اختلال نعوظ را چگونه درمان کنیم؟

چرا دچار اختلال نعوظ می‌شوید؟
خوانندگان محترم باید بدانند اختلال نعوظ دارای علل زیادی است و بدون تشخیص علت، اقدام به درمان، یا جنبه تسکینی داشته یا بی‌فایده خواهد بود. برای یک نعوظ طبیعی در مرد، چهار سیستم در بدن باید طبیعی باشند و هماهنگ با هم عمل کنند، که عبارتند از: سیستم عصبی، سیستم هورمونی، سیستم عروقی و سیستم روانی و اختلال در هر کدام می‌تواند منجر به اختلال در نعوظ شود. ما سعی داریم با مروری سریع بر دلایل اختلالات نعوظ، آگاهی بیشتری در این رابطه برای شما ایجاد کنیم.

علل روانی
ـ اضطراب در برقراری رابطه جنسی، که در آن مرد نگران انجام موفقیت‌آمیز رابطه جنسی است.
ـ مشکلات در روابط با همسر
ـ استرس‌های روانی (مشغله زیاد، کار دو شیفته، درگیری خانوادگی و فامیلی، از دست دادن کار، وجود بیمار در خانواده، مشکلات اقتصادی و…)
ـ بیماری‌های روانی مثل افسردگی

علل مربوط به سیستم عصبی
ـ سکته مغزی
ـ بیماری آلزایمر
ـ آسیب به نخاع شوکی
ـ آسیب به اعصاب داخل لگن (عصب‌گیری اعضای تناسلی از اعصاب داخل لگن است. اگر این اعصاب آسیب ببینند، بیمار ممکن است دچار اختلال نعوظ شود. در جراحی‌های داخل لگن گاهی این اعصاب آسیب شدید می‌بینند.)
ـ دیابت (بیماری دیابت سبب آسیب به اعصاب محیطی می‌شود.)
ـ شکستگی لگن
ـ بیماری ام‌اس
ـ بیماری پارکینسون

علل عروقی
مشکلات مرتبط با عروق، مهم‌ترین علت اختلال نعوظ در مردان است.
ـ آترواسکلروز یا تصلب شرائین، در تصلب شرائین، با توجه به سبک زندگی و تغذیه نادرست و بالا رفتن سن، عروق و شریان ها قابلیت ارتجاعی خود را از دست داده و به علت رسوب کلسترول در جدار آنها، مجرای عروق تنگ می‌شود.
ـ فشارخون
ـ دیابت، سبب اختلال عروق در سراسر بدن می‌شود.
ـ آسیب به لگن ازجمله شکستگی لگن که در آن شریانی که به آلت تناسلی خون می‌رساند، قطع می‌شود.

علل هورمونی
ـ کم‌کاری غدد جنسی
ـ افزایش پرولاکتین خون

علل دارویی
مصرف تعدادی از داروها نیز سبب اختلال نعوظ یا تشدید آن می‌شود. مثلا مصرف بعضی داروها مثل ضدفشارخون و ضدافسردگی که برای سلامت انسان حیاتی هستند. حتی در داروهای سرماخوردگی، ماده‌ای وجود دارد که ممکن است در مردانی که از قبل دارای نعوظ خوبی نبوده اند، با مصرف آنها دچار اختلال نعوظ شدید شوند. این بیماران فقط باید صبر کنند تا مصرف دارو تمام شود و به دنبال آن مشکلشان حل خواهد شد.

اختلال نعوظ را چگونه درمان کنیم؟

دکتر صفری‌نژاد : باید بدانید برای درمان اختلال نعوظ (Impotence) راه‌های زیادی وجود دارد. اما داروهای گیاهی یا مکمل‌هایی که از طریق شبکه‌های ماهواره‌ای تبلیغ می‌شوند، مورد تائید مجامع علمی معتبر نیستند. درواقع ما هیچ دارویی نداریم که تمام انواع اختلالات جنسی را در همه بیماران صددرصد درمان کند. برای درمان اختلال نعوظ، چهار خط درمانی وجود دارد که به بررسی آنها می‌پردازیم و پزشک با توجه به شرایط بیمار تصمیم می‌گیرد که مثلا از خط سوم درمانی شروع کند.

خط اول درمانی: در بسیاری از موارد نیازی به تجویز دارو نیست. کافی است بیمار سبک زندگی خود را اصلاح کند. قطع سیگار و مصرف مواد مخدر، تغذیه سالم، ورزش منظم روزانه و داشتن تناسب اندام، کاهش استرس‌های روزمره، کنترل دیابت، مصرف منظم داروهای قلبی عروقی، کاهش کلسترول خون، تغییر داروهای ایجادکننده اختلال نعوظ، برخورد با باورهای نادرست در مورد مسائل جنسی و درمان یائسگی مردانه ازجمله روش‌های موثر است.

خط دوم درمانی: داروهای خوراکی با اثرات محیطی (داروهایی که روی محل تاثیر می‌گذارند) و داروهای خوراکی با اثرات مرکزی (داروهایی که روی نقاط خاصی از مغز تاثیرگذارند)، مشاوره و آموزش یعنی افزایش اطلاعات و آگاهی و ارجاع بیمار به روان شناس و در نهایت استفاده از دستگاه‌ها در این بخش قرار می‌گیرند. البته منظور دستگاه واکیوم است که فقط در برخی بیماران مفید است، اما دستگاه‌هایی که در ماهواره تبلیغ می‌شوند، به هیچ وجه توصیه نمی‌شوند.

خط سوم درمانی: در این خط درمانی از داروهای موضعی استفاده می‌شود. به عنوان مثال به بیمار آموزش می‌دهیم یک ماده دارویی را در محل مناسب به خود تزریق کند؛ مثل بیماران دیابتی که به خودشان انسولین تزریق می‌کنند. گاهی اوقات یک ماده دارویی به شکل شیاف با دستگاه مخصوص وارد مجرای ادرار شده و از طریق مخاط مجرا جذب و موجب نعوظ می‌شود. در برخی موارد هم مواد دارویی خاصی به شکل پماد یا کرم به پوست مالیده می‌شوند.

خط چهارم درمانی: در این خط درمانی جراحی انجام می‌شود. در مواردی که شریان خون‌رساننده به علت شکستگی لگن قطع شده است، می‌توان با عمل پیوند عروق دوباره خونرسانی را برقرار کرد. اگر هم بیمار به هیچ‌کدام از درمان‌های گفته شده پاسخ ندهد، می‌توان برای بیمار پروتز گذاشت. پروتزهایی که در این موارد به کار می‌روند انواع مختلف دارند. یک نوع آن دو تکه و از جنس سیلیکون و نیمه جامد است و براحتی می‌توان آن را خم و راست کرد. پس از گذاشتن این نوع پروتز، نعوظ همواره برقرار می‌ماند. در نوع دیگر که به سه تکه‌ای معروف است، بیمار در زمان مورد نیاز می‌تواند با استفاده از دستگاه، نعوظ ایجاد کند و سپس آن را از بین ببرد. البته عیب نوع سه تکه‌ای گرانقیمت بودن آن است.

درمانهای موضعی برای اختلال نعوظ + عکس
اختلال نعوظ یک نوع اختلال جنسی در مردان است که علاوه از ایجاد استرس در مرد مبتلا گاها دارای تبعات ناگوار مثل طلاق نیز می باشد. خوانندگان محترم باید بدانند که برای اختلال نعوظ درمانهای مختلفی وجود دارد. متاسفانه در کشور ما اکثر مردم درمان را فقط دارو درمانی خوراکی و تزریقی تلقی می کنند، در صورتیکه درمان بیماریهای مختلف شامل انواع و اقسام بسیاری است.
کلا درمان اختلال نعوظ به دو دسته بزرگ تقسیم می شود:
•درمانهای غیر جراحی
•درمانهای جراحی
درمانهای غیر جراحی اختلال نعوظ عبارتند از:
•درمانهای اختصاصی
-تغییر در سبک زندگی
-روان درمانی
-هورمون درمانی
•درمانهای غیر اختصاصی
-داروهای خوراکی
-داروهای موضعی
-دستگاه واکیوم
معمولا برای درمان اختلال نعوظ به شکل زیر عمل می شود، یعنی به ترتیب برای بیمار تجویز می شوند: داروهای خوراکی، داروهای موضعی، دستگاه واکیوم و جراحی. موضوع این مبحث داروهای موضعی است.
در موارد زیر برای درمان اختلال نعوظ از داروهای موضعی استفاده می شود:
•داروهای خوراکی مؤثر نباشند
•داروهای خوراکی موارد منع مصرف داشته باشند
•شکل خوراکی دارو وجود نداشته باشد.
داروهای موضعی برای درمان اختلال نعوظ
1. کرمها: این نوع داروها به شکل کرم تهیه شده و بصورت موضعی استفاده می شوند. این داروها چون بصورت موضعی اثر می کنند، بنابراین اثرات عمومی آنها مثل اثر بر روی فشارخون و قلب اندک است.
•مهمترین آنها آلپروستادیل است که به شکل کرم ساخته شده است و انقلابی در درمان اختلال نعوظ ایجاد کرده است. این دارو در دنیا فقط توسط یک کارخانه ساخته می شود و داروی بسیار مؤثر و کم عارضه است. این دارو نیم ساعت قبل از نزدیکی به پوست آلت تناسلی مالیده شده و سبب ایجاد نعوظ می گردد.
•کرم نیتروگلیسرین که 20 دقیقه قبل از نزدیکی به پوست آلت تناسلی مالیده می شود.
2. محلولها: مهمترین آنها محلول ماینوکسیدیل می باشد که 20 دقیقه قبل از نزدیکی استفاده می شود.
3. شیاف: داروی آلپروستادیل به شکل شیاف داخل مجرا نیز ساخته شده است (شکل 1). این دارو دارای وسیله ای است که با آن شیاف وارد مجرای ادرار شده و دارو از طریق مخاط مجرا جذب می شود. این دارو فوق العاده مؤثر و کم عارضه است.

4. داروهای تزریقی: برای استفاده از این نوع داروها به بیمار یاد داده می شود که مثل انسولین دارو را در آلت تناسلی خودش تزریق کند.

انواع مهم داروهای تزریقی برای درمان اختلال نعوظ عبارتند از:
•پاپاورین: قدیمی ترین و ارزانترین بوده ولی پر عارضه است. در دراز مدت سبب فیبروز اجسام غاری می گردد.
•پروستاگلاندین: موثرترین و کم عارضه ترین داروی تزریقی است. این دارو فوق العاده مؤثر است و عیب آن گران بودن آن است. این دارو به شکل خودکار تهیه شده است و دارای سوزن سرخود است و بیمار به راحتی می تواند آنرا تزریق کند (شکل 2).

•موکسی سیلات: داروی دیگر تزریقی است و در 60 درصد بیمارانیکه داروهای خوراکی موثر نبوده اند سبب ایجاد نعوظ می شود.

نکته
یک عارضه مهم داروهای تزریقی ایجاد نعوظ طولانی مدت است. اگر نعوظ تا چهار ساعت از بین نرفت حتما بیمار باید به بیمارستان جهت درمان لازم مراجعه نماید.

ناتوانی جنسی خود را چگونه به همسر خود بگویید؟
آیا فکر می کنید که با مشکل اختلال نعوظ مواجه هستید؟ این مقاله می تواند در کاهش و یا رفع مشکلات بین زوجین ناشی از اختلال نعوظ به شما کمک کند.

به عنوان اولین نکته که بسیار هم مهم می باشد به یاد داشته باشید که در مورد نگرانی های خود برای اختلال نعوظ حتما با همسر خود صحبت کنید.  ممکن است این کار چندان ساده نباشد. متاسفانه مشکلات فرهنگی و تربیتی باعث شده اند که ما برای بیان عواطف و این دست مشکلات احساس راحتی نداشته و با مشکل رو به رو باشیم.
در کلینیک های توانبخشی جنسی، بارها مشاهده شده است که فردی که دچار اختلال نعوظ شده است بیان می کند که "من نمی توانم در این مورد با همسر خود صحبت کنم."

اگر با همسر خود صحبت نکنیم چه خواهد شد؟
تجربه نشان داده است که صحبت نکردن در مورد مشکل اختلال نعوظ می تواند مشکلات قابل توجهی را به وجود بیاورد.
چرا؟ خب، برای شروع بهتر است اثرات احتمالی آن را بر روی شخص مقابلتان بیان کنیم. حقیقت این است که همسر شما:
- دچار سردرگمی می شود و در واقع این قضیه که شما از همسرتان رابطه جنسی طلب نمی کنید ذهن وی را مشغول خواهد کرد.
- ممکن است احساس کند که مورد تمسخر واقع شده است.
- ممکن است فکر کند که "من دیگر برای همسرم جذاب نیستم."
- ممکن است فکر کند که "حتما چیزی در بدن و ظاهر من وجود دارد که همسرم از من دوری می کند."
- ممکن است به شما مشکوک شود.
- و یا حتی ممکن است فکر کند که شما از رابطه جنسی با وی خسته شده اید و به همین خاطر از او دوری میکنید.

 سایر نتایج احتمالی عدم برقراری رابطه جنسی با همسرتان عبارت است از:
- برخی از زنان گمان می کنند که شوهر آنها دارد به آنها خیانت می کند و حتی ممکن است مقابله به مثل کنند.
- ممکن است آنها فکر کنند که شوهرشان همجنسگرا شده است.
- در برخی موارد حتی ممکن است که زن تصمیم به جدایی و طلاق بگیرد.
پس به یاد داشته باشید که بیان نکردن مشکل اختلال نعوظ می تواند باحث ناراحتی همسر شما شده و تاثیرات بسیار بدی را بر روی روابط شما بگذارد.

شما به کمک همسر خود نیاز دارید
یکی دیگر از دلایلی که شما باید با همسرتان صحبت کنید این است که شما به کمک او نیاز دارید.

در وهله اول، حمایت عاطفی همسر شما می تواند به شما کمک کند. بسیار مهم است که بدانید کسی که دوستش دارید و او نیز شما را دوست دارد در هنگام بروز مشکلات در کنار شما خواهد بود. در این حالت دو نفر برای مقابله با یک مشکل با هم متحد می شوند.

 دوما، همسر شما می تواند برای به دست آوردن نعوظ به شما کمک کند. امتحان کردن پوزیشن ها و روش های مختلف تحریک می تواند به شما در به دست آودن نعوظ کمک کند. همسر شما می تواند برای این کار از دست یا دهان نیز استفاده کند. معمولا تحریک دهانی می تواند مشکل نعوظ شما را حل کند.

 سوما، بهتر است برای درمان اختلال نعوظ همراه با همسرتان به پزشک مراجعه کنید. تقریبا تمام کارشناسان معتقدند که افرادی که برای درمان اختلال نعوظ خود همراه با همسرشان به پزشک مراجعه می کنند، به علت حمایت هایی که همسرشان از آنها انجام می دهد، احتمال بهبودی بیشتری خواهند داشت.

ناتوانی جنسی خود را چگونه به شریک جنسی خود بگوئید؟
اغلب بعد از صحبت کردن در مورد اختلال نعوظ هیچ مشکلی به وجود نخواهد آمد، چرا که همسر شما نیز به این قضیه فکر خواهد کرد که در حال حاضر یک مشکل وجود دارد، پس بهتر است برای رفع آن تلاش کنیم نه اینکه مشکل جدیدی را نیز به وجود بیاوریم.
 البته مشکل اصلی صحبت کردن در این مورد این است که مرد نمی داند این قضیه را چگونه بیان کند.

این جملات ممکن است به شما کمک کند:
- یک مشکلی هست که باید در موردش باهات صحبت کنم.
- من یه کمی با اندام جنسی/عشق بازی/یکی از اعضای بدن/رابطه جنسی مشکل دارم. (هر کدام که شما احساس راحتی بیشتری با آن می کنید)
- دلیل اینکه این مدت نتونستم کنارت باشم این بوده که من با نعوظ مشکل دارم.
- برای من یه مشکلی پیش اومده و برای حل کردنش به کمکت نیاز دارم.

 شریک جنسی خود را مطمئن کنید
 بسیار بسیار مهم است که همسر خود را در مورد مسائل زیر مطمئن کنید:
- شما هنوز عاشق او هستید.
- شما هنوز هم شریک جنسی خود را جذاب و زیبا می دانید.
- مشکل از طرف شما است نه از طرف همسرتان
- پای هیچ شخص دیگری در میان نیست.
- مشکل را می توان به کمک دارو و سایر لوازم توانبخشی جنسی درمان کرد.
- شما برای درمان مشکل خود مصمم هستید.

اگر مشکلی در روابط من با همسرم به وجود آمد چه باید کرد؟
بدون شک اختلال نعوظ (ناتوانی جنسی) فشار زیادی را بر روی روابط بین زوجین وارد می کند. ممکن است مرد یا زن و یا هر دو با علائم استرس مواجه شوند. زمانی که این مشکل رخ می دهد، هر دو طرف باید برای دریافت کمک های بیشتر و تخصصی تر اقدام کنند. تلاش نکنید که به تنهایی مشکل را حل کنید. به پزشک مراجعه کنید و در مورد مراکز مشاوره و سایر خدمات پزشکی ممکن برای حل این مشکل با ایشان مشورت کنید.
می توانید برای پیدا کردن مراکز مشاوره از اینترنت و یا مراکز 118 نیز کمک بگیرید. معمولا هزینه های درمانی اختلال نعوظ بالا نبوده و می توانید با خیال راحت برای درمان ناتوانی جنسی خود اقدام کنید.

جمع بندی
اگر شما به اختلال نعوظ (ناتوانی جنسی) مبتلا هستید، سکوت بدترین کاریست که می توانید انجام دهید. پس بعد از مواجه با این مشکل بدون ترس و استرس، شریک جنسی و پزشک معتمدتان را در جریان بگذارید.

عصبانیت و خشم از عوامل موثر در اختلال نعوظ است

چه عواملی در اختلال نعوظ موثر هستند؟

** افسردگی
از جمله عوامل موثر در اختلال نعوظ اقسردگی است. مغز از جمله اعضای اصلی بدن در تحریکات جنسی است که اغلب نادیده گرفته می شود. هیجانات جنسی از سرتان شروع می شود و بعد پایینتر می آید. افسردگی میتواند میل جنسی شما را پایین آورده و موجب ناتوانی و اختلال نعوظ شود. خیلی از داروهایی که برای درمان افسردگی استفاده می شوند هم میتوانند موجب سرکوب میل جنسی شده و دستیابی به نعوظ را دشوارتر کنند. این داروها ممکن است ارگاسم را نیز به تاخیر بیندازند.

عصبانیت
یکی دیگر از عوامل موثر در اختلال نعوظ عصابیت و خشم است .عصبانیت خون را به صورتتان و نه به جایی که موقع رابطه جنسی لازم دارید، میکشاند. وقتی عصبانی هستید، خیلی سخت است که رمانتیک شوید، حال چه این عصبانیتتان از همسرتان باشد یا هر کس دیگر. عصبانیتهایی که ابراز نمی شوند یا به درستی ابراز نمی شوند، عملکرد جنسی شما را مختل می کنند.

** داروها
محتویات کمد داروهایتان می تواند بر عملکرد جنسی شما تاثیر بگذارد. لیست بلندبالایی از داروها میتواند موجب اختلالات نعوظ شود مثل برخی داروهای فشارخون، مسکن ها و داروهای ضدافسردگی. داروهای مخدر مثل آمفتامین، کوکایین و ماریجوانا هم میتواند در مردان مشکلات جنسی ایجاد کند.

** استرس
وقتی درگیر مسئولیتهای کار و خانه باشید، رسیدن به تحریک جنسی کمی سخت میشود. استرس تاثیرات مخرب زیادی روی قسمتهای مختلف بدنتان دارد و اندام تناسلی شما هم یکی از آنهاست. با ایجاد تغییراتی در سبک زندگیتان که سلامت و آرامش شما را تقویت میکند مثل ورزش منظم، خواب کافی و کمک گرفتن از متخصصین در مواقع لزوم، با استرس مقابله کنید.

** اضطراب
اضطراب داشتن از اینکه نتوانید کارایی خوبی در تختخواب داشته باشید، اینکار را برایتان حتی سختتر خواهد کرد. اضطرابهای ناشی از جنبه های دیگر زندگیتان هم این مشکل را در زندگی جنسیتان ایجاد می کند. این نگرانیها موجب ترس شما و خودداری از صمیمیت می شود که شما را به سمت چرخه شومی می کشاند که فشار سنگینتری به زندگی جنسی و روابطتان وارد می کند.

** چاقی و اضافه وزن
اضافه وزن می تواند بر عملکرد جنسی شما تاثیر داشته باشد، البته نه فقط با پایین آوردن اعتماد به نفستان. سطح هورمون مردانه تستوسترون  که در میل جنسی و نعوظ تاثیر زیادی دارد، در مردان چاق پایین تر است. چاقی با بالا رفتن فشارخون و سخت شدن شریان ها نیز در ارتباط است و این مسئله گردش خون به اندام تناسلی را کاهش میدهد و سبب اختلال در نعوظ می شود.

آسیبهای نخاع و بیماری MS میتواند موجب اختلال نعوظ شود

** تصویر بدن
وقتی چیزی که در آینه می بینید را دوست نداشته باشید، خیلی راحت تصور خواهید کرد که همسرتان هم از ظاهر شما خوشش نمی آید. داشتن تصویر بدن منفی نه فقط شما را درمورد ظاهرتان بلکه درمورد عملکرد جنسیتان نگران می کند. این اضطراب باعث می شود حتی برای داشتن رابطه جنسی تلاشی نکنید.

** میل جنسی کم
پایین بودن میل جنسی همان اختلال نعوظ نیست اما عوامل بسیاری که نعوظ را دچار مشکل میکنند، میل جنسی شما را نیز کم میکنند. پایین بودن اعتماد به نفس، استرس، اضطراب و برخی داروها همه میل جنسی شما را پایین می آورند.

** سلامت شما
مشکلات مختلف سلامتی بر اعصاب، عضلات یا گردش خون که برای دستیابی به نعوظ اهمیت دارند، تاثیر میگذارد. دیابت، فشارخون بالا، سخت شدن شریانهای خونی، آسیبهای نخاع و بیماری MS میتواند موجب اختلال نعوظ شود. جراحی برای درمان پروستات یا مثانه هم میتواند بر عصبها و رگهای خونی که نعوظ را کنترل میکند، تاثیر بگذارد.

چطور مشکلات نعوظ را برطرف کنیم
شاید حرف زدن درمورد زندگی جنسیتان با پزشک کمی برایتان خجالت آور باشد اما بهترین روش برای درمان و برطرف کردن اینگونه مشکلات شماست. پزشک میتواند منبع مشکل را پیدا کرده و تغییراتی در سبک زندگی مثل ترک سیگار یا پایین آوردن وزنتان به شما معرفی کند. درمانهای دیگری نیز مثل داروها، درمان هورمونی، دستگاه ساکشن و مشاوره روانشناسی برای مشکلات اختلال نعوظ توصیه می شوند.

اختلال نعوظ یک بیماری جنسی شایع در مردان است

چرا دچار اختلال نعوظ می‌شوید؟
خوانندگان محترم باید بدانند اختلال نعوظ دارای علل زیادی است و بدون تشخیص علت، اقدام به درمان، یا جنبه تسکینی داشته یا بی‌فایده خواهد بود. برای یک نعوظ طبیعی در مرد، چهار سیستم در بدن باید طبیعی باشند و هماهنگ با هم عمل کنند، که عبارتند از: سیستم عصبی، سیستم هورمونی، سیستم عروقی و سیستم روانی و اختلال در هر کدام می‌تواند منجر به اختلال در نعوظ شود. ما سعی داریم با مروری سریع بر دلایل اختلالات نعوظ، آگاهی بیشتری در این رابطه برای شما ایجاد کنیم.
 
علل روانی
ـ اضطراب در برقراری رابطه جنسی، که در آن مرد نگران انجام موفقیت‌آمیز رابطه جنسی است.
ـ مشکلات در روابط با همسر
ـ استرس‌های روانی (مشغله زیاد، کار دو شیفته، درگیری خانوادگی و فامیلی، از دست دادن کار، وجود بیمار در خانواده، مشکلات اقتصادی و...)
ـ بیماری‌های روانی مثل افسردگی

علل مربوط به سیستم عصبی
ـ سکته مغزی
ـ بیماری آلزایمر
ـ آسیب به نخاع شوکی
ـ آسیب به اعصاب داخل لگن (عصب‌گیری اعضای تناسلی از اعصاب داخل لگن است. اگر این اعصاب آسیب ببینند، بیمار ممکن است دچار اختلال نعوظ شود. در جراحی‌های داخل لگن گاهی این اعصاب آسیب شدید می‌بینند.)
ـ دیابت (بیماری دیابت سبب آسیب به اعصاب محیطی می‌شود.)
ـ شکستگی لگن
ـ بیماری ام‌اس
ـ بیماری پارکینسون
 
علل عروقی
مشکلات مرتبط با عروق، مهم‌ترین علت اختلال نعوظ در مردان است.
ـ آترواسکلروز یا تصلب شرائین، در تصلب شرائین، با توجه به سبک زندگی و تغذیه نادرست و بالا رفتن سن، عروق و شریان ها قابلیت ارتجاعی خود را از دست داده و به علت رسوب کلسترول در جدار آنها، مجرای عروق تنگ می‌شود.
ـ فشارخون
ـ دیابت، سبب اختلال عروق در سراسر بدن می‌شود.
ـ آسیب به لگن ازجمله شکستگی لگن که در آن شریانی که به آلت تناسلی خون می‌رساند، قطع می‌شود.

علل هورمونی
ـ کم‌کاری غدد جنسی
ـ افزایش پرولاکتین خون
 
علل دارویی
مصرف تعدادی از داروها نیز سبب اختلال نعوظ یا تشدید آن می‌شود. مثلا مصرف بعضی داروها مثل ضدفشارخون و ضدافسردگی که برای سلامت انسان حیاتی هستند. حتی در داروهای سرماخوردگی، ماده‌ای وجود دارد که ممکن است در مردانی که از قبل دارای نعوظ خوبی نبوده اند، با مصرف آنها دچار اختلال نعوظ شدید شوند. این بیماران فقط باید صبر کنند تا مصرف دارو تمام شود و به دنبال آن مشکلشان حل خواهد شد.

بدون تشخیص علت اختلال نعوظ ، اقدام به درمان، یا جنبه تسکینی داشته یا بی‌فایده خواهد بود

اختلال نعوظ را چگونه درمان کنیم؟
دکتر صفری‌نژاد : باید بدانید برای درمان اختلال نعوظ (Impotence) راه‌های زیادی وجود دارد. اما داروهای گیاهی یا مکمل‌هایی که از طریق شبکه‌های ماهواره‌ای تبلیغ می‌شوند، مورد تائید مجامع علمی معتبر نیستند. درواقع ما هیچ دارویی نداریم که تمام انواع اختلالات جنسی را در همه بیماران صددرصد درمان کند. برای درمان اختلال نعوظ، چهار خط درمانی وجود دارد که به بررسی آنها می‌پردازیم و پزشک با توجه به شرایط بیمار تصمیم می‌گیرد که مثلا از خط سوم درمانی شروع کند.

خط اول درمانی: در بسیاری از موارد نیازی به تجویز دارو نیست. کافی است بیمار سبک زندگی خود را اصلاح کند. قطع سیگار و مصرف مواد مخدر، تغذیه سالم، ورزش منظم روزانه و داشتن تناسب اندام، کاهش استرس‌های روزمره، کنترل دیابت، مصرف منظم داروهای قلبی عروقی، کاهش کلسترول خون، تغییر داروهای ایجادکننده اختلال نعوظ، برخورد با باورهای نادرست در مورد مسائل جنسی و درمان یائسگی مردانه ازجمله روش‌های موثر است.

خط دوم درمانی: داروهای خوراکی با اثرات محیطی (داروهایی که روی محل تاثیر می‌گذارند) و داروهای خوراکی با اثرات مرکزی (داروهایی که روی نقاط خاصی از مغز تاثیرگذارند)، مشاوره و آموزش یعنی افزایش اطلاعات و آگاهی و ارجاع بیمار به روان شناس و در نهایت استفاده از دستگاه‌ها در این بخش قرار می‌گیرند. البته منظور دستگاه واکیوم است که فقط در برخی بیماران مفید است، اما دستگاه‌هایی که در ماهواره تبلیغ می‌شوند، به هیچ وجه توصیه نمی‌شوند.

خط سوم درمانی: در این خط درمانی از داروهای موضعی استفاده می‌شود. به عنوان مثال به بیمار آموزش می‌دهیم یک ماده دارویی را در محل مناسب به خود تزریق کند؛ مثل بیماران دیابتی که به خودشان انسولین تزریق می‌کنند. گاهی اوقات یک ماده دارویی به شکل شیاف با دستگاه مخصوص وارد مجرای ادرار شده و از طریق مخاط مجرا جذب و موجب نعوظ می‌شود. در برخی موارد هم مواد دارویی خاصی به شکل پماد یا کرم به پوست مالیده می‌شوند.

خط چهارم درمانی: در این خط درمانی جراحی انجام می‌شود. در مواردی که شریان خون‌رساننده به علت شکستگی لگن قطع شده است، می‌توان با عمل پیوند عروق دوباره خونرسانی را برقرار کرد. اگر هم بیمار به هیچ‌کدام از درمان‌های گفته شده پاسخ ندهد، می‌توان برای بیمار پروتز گذاشت. پروتزهایی که در این موارد به کار می‌روند انواع مختلف دارند. یک نوع آن دو تکه و از جنس سیلیکون و نیمه جامد است و براحتی می‌توان آن را خم و راست کرد. پس از گذاشتن این نوع پروتز، نعوظ همواره برقرار می‌ماند. در نوع دیگر که به سه تکه‌ای معروف است، بیمار در زمان مورد نیاز می‌تواند با استفاده از دستگاه، نعوظ ایجاد کند و سپس آن را از بین ببرد. البته عیب نوع سه تکه‌ای گرانقیمت بودن آن است.