قدر سن فرد بالا می رود، این مدت زمان نیز طولانی تر می شود. هدف از توضیح این چرخۀ جنسی، بیان تفاوت ما بین زن و مرد می باشد.

چرخۀ جنسی در خانمها فقط شامل 4 مرحلۀ اول می باشد و خانمها فاقد مرحلۀ تحریک ناپذیری هستند. این بدین معنی است که در شرایط مناسب خانمها در فرایند رابطۀ زناشوئی می توانند ارگاسم یا ارضاء جنسی مکرر را تجربه کنند بدون اینکه نیازی به مقاربت جنسی داشته باشند، بنابراین عده ای از مردان که دلیل عدم ارضاء همسر خود را کوچکی اندازۀ آلت تناسلی خود می دانند، از نظر علمی صحیح نمی باشد و قابل توجیه نیست، و از طرف دیگر اندازۀ آلت تناسلی نقشی در فرایند مقاربت مرد ندارد و یک مرد با هر اندازه آلت تناسلی، به ارضاء جنسی دست پیدا خواهد کرد. با بیان مطالب فوق می توان به میزان اهمیت اندازۀ آلت تناسلی در روابط زناشوئی پی برد.

امروزه شبکه های ماهواره ای بسته به نیاز مخاطبین خود در یک منطقۀ بخصوص، تبلیغات وسیع و همه جانبه دارند. همانطور که مستحضر هستید تبلیغات شبکه های فارسی زبان بیشتر بر حول محور محصولات و کالاهای جنسی، ترک اعتیاد، کاهش وزن، افزایش قد و چند موضوع دیگر می چرخد.

يكي از شگردهای مهم اين رسانۀ نوين رواج فرهنگ بیماریزائی است. بیماری زائی یعنی تولید و ایجاد یک بیماری توسط یک عده افراد خبره که وجود خارجی ندارد. یعنی آنقدر موضوعی را تکرار می کنند که فرد احساس می کند که بیمار است و باید سراغ درمان خود برود. یکی از این موارد هم اندازۀ آلت تناسلی در مردان می باشد.

یک مثال بارز تبلیغ کرمی است که مبلغین آن مدعی هستند که سبب افزایش اندازۀ آلت تناسلی در آقایان می شود. اینها برای اینکه محصول خود را به فروش برسانند در ابتدا اقدام به بیان مطالبی کاملا کذب می کنند که به هیچ وجه مبنای علمی ندارد.

این نوشته را بنده از تبلیغات آنها خدمت شما ذکر می کنم: "طبق آمارهای کسب شده تقریبا 70 درصد از افراد در سراسر دنیا از کوچک بودن دستگاه تناسلی خود رنج برده و احساس حقارت می کنند (جهت اطلاع بایستی خاطر نشان سازم که هر بیماری تعریف علمی خاص خودش را دارد، و صرف ادعای یک فرد دلیل بیماری وی نیست؛ مسئلۀ بعد این است که یک فرد خارج از فرایندهای فیزیولوژیک طبیعی نمی تواند انتظار خاصی از خودش داشته باشد، و مسئلۀ سوم میزان شیوع کوچک بودن دستگاه تناسلی در جوامع مختلف است، میزان شیوع مرضی این بیماری در جوامع مختلف یک در هزار است نه 70 درصد).

آنها در ادامۀ تبلیغشان می نویسند: "کوچک بودن آلت تناسلی یک مرد اثرات بسیار بدی را در زندگی و فکر او دارد و حاصلش : افسردگی ، عدم اعتماد به نفس ، خجالتی شدن ، سرخورده شدن از روابط جنسی و نارضایتی شریک جنسی او و.... خواهد بود". در صورتیکه به هیچ وجه اینگونه نیست.

آنها با تبلیغات گسترده به مردان القاء می کنند که دارای مشکل هستند، و درمان مشکل نیز در نزد خود آنها است. مگر افرادیکه دارای قد 175 سانتیمتر می باشند و اگر قد آنها به 190 سانتیمتر نرسد باید دچار عدم اعتماد به نفس ، خجالتی، و سرخورده شوند، با یک مختصر آگاهی و دادن اطلاعات به افرادیکه فکر می کنند دارای مشکل هستند، تقریبا اکثر قریب به اتفاق متقاعد می شوند که دارای مشکل نمی باشند.

البته باید متذکر شد که متاسفانه تعداد افرادیکه در دام فریبکاریهای تبلیغاتی می افتند نیز کم نمی باشد. کدام عقل سالم قبول می کند که با پوشیدن یک دمپائی به مدت 45 روز 8 سانتیمتر قدش بلندتر خواهد شد. ولی باز متاسفانه کم نیستند افرادیکه نسبت به خرید و استفاده از این دمپائیها اقدام می نمایند. همین در مورد دستگاهها و داروهائیکه اندازۀ آلت تناسلی را زیاد می کنند نیز صدق می کند.

امروزه علم پزشکی از جمله در کشور عزیزمان ایران پیشرفت زیادی کرده و بسیاری از بیماریها قابل درمان هستند. این درمانها برای افرادیکه دارای کوچکی اندازۀ آلت تناسلی "مرضی" باز هم تاکید می کنم "مرضی" هستند در دسترس می باشند.

تشخیص "مرضی" بودن کوچکی آلت تناسلی با پزشک می باشد و صرف ادعای فرد دلیل وجود مشکل در وی نیست. ممکن است که فرد انتظارات خاصی از خود داشته باشد، ولی آن دلیل وجود بیماری نمی باشد.

یک مرد با قد 170 سانتیمتر که از نظر علم پزشکی طبیعی است، ممکن است بخواهد قدش 190 سانتیمتر شود، ولی وی انتظارات نابجائی است که از خودش دارد، و در علم پزشکی هیچ اقدامی برای ادعای وی متصور نمی باشد.

کلاً در مواردیکه فرد دارای کوچکی "مرضی" آلت تناسلی است دو اقدام درمانی می توان انجام داد.

اولین آن دارو درمانی است که بیشتر قبل از 14 سالگی مؤثر است. اگر کوچک بودن اندازۀ آلت تناسلی قبل از کامل شدن سن بلوغ تشخیص داده شود، کمک زیادی می توان به بیمار کرد. این را همینجا متذکر شوم که اکثر پسربچه هائی که دارای آلت تناسلی رشد نکرده هستند در آینده از نظر باروری یا همان بچه دار شدن نیز ممکن است مشکل پیدا بکنند. بنابراین تشخیص به موقع و زودرس خیلی کمک کننده خواهد بود.

جهت راهنمائی والدین عزیز، هر پسر بچۀ بالای یک سال که طول دستگاه تناسلی وی در حالت کشیده کمتر از 1/9 سانتی متر می باشد، باید مورد بررسی قرار گیرد. علاوه از آن با استفاده از داده های زیر می توان بطور واقعی در مورد اندازۀ آلت تناسلی قضاوت کرد که در آن طول متوسط طبیعی آلت تناسلی کشیده شده با دست بر حسب سانتیمتر در سنین مختلف نشان داده می شود.

نوزاد 30 هفته : 1.5 سانتی متر***** کودک 2 ساله : 2.6 ***** کودک 7 ساله : 3.9
نوزاد 34 هفته : 2.5 سانتی متر***** کودک 3 ساله : 2.9 ***** کودک 8 ساله : 3.7
نوزاد 34 هفته  : 2.5 سانتی متر***** کودک 4 ساله : 3.3 ***** کودک 9 ساله : 3.8
کودک 6 ماهه : 1.9 سانتی متر***** کودک 5 ساله : 3.5 ***** کودک 10ساله : 3.8
کودک 1 ساله : 2.3 سانتی متر***** کودک 6 ساله : 3.8 ***** بالغين .......... : 9.3
.
و اما تکنیکهای جراحی نیز برای افزایش حجم و اندازۀ آلت تناسلی در حالت "مرضی" وجود دارند. یک از مواردیکه بطور شایع در کلینیک با آن مواجه هستیم، در افراد چاق و بویژه کودکان، آلت تناسلی در زیر چربی ناحیۀ عانه مخفی می شود، که اصطلاحاً به آن "آلت تناسلی دفن شده یا مخفی شده" می گویند و این با آلت تناسلی کوچک فرق می کند.

در بسیاری از موارد با بزرگ شدن کودک و کاهش وزن وی، این مشکل برطرف می شود، ولی گاهاً خود فرد چاق نیست ولی بعلت حجم زیاد چربی ناحیۀ عانه 3-2 سانتیمتر از آلت تناسلی در چربی فوق مدفون می شود، در همچون مواردی می توان با یک عمل جراحی مشکل را به مقدار زیادی حل کرد.

تکنیک دوم برای افزایش طول آلت تناسلی در مردانی است که مبتلا به کوچکی مرضی اندازۀ آلت تناسلی هستند. باید متذکر شوم که این تکنیک در بهترین شرایط 5-3 سانتیمتر به طول آلت تناسلی اضافه می کند. در حالت طبیعی حدود 5-3 سانتیمتر از آلت تناسلی مرد داخل شکم وی قرار دارد .

در این روش ابتدا یک برش به شکل Z در بالای آلت تناسلی بر روی شکم داده می شود. بافت چربی ناحیۀ عانه خالی می شود و به قاعدۀ آلت تناسلی در داخل شکم دسترسی پیدا می شود. آلت تناسلی توسط دو رباط به استخوان عانه می چسبد. با بریدن این دو رباط، آلت تناسلی آزاد می شود.

به محل بریده شدن رباطها یک تکه سیلیکون گذاشته می شود که بعداً چسبندگی ایجاد نشود. به این ترتیب 5-3 سانتیمتر به طول آلت تناسلی اضافه می شود.

تکنیک سوم افزایش دادن حجم به آلت تناسلی در موارد لزوم است. مثلاً بندرت ممکن است اندازه و قطر آلت تناسلی یک مرد در حالت کشیده حدوداً به اندازۀ یک خرما باشد. اینگونه افراد هستند که از نظر پزشکی بیمار محسوب شده و نیاز به اقدام اصلاحی دارند. در این افراد علاوه از اینکه طول آلت تناسلی باید زیاد شود باید به آن حجم نیز داده شود.

برای افزایش حجم آلت تناسلی تکنیکهای مختلفی وجود دارد. در یکی از این تکنیکها یک فلاپ (آویخته، یک تکه ای از پوست که توسط پایه اش هنوز به بدن متصل است) بیضی شکل از پوست تهیه کرده و آنرا در زیر پوست آلت تناسلی به دور آن می پیچیم.

در تکنیک دوم با سوزنهای مخصوصی درزیر پوست آلت تناسلی مواد حجم دهنده تزریق می شود. برای اینکار مواد گوناگون مثل سیلیکون بکار می رود . بیاد داشته باشیم که اعمال جراحی فوق بدون عارضه نمی باشند، و انجام آنها در افرادیکه نیازی ندارند غیر اخلاقی است و ممکن است داشته های قبل از عمل فرد را نیز به مخاطره بیندازد.

سرطان آلت تناسلی از طریق رابطه جنسی منتقل نمی شود

علت سرطان آلت تناسلی در مردان
هر ساله حدود 500 مرد در بریتانیا به سرطان آلت تناسلی مردانه مبتلا می شوند. بسیاری از آنها زنده می مانند، مخصوصا اگر تشخیص سرطان و درمان آن به موقع انجام شود. سرطان آلت تناسلی به طور عمده در مردان مسنی (به ویژه مردان بالای 60 سال) که بهداشت آلت تناسلی خود را در طول زندگی رعایت نکرده اند رخ می دهد.
به عبارت دیگر این افراد اغلب مردانی هستند که ختنه نشده اند و به طور منظم زیر پوست ختنه گاه خود را تمیز نکرده اند. لازم به ذکر است که سرطان آلت تناسلی مردانه در مردانی که ختنه شده اند بسیار نادر است.

دلایل ایجاد سرطان آلت تناسلی در مردان
به نظر می رسد که سرطان آلت تناسلی مردانه به علت التهاب طولانی مدت در سطح آلت تناسلی (به ویژه در زیر پوست ختنه گاه) به وجود می آید. سرطان آلت تناسلی از طریق رابطه جنسی منتقل نمی شود. البته محقان معتقدند که بیش از نیمی از موارد ابتلا به این سرطان به ویروس پاپیلومای انسانی مربوط می شود که این ویروس از طریق رابطه جنسی قابل انتقال است.
سیگار کشیدن نیز یکی از عوامل خطر ابتلا به سرطان آلت تناسلی مردانه می باشد. احتمالا این قضیه به تاثیر منفی مصرف توتون و تنباکو بر روی سیستم ایمنی بدن مربوط می شود.
محققان دانمارکی در طی تحقیقات خود به این نتیجه رسیده اند که سرطان آلت تناسلی در افرادی که از کاندوم استفاده می کنند کمتر رایج است.

نشانه های سرطان آلت تناسلی در مردان عبارتند از :
- تغییر رنگ پوست آلت تناسلی
- تشکیل یک توده زیر پوست ختنه گاه و یا بر روی سر آلت تناسلی
- بروز زخم و یا زگیل زیر پوست ختنه گاه و یا بر روی سر آلت تناسلی
- خونریزی و یا ترشحات بدبو از آلت تناسلی

 اگر شما با هر گونه ضایعات و یا اختلال غیر طبیعی در آلت تناسلی خود مواجه شدید حتما به پزشک مراجعه کنید. البته در واقع بسیاری از لکه ها، توده ها و برجستگی های آلت تناسلی مردان یا بی ضرر هستند و یا به علت عفونت ناشی از یک بیماری مقاربتی به وجود آمده اند. اگر پزشکتان کوچکترین شکی نسبت به سرطان آلت تناسلی داشته باشد، حتما شما را به یک متخصص اورولوژیست و یا انکولوژیست ارجاع خواهد داد.

تشخیص سرطان آلت تناسلی مردان چگونه است؟
به احتمال زیاد متخصص، از آلت تناسلی شما نمونه برداری خواهد کرد (یک تکه کوچک از بافت را جدا خواهد کرد) و برای بررسی های بیشتر به آزمایشگاه خواهد فرستاد. این کار به تشخیص سرطانی یا غیر سرطانی بودن عارضه کمک می کند. البته ممکن است پزشک برای شما آزمایش های دیگری مانند نمونه برداری از غدد کشاله ران، سنوگرافی و یا CT scan از قسمت پایین تنه را تجویز کند.

درمان سرطان آلت تناسلی چگونه است؟
اگر ابتلای شما به سرطان آلت تناسلی تائید شد، ممکن است روش های درمانی زیر بر روی شما انجام شود:
- عمل جراحی به منظور از بین بردن ضایعات. اگر بخواهیم صادقانه بیان کنیم، باید بگوییم که در واقع در این عمل جراحی بخشی از آلت تناسلی (و در برخی موارد کل آلت تناسلی) طی یک عمل جراحی برداشته می شود.

- پرتو درمانی (کمتر رایج است)
- شیمی درمانی (به ندرت)

بعد از تشخیص سرطان آلت تناسلی، تا زمانی که پزشک به شما اجازه نداده است نباید رابطه جنسی داشته باشید. اگر طی فرایند درمان بخشی از آلت تناسلی شما قطع شده باشد، ممکن است رابطه جنسی برای شما مقداری دشوار شود.

معمولا در این حالت برای ادرار کردن با مشکل مواجه نخواهید شد. البته تکنیک های جراحی جدیدی وجود دارند که با استفاده از بافت های گرفته شده از سایر بخش های بدن تا حد قابل قبولی می توان آلت تناسلی مردانه را بازسازی کرد.

حتما در مورد احساسی که دارید با شریک جنسی خود صحبت کنید.
اگر شما برای این قضیه احساس افسردگی و یا ناراحتی می کنید و حس می کنید این قضیه بر زندگی شما تاثیر منفی گذاشته است بهتر است علاوه بر پزشکتان به یک مشاور و یا روانشناس مراجعه کنید.

بیماری پیرونی رفته رفته سبب اختلال نعوظ یا ناتوانی جنسی می شود

 نکاتی درباره بیماری پیرونی (کج شدن آلت تناسلی مردان)
بیماری پیرونی (Peyronie’s disease) یک بیماری فوق العاده خطیری است که بسرعت می تواند در سنین پائین سبب کجی آلت تناسلی و ناتوانی جنسی در مردان شود. علت اصلی این بیماری وارد شدن ضربه به آلت تناسلی در حالت نعوظ است، بنابراین مردها باید حداکثر تلاش خود را بکنند تا از هرگونه ضربه به آلت تناسلی در حالت نعوظ اجتناب شود.

بیماری پیرونی دارای سه مرحله است و مراجعه در مرحله زودرس شانس درمان را خیلی زیاد می کند. در مرحله دیررس پلاک در سطح آلت تناسلی تشکیل و سبب کجی آلت تناسلی و ناتوانی جنسی می شود. شاه علامت بیماری پیرونی در مرحله ابتدائی درد در هنگام نعوظ است. بدنبال هر گونه ضربه به آلت تناسلی باید حتما با پزشک متخصص مشورت کرد.

1- بیماری پیرونی یک بیماری خطرناک است که اگر به موقع درمان نشود سیر آن بطرف ناتوانی جنسی خواهد بود.
2- بیماری پیرونی بیشتر از دهه پنجم زندگی به بعد دیده می شود، ولی متاسفانه در کشور ما اکثر بیماران مبتلا زیر 50 سال و بیشتر در دهه سوم و چهارم زندگی هستند. یکی از دلایل آن تا کردن آلت تناسلی در حالت نعوظ برای از بین بردن نعوظ می باشد. عده ای به این عمل "تقاندن" می گویند.

3- علت اصلی بیماری پیرونی هنوز ناشناخته است ولی بیشتر دانشمندان معتقد هستند که وارد شدن ضربه به آلت تناسلی در حالت نعوظ سبب ایجاد این بیماری می شود.
4- برای پیشگیری از ابتلا به بیماری پیرونی باید از هرگونه ضربه به آلت تناسلی جلوگیری کرد.

5- انواعی از وضعیت برقراری رابطه زناشوئی مرد را مستعد وارد شدن ضربه به آلت تناسلی می کند و نباید از آنها استفاده کرد.

6- پس از وارد شدن هر نوع آسیب و ضربه به آلت تناسلی بخصوص اگر همراه با کبودی و خونمردگی باشد به پزشک متخصص مراجعه نمائید.
7- بیماری پیرونی دارای سه مرحله است: مرحله زودرس – مرحله میانی و مرحله دیررس. بهترین موقع برای درمان این بیماری مرحله زودرس است.

8- شاه علامت مرحله زودرس بیماری پیرونی درد در هنگام نعوظ است که اکثر مردان آنرا یا بی اهمیت تلقی کرده و یا اینکه بعلت خجالت به پزشک مراجعه نمی کنند.

9- یکی از علائم مهم بیماری پیرونی، کجی آلت تناسلی است. در هر قسمتی از آلت تناسلی که پلاک تشکیل شود، سبب انحراف آلت تناسلی بطرف خودش می شود. بنابراین اگر مردی اخیرا دچار کجی آلت تناسلی شده است، یکی از علل مهم آن بیماری پیرونی است.
10- بیماری پیرونی، اگر در مرحله زودرس درمان نشود، در اکثر موارد کم کم پشرفت می کند و وارد مراحل بعدی می شود.

برای پیشگیری از ابتلا به بیماری پیرونی باید از هرگونه ضربه به آلت تناسلی جلوگیری کرد

11- بهترین روش تشخیص پلاک و رسوب کلسیم در آن سونوگرافی مخصوص از آلت تناسلی است که باید توسط افراد خبره در این سونوگرافی انجام شود.

12- از خصوصیات مرحله دیررس بیماری پیرونی ایجاد یک سفتی در پوشش آلت تناسلی بنام پلاک می باشد. پلاکها یک نقاط کاملا سفت مثل سکه هستند که به راحتی با دست قابل لمس هستند. اندازه آنها از چند میلی متر تا چند سانتیمتر می تواند متفاوت باشد و تعداد آنها ممکن است یک یا چند عدد باشد. فقط حدود 20 درصد بیماران در این مرحله قابل درمان هستند.

13- مرحله دیررس خودش به دو مرحله جداگانه تقسیم می شود: مرحله ابتدائی و مرحله نهائی. در مرحله ابتدائی فقط پلاک تشکیل شده است و اگر در روی پلاک کلسیم رسوب کند در اصطلاح می گویند که پلاک کلسفیه شده است و این مرحله دیررس نهائی است و بیماری تقریبا در این مرحله غیر قابل درمان است.

14- بیماری پیرونی رفته رفته سبب اختلال نعوظ یا ناتوانی جنسی در مردان می شود. علت آن ایجاد نشت وریدی توسط پلاک می باشد. اختلال نعوظ ناشی از نشت وریدی بدترین نوع اختلال نعوظ است.
15.در مرحله ابتدائی این بیماری باید حداکثر تلاش را کرد تا بیماری بطرف تشکیل پلاک پیشرفت نکند و اگر پلاک قبلا تشکیل شده است، باید حداکثر تلاش را کرد تا کلسیم در آن رسوب نکند.

15- در مرجله ای که پلاک تشکیل شده است ولی هنوز کلسیم در آن رسوب نکرده است در 30-20 درصد موارد می توان با تجویز دارو سبب از بین رفتن پلاک و اصلاح کجی آلت تناسلی شد و یا حداقل از پیشرفت آن به مرحله رسوب کلسیم جلوگیری کرد.

16- این بیماری درمان قطعی ندارد. عده ای از پزشکان داروهای بخصوصی را در داخل پلاک تزریق می کنند ولی این روش درمانی موثر نیست.

17- کجی آلت تناسلی را می توان با جراحی اصلاح کرد ولی خود بیماری قابل اصلاح با جراحی نیست.
18- چون با پیشرفت بیماری کجی آلت تناسلی نیز زیاد می شود، در عمل جراحی نباید عجله کرد و باید صبر نمود تا بیماری به پایان خود برسد و بعد کجی آلت تنالی با جراحی اصلاح شود.

19- درمانهای داروئی اختصاصی در مرحله زودرس می توانند در بسیاری از موارد از پیشرفت بیماری جلوگیری کنند.

اگر شکستگی آلت تناسلی سریع درمان نشود منجر به ناتوانی جنسی خواهد شد

شکستگی آلت تناسلی مردان
شکستگی واژه مناسبی برای اتفاقی که برای آلت تناسلی مردان رخ می دهد و اصطلاحا به آن شکستگی آلت تناسلی می گویند نیست، چون در آلت تناسلی استخوانی وجود ندارد که بشکند. شاید در تصور اولیه افراد، شکسته شدن آلت تناسلی قابل توجیه نباشد ولی یکی از اورژانسهای ارولوژی شکستگی آلت تناسلی می باشد. جهت درک و توضیح این موضوع، ابتدا لازم است ساختمان و عملکرد آلت تناسلی آقایان را در حالت عادی و نعوظ توضیح دهیم تا مفهوم و مکانیسم شکستگی آلت تناسلی مشخص گردد.

ساختار آلت تناسلی در مردان
آلت تناسلی مردان اندامی است بدون استخوان و غضروف، که بدنه ( بافت نعوظی ) آن از سه سیلندر به طولی حدود 20 سانتیمتر و قطر حدود 2.5 سانتیمتر تشکیل شده که 2 عدد بافت اصلی نعوظ در طرفین و سومی که حاوی مجرای ادرار است، در زیر این 2 سیلندر قرار گرفته است. این سیلندرها در کنار هم قرار گرفته و در قسمت داخلی متصل به استخوانهای لگن خاصره بوده و قسمت خارجی آن توسط پوست پوشانیده شده که نمای ظاهری اندام تناسلی را تشکیل می دهد.

داخل سیلندرهای نعوظی بافت اسفنجی قرار گرفته که فضای زیادی را هنگام نعوظ جهت ورود خون ایجاد می کند و دیواره آن از بافت بسیار قوی و ضخیم تشکیل شده است. سیلندرها توسط بافت حلقوی قوی دیگری کنار هم قرار می گیرند تا خود شکل سیلندری واحد را تشکیل دهند و روی آن را بافتهای نرم و لغزنده زیر جلدی و پوست پوشانده است که، قابلیت حرکت و لغزندگی بین پوست و بافت نعوظی را ایجاد می کند، تا بدون کشش و فشار بر روی پوست، سایز آلت تناسلی در حالت نعوظ چند برابر بزرگتر شود.

بدنه آلت تناسلی در هنگامی که آلت تناسلی تحریک نشده باشد کوچک شده و در حالت خوابیده قرار دارد و کاملا نرم و با انعطاف است، اما در هنگام تحریک و نعوظ کامل (Erection) تا چند برابر بزرگتر شده، بصورت افراشته در آمده و سفت و سخت می‌شود و می‌تواند به صطلاح بشکند.

ساختار آلت تناسلی مردان

مکانیسم نعوظ
با توجه به ساختمان شرح داده شده آلت تناسلی و درنظر گرفتن تصویر فوق، به توضیح مکانیسم نعوظ و شکستگی آلت تناسلی میپردازیم. مکانیسم نعوظ بدین شرح است که هنگام تحریک جنسی و یا فعال شدن مکانیسم نعوظی به هر دلیل، جریان خون بداخل بافت اسفنجی این سیلندرها به سرعت و شدت افزایش یافته بطوری که خون ورودی، فرصت خارج شدن از طریق سیاهرگها را ندارد.

سیلندرها افزایش بارز حجم پیدا کرده و همچون بادکنکی لوله ای شکل که بطور کامل پر باد شده باشد حجیم و سفت می گردد. لازم به ذکر است که، علاوه بر مکانیزم فوق که بدنه آلت تناسلی را سفت و محکم می کند که امکان تحمل فشار به آلت تناسلی مرد را برای دخول در دستگاه تناسلی زن فراهم می سازد، بطور همزمان مکانیزم دیگری بصورت مجزا ولی هماهنگ با آن، شروع به هدایت خون به بافت اسفنجی سر آلت تناسلی ( حشفه ) می نماید که موجب تورم سر آلت تناسلی و سفت شدن آن می گردد.

وظیفه اصلی تماس آلت تناسلی را با بدنه واژن و تحریک طرفین برای رسیدن به ارگاسم واژینال و ایجاد حس لذت جنسی را برای زن و مرد بر عهده دارد ( البته سفتی بدنه آلت بدلیل بافت حلقوی و عضله ای دور بدنه بسیار سخت و استخوانی خواهد بود، ولی سفتی سر آلت بصورت اسفنجی با قابلیت ارتجاعی است که تماس آن را با بدنه واژن نرم و ارتجاعی می سازد).

سفتی دیواره سیلندرها باعث بسته شدن 90% قابلیت خروج خون از سیلندرها می گردد، تا بافت آلت پر خون باقی بماند. این فشار به بالاتر از حد متوسط فشار خون فرد، یعنی حدود 120 میلی متر جیوه می رسد و باتوجه به محصور بودن خون با دو بافت قوی دیواره سیلندرها و بافت پوشاننده آنها منجر به قوام سخت و شبیه به استخوانی شدن بافت آلت تناسلی مردان درحالت نعوظ می گردد.

چگونگی شکستن آلت تناسلی

اگر در حالت نعوظ کامل و سفت و سختی آلت تناسلی، فشار زیادی جهت خم کردن این سیلندرهای پرخون انجام گیرد، همانند بادکنک پربادی که در اثر فشار پاره می گردد، بافت سیلندرهای آلت تناسلی نیز از محل خمیدگی پاره شده و خونریزی شدید در زیر پوست ایجاد می کند که باعث ایجاد درد شدید و تورم شدید آلت تناسلی می شود که، ادامه خونریزی در زیر پوست حتی تا ناحیه سینه و زیر گردن نیز ممکن است ادامه یابد. در واقع در حین معاشقه، با یک حرکت نا بجا، مرد ناگهان صدایی شبیه شکستن استخوان می شنود، درد شدیدی حس می کند و می بیند که بیضه هایش ورم کرده. نگاهی به عضو دردناک نشان می دهد که، انگار آلت تناسلی شکسته است.

شکستگی آلت تناسلی می تواند باعث ناتوانی جنسی شود

پس از گذشت زمان حاد شکستگی آلت تناسلی، اگر فرد جهت معالجه مراجعه ننماید و بافت تخریب شده ترمیم نشود، در نعوظ بعدی، خون در داخل سیلندرها محصور نمی گردد و همچون بادکنک سوراخ، از همان محل آسیب، خون خارج شده و باعث تشدید خونریزی زیرپوستی و عدم توانایی در نعوظ می گردد، که می تواند باعث ناتوانی جنسی نیز گردد. درصورتی که بافت به مرور زمان خودبخود ترمیم شود، محل پارگی بصورت ناهمگون و غیریکنواخت ترمیم خواهد شد که خود باعث عدم توانایی در نعوظ در آینده و یا اگر ضایعه شدید نباشد، این غیریکنواختی بافت منجر به کجی آلت تناسلی، هنگام نعوظ در آینده می گردد.

دلایل معمول در شکستگی آلت تناسلی
با درک مکانیسم نعوظ و شکستگی آلت تناسلی، پس مشخص است که این حادثه زمانی رخ می دهد که آلت تناسلی در نعوظ کامل باشد و فشاری بصورت خم کردن به آلت تناسلی وارد گردد. شایعترین حالتی که منجر به شکستگی آلت می گردد زمانی است که هنگام نزدیکی، زن بعنوان فرد فعال، عمل می کند، زمانی که مرد بصورت درازکش به پشت خوابیده و زن به حالت نشسته به روی آلت تناسلی مرد اقدام به نزدیکی می کنند. در این حالت اگر حین نزدیکی، زن بطور ناگهانی اقدام به خوابیدن بر روی مرد بکند و یا به سمت عقب، خود را حرکت دهد به گونه ای که استخوان شرمگاهی زن بر روی تنه آلت مرد فشار آورد، منجر به شکستگی آلت مرد خواهد شد. در کلینیک و اورژانس ارولوژی موارد دیگری نیز مشاهده می شود.

در چنین حادثه ای باید به سرعت به اورژانس مراجعه کرد، تا رسیدن به اورژانس باید آلت تناسلی را با پارچه ای پر از یخ پانسمان کرد، تا هماتوم بدتر نشود. پارگی غشاء با شنیدن جریان حادثه و معاینه بالینی عضو بیمار، تشخیص داده می شود.

در صورت شکستگی آلت تناسلی سریع باید به پزشک مراجعه کرد

شکستگی آلت تناسلی چگونه درمان می شود؟
ترمیم به روش جراحی و بصورت اورژانسی می باشد که این ترمیم هرچه سریعتر انجام گیرد، احتمال عوارض کمتر است. تخلیه هماتوم و ترمیم غشاء پاره باید انجام پذیرد. هماتوم تخلیه نشده می تواند فیبروزه شود، به آلت تناسلی شکل و حالت غیر طبیعی بدهد، به کارکرد طبیعی تحریک و نعوظ آسیب های جدی برساند و سرانجام به ناتوانی جنسی منجر شود.
درمان بهنگام و چند هفته استراحت جنسی برای پیشگیری از چنین ضایعاتی لازم است. در عشق ورزی هم ( چون بسیاری دیگر از زمینه های زندگی ) با کمی احتیاط و فقط کمی، می توان بسیار لذت برد و نه خود و نه عضوی از خود را برباد داد.

عوارض عدم ترمیم شکستگی آلت تناسلی
از عوارض عدم درمان یا درمان دیررس شکستگی آلت تناسلی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

ناتوانی جنسی، خمیدگی و کجی آلت هنگام نعوظ، تغییر شکل آلت تناسلی به شکل ساعت شنی ( نازک شدن قسمت کوچکی از تنه آلت ) که حین نزدیکی باعث کج شدن مکرر آلت از همان قسمت باریک و ضعیف خواهد شد.