زندگی جنسی افسرده ها چگونه است؟
افسردگی از آن دست اختلالات روان است که فعالیت‌های جسمی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. افسردگی ممکن است تا جایی پیش برود که شخص مبتلا به آن هیچ فعالیتی را خوشایند نداند و حتی از فعالیت‌های معمول روزانه نیز خیلی زود خسته شود. معمولا افراد افسرده دچار اختلال خواب می‌شوند. گاهی اشتهایشان بسیار کم و گاهی خیلی زیاد می‌شود و گاهی نیز دچار دردهای بدنی می‌شوند که توجیه مناسبی برایشان پیدا نمی‌شود. در کنار این مشکلات، میل جنسی نیز در آنها کاهش می‌یابد تا جایی که سلامت جنسی‌شان به خطر می‌افتد، اما چه رابطه‌ای میان اضطراب و افسردگی و اختلالات جنسی وجود دارد؟

دکتر علوی، با اشاره به این‌که افسردگی را می‌توان یک بیماری جسمی دانست که بسیاری از فعالیت‌های بدن را مختل می‌کند، می‌گوید: مغز انسان، فعالیت‌های مختلف بدن را از طریق مواد شیمیایی خاصی به نام ناقل‌های عصبی کنترل می‌کند. یکی از این ناقل‌ها «دوپامین» نام دارد که واسطه احساس لذت است؛ مثل لذت از غذا خوردن، لذت از تفریحات و همین‌طور لذت از فعالیت جنسی.

در افسردگی، عملکرد این ناقل عصبی به هم می‌ریزد و در نتیجه، فعالیت جنسی هم آسیب می‌بیند. این روانپزشک می‌افزاید: یکی دیگر از هورمون‌های مغزی «سروتونین» نام دارد که آن هم در فعالیت جنسی و انزال موثر است. افرادی که از داروهای ضد افسردگی استفاده می‌کنند با اختلالاتی در ترشح سروتونین و اختلال در میل یا فعالیت جنسی روبه‌رو هستند.

عوارض داروهای ضد افسردگی
خوب است بدانید برخی داروهای ضد افسردگی عوارض جنسی برجسته‌ای دارد. دکتر علوی با اشاره به این مطلب توضیح می‌دهد: یک دسته از داروهای بسیار رایج ضد افسردگی، داروهای مهارکننده اختصاصی باز جذب سروتونین است. این داروها ممکن است سبب کاهش میل جنسی در آقایان و خانم‌ها شود و انزال را نیز در آقایان به تاخیر بیندازد. این روا‌نپزشک تاکید می‌کند: البته همه بیماران افسرده دچار چنین عوارضی نمی‌شوند و بسیاری از آنها با بهبود افسردگی، بهبود قابل توجهی در میل جنسی را نیز تجربه می‌کنند.

توجه داشته باشید که هم زنان و هم مردان از افسردگی و اضطراب آسیب می‌بینند، اما علائم اختلالات جنسی در مردان و زنان تفاوت‌های اساسی هم دارد. زن افسرده ممکن است خود را برای شریک جنسی‌اش جذاب نداند و مرد افسرده نیز ممکن است فکر کند توانایی مردانگی خود را از دست داده و دیگر نمی‌تواند همسر ایده‌آلی باشد. چنین برداشت‌هایی در کاهش اعتماد به نفس فرد موثر است و به نوعی بر شدت افسردگی می‌افزاید.

استرس، مشکلات جنسی می‌آورد
استرس و اضطراب از آن دست اختلالات روحی است که در بروز بسیاری بیماری‌ها و مشکلات جسمی و حتی کارکرد جنسی موثر است. دکتر علوی با اشاره به این‌که استرس و اضطراب نیز باعث آشفتگی در کارکرد جنسی می‌شود، می‌گوید: آشفتگی فکر و اشتغال خاطر با مسائل مختلف سبب می‌شود فرد، رابطه جنسی مطلوبی نداشته باشد. همچنین، اضطراب ممکن است سبب درد لگنی در خانم‌ها و انزال زودرس یا دیررس در آقایان بشود. این روانپزشک با تاکید بر این‌که علائم اختلالات جنسی در مردان و زنان، تفاوت‌های اساسی باهم دارد، اظهار می‌کند: زنان افسرده یا مضطرب ممکن است به ارگاسم، یعنی اوج لذت جنسی، دست پیدا نکنند یا دچار دردهای لگنی شوند. در مقابل، مردان افسرده و مضطرب نیز دچار تاخیر در انزال می‌شوند.

افسردگی؛ موثر در بروز ناباروری
دکتر علوی، درباره این‌که آیا افسردگی و استرس می‌تواند منجر به ناباروری شود، می‌گوید: باید توجه داشت که افسردگی وجوه مختلف زندگی و عملکرد بسیاری از اعضای بدن را تغییر می‌دهد. تغییرات اشتها در افسردگی ممکن است به کاهش یا افزایش شدید وزن منجر شود که این عوارض با چرخه قاعدگی زنان مداخله می‌کند و میزان باروری را کاهش می‌دهد. از سوی دیگر، فرد افسرده ممکن است دچار اعتیاد به سیگار یا الکل شود و این اختلالات سبب کاهش توان تولید مثل می‌شود.

این متخصص روانپزشکی با تاکید بر این‌که مطالعات متعددی رابطه بین افسردگی و استرس را با ناباروری نشان داده‌است، می‌افزاید: در مردان، استرس با کاهش سطح تستوسترون و تغییرات هورمونی همراه بوده که بر کیفیت و کمیت اسپرم‌ها اثرگذار است. حتی برخی بررسی‌ها نشان داده است که ترس از مادر شدن نیز در برخی زنان با کاهش باروری همراه است. از سوی دیگر ابتلا به افسردگی در دوران بارداری نیز ممکن است سبب اختلال در مراقبت فرد از خود، بی‌توجهی به نکات تغذیه‌ای و مراجعه مرتب به پزشک شود که بر سلامت جنین تاثیر‌گذار است.

بهره‌گیری از درمان‌های روانپزشکی
خیلی‌‌ها مایلند بدانند که برای درمان افسردگی و اضطراب در افرادی که دچار اختلالات جنسی هستند از چه روش‌های درمانی می‌توان کمک گرفت. دکتر علوی در این‌باره می‌گوید: بی‌شک مشاوره‌های روانپزشکی و روان‌شناسی و دریافت درمان‌های مناسب دارویی یا غیردارویی به فرد کمک می‌کند تا بر استرس و اضطراب خود غلبه کند. حتی برخی مطالعات نشان داده‌است که این درمان‌ها ممکن است به بروز بارداری و رفع اختلالات باروری هم کمک کند. بی‌شک، مداخلات درمانی بر بهبود شرایط روانی فرد و کیفیت زندگی او اثر مطلوبی خواهد داشت.

ایجاد رضایت جنسی ‌از دیگر اضطراب جنسی مردان است

مشکلی به نام اضطراب جنسی مردانه
راه دادن یک نفر به حریم خصوصی‌ترین بخش‌های زندگی، رابطه‌ای خاص و ویژه ایجاد می‌کند که بسیار نزدیک و افشاگرانه است. ارتباط جنسی یکی از مهم‌ترین حریم‌ها و البته تجربه‌ای لذت‌بخش است، اما هنگامی که یکی از زوجین، در این مورد دچار ترس و استرس شود یا از عملکرد جنسی خود اضطراب داشته باشد، بی‌تردید احساس جذاب بودن یا صمیمیت با همسر مخدوش شده و حتی بسیار سخت هم خواهد شد.

از سوی دیگر، بسیاری از افراد تصور می‌کنند دیگران همیشه یک رابطه جنسی موفق، رضایت‌بخش و تهی از مشکل دارند و همین قضیه گاهی می‌تواند به درمان اضطراب جنسی و گاه شدت بسیار آن منجر نشود. وقتی که همواره به این اندیشه شود که آیا می‌توانم رابطه جنسی موفقی داشته باشم؟ آیا همسرم از کارکرد جنسی من لذت می‌برد و برایش خوشایند است؟ آیا زیاد چاق یا زیاد لاغر به نظر می‌رسم؟ و... اختلال در کارکرد جنسی و عدم موفقیت در آن حتمی است، بی‌تردید ذهن درگیر و مغشوش با افکار منفی و پرسشگر، اجازه نمی‌دهد همسرش از رابطه جنسی نهایت لذت را ببرند.

نگرانی مدام از ظاهر یا توانایی‌های جنسی، رابطه جنسی را ناموفق، بسیار پراسترس و اعصاب‌‌خردکن می‌سازد، حتی گاهی ممکن است به امتناع شدید از برقراری رابطه جنسی بینجامد.

رابطه جنسی، چیزی فراتر از یک واکنش صرف جسمی و بدنی است. تحریک جنسی ارتباط تنگاتنگی با احساسات و انگیزش دارد. وقتی ذهنتان مشغول و درگیر نگرانی‌ها باشد یا این‌که مدام استرس داشته باشید، بی‌شک تمرکز روی رابطه جنسی و تحریک بدن هم امری محال خواهد بود و با دشواری بسیار مواجه خواهد شد. وضعیت ذهنی فرد تاثیر شگرفی بر توانایی تحریک جنسی دارد؛ حتی اگر فرد در کنار کسی باشد که از نظر جنسی برایش بسیار جذاب است، نگرانی و تشویش خاطر از این‌که بتواند او را راضی کند، ممکن است انجام آن را برایش غیرممکن کند.وقتی فرد روی این مساله متمرکز باشد که می‌تواند خوب عمل کند یا نه، بی‌تردید نمی‌تواند بر آنچه بواقع انجام می‌دهد، تمرکز کند.

درواقع اضطراب جنسی، به یک چرخه دائمی منجر می‌شود؛ فرد آن‌قدر در مورد رابطه جنسی مضطرب می‌شود که نمی‌تواند عملی داشته باشد و این مساله به اضطراب بیشتر در این زمینه منجر می‌شود تا ‌آنجا که گاه می‌تواند فرد را از فکر داشتن رابطه جنسی دور کند. بنابراین می‌توان اذعان کرد اضطراب یکی از مهم‌ترین عوامل بسیار اساسی در مختل شدن احساسات جنسی است و باعث می‌شود علاوه بر این که ذهن فرد مغشوش شود از شدت عملکرد و لذت جنسی در رابطه نیز کاسته شود.

روان‌شناسان این نوع اضطراب را اضطراب جنسی تعریف کرده‌اند. اضطراب جنسی در برخی مردان و زنان قابل مشاهده است. گاهی شدت این مساله به قدری قوت دارد که زندگی جنسی فرد از ریشه و بن مختل می‌شود و مشکلات زناشویی عدیده‌ای را به بار می‌آورد.
در این نوشتار سعی کرده‌ایم به درمان اضطراب جنسی مردان بپردازیم، از چگونگی و چرایی آن بگوییم، علت‌ها را بررسی کنیم و در نهایت راهکارهایی را برای برطرف کردن  این مشکل مطرح کنیم.

چگونه اضطراب، عملکرد جنسی را تحت تاثیر قرار می‌دهد؟
شاید به دنبال پاسخ این پرسش باشید که چگونه اضطراب می‌تواند عملکرد جنسی را تحت‌الشعاع قرار داده یا این‌که وضع را بدتر کند. پاسخ بسیار ساده است، هنگام احساس نگرانی و استرس، بدن به طور خودکار ماده شیمیایی اضطراب که آدرنالین نام دارد‌، آزاد کرده و وارد جریان خون می‌کند. آدرنالین توسط غده‌های آدرنال که در بالای کلیه‌ها واقع شده است، ترشح می‌شود.

آدرنالین اثرات دوجانبه مثبت و منفی دارد. جالب است بدانید این ماده شیمیایی همیشه برای افزایش فعالیت بدنی خوب و مفید است (مثلا ترشح آدرنالین باعث می‌شود شما سریع‌تر بدوید) اما ترشح آدرنالین هنگام برقراری رابطه جنسی، اثری بر عکس داشته و منجر به بروز احساس دلشوره و اضطراب جنسی می‌شود؛ وضعی که اصلا حس خوشایندی محسوب نمی‌شود. درواقع ترشح این هورمون، اثری بسیار منفی روی رابطه جنسی می‌گذارد.

اضطراب شدید ناشی از ترشح آدرنالین، در مردان به صورت زیر تظاهر پیدا می‌کند:
از دست دادن نعوظ، زودانزالی یا دیرانزالی، عدم سفتی اندام تناسلی تا به حدی که مرد نمی‌تواند از وسایل پیشگیری‌کننده استفاده کند، دشواری در ریلکس بودن و لذت بردن از رابطه جنسی، ایجاد مشکلات جدی زناشویی و...
از سوی دیگر اضطراب جنسی، بدن را وارد واکنش «جنگ یا گریز» می‌کند؛ در واکنش‌های آماده‌سازی بدن برای فرار از تهدید، هورمون‌های استرس اپی‌نفرین و نوراپی‌نفرین نیز ترشح می‌شوند که این هورمون‌ها بر شدت اضطراب می‌افزایند.

دغدغه‌های جنسی مردانه کدام است؟
اگر عملکرد خوبی در رختخواب نداشته باشم و نتوانم همسرم را از نظر جنسی ارضا کنم؛ آیا می‌توانم به اندازه کافی نعوظ پیدا کنم؟ آیا ممکن است من زودانزال شوم و بسرعت به ارگاسم برسم؟ آیا همسرم از اندام من رضایت دارد و مرا مسخره نمی‌کند؟ آیا همسرم بوی بدن مرا دوست دارد؟ آیا می‌توانم رابطه جنسی را درست انجام دهم؟ آیا همسرم از عملکرد من راضی است و لذت می‌برد؟ ممکن است این رابطه جنسی به بارداری منجر شود؟

می‌توانم با موفقیت رابطه جنسی برقرار کنم؟ آیا ممکن است به بیماری‌های مقاربتی مبتلا شوم؟ و... برخی از نگرانی‌ها کاملا بجا و منطقی است، مثلا نگرانی از داشتن رابطه جنسی محافظت نشده و ترس از ابتلا به بیماری‌های مقاربتی، کاملا طبیعی و منطقی است و باعث می‌شود فرد به دلیل احساس خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی بیشتر موارد بهداشتی را رعایت کند، اما بسیاری از نگرانی‌های مطرح شده در بالا، کاملا غیرمنطقی بوده و نتیجه‌ای جز اضطراب نخواهد داشت؛ اضطرابی که به ایجاد مشکلات جدی و حتی وخامت بیشتر اوضاع منجر می‌شود.

اضطراب جنسی مردانه چیست؟
اضطراب جنسی مردانه، تجربه وضع ناخوشایند و پراسترسی است که فرد از وقوع احتمالی برخی از افکار یا اعمال نامطلوب مرتبط با رابطه جنسی به هراس افتاده و خود را در مواجهه با آنها، ناتوان فرض می‌‌کند. این وضع روانی بسیار مخرب است. تجربه طولانی‌مدت اضطراب جنسی، نتیجه‌ای جز ضعف و ناتوانی ندارد و نهایتا می‌تواند کیفیت و کمیت رابطه جنسی را خدشه‌دار کند و حتی گاه به رغبت نداشتن یا فرار از انجام رفتار جنسی منتهی شود. به همین دلیل شناخت و آگاهی از مجموعه عواملی که باعث دلواپسی مردان‌ هنگام رابطه جنسی می‌شود، بسیار حائزاهمیت است.

برخی از افکار اضطرابی مردان مربوط به توانایی و قدرت فرد و چگونگی مدیریت رفتار جنسی و موفقیت در آن است و بخشی دیگر مربوط به همسر و ریشه گرفته از افکار و تصوراتی است که غالبا یک مرد گمان می‌کند که همسرش در مورد او یا کنش جسمی و جنسی‌اش انتظار دارد.

ناتوانی جنسی
«اختلال نعوظ» (ناتوانی جنسی) شایع‌ترین مشکل جنسی در مردان محسوب می‌شود. ناتوانی در ایجاد یا کنترل نعوظ هنگام برقراری رابطه جنسی، اختلال نعوظ تعریف می‌شود. بسیاری از مردان در برهه‌ای از زندگی جنسی خود، اختلال نعوظ را تجربه می‌کنند، اما بیشترین میزان شیوع آن با بالا رفتن سن در مردان، محتمل است. اما در جامعه صنعتی امروز، نداهای دیگری در مورد میزان شیوع و سن شروع این اختلال در مردان به گوش می‌رسد که بسیار تعجب‌انگیز است.

با توجه به آمار منتشر شده در چند سال اخیر گویی گستره این اختلال فزونی یافته و بسیاری از مردان را در سنین پایین مبتلا کرده است. حجم گسترده‌ای از مردان در چهل سالگی مبتلا به ناتوانی جنسی می‌شوند، به عبارت دیگر از هر ده مرد، چهار نفر با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند، این در حالی است که در هفتاد سالگی از هر ده مرد، هفت نفر با مشکل اختلال نعوظ مواجه می‌شوند.

اضطراب جنسی یکی از مولفه‌های اساسی در ابتلای مردان، بخصوص مردان جوان به نعوظ است و همچنین عاملی است که بر شدت مشکل مردان مبتلا می‌افزاید. تجربه اضطراب بسیار و ترشح هورمون‌های استرس باعث انقباض یا جمع شدن رگ‌های خونی شده و خون‌رسانی به اندام جنسی مردانه را کمتر می‌کند، به همین دلیل تحریک جنسی یا نعوظ بسیار مشکل می‌شود؛ حتی مردانی که برای تحریک شدن مشکلی ندارند، وقتی در خصوص عملکرد جنسی خود دچار اضطراب می‌شوند، قادر به انجام آن نخواهند بود.

اضطراب جنسی در فرد مبتلا باعث می‌شود که مرد مدام قبل از برقراری یا حتی در مرحله اقدام به انجام رابطه جنسی، افکار منفی را در خود پرورش دهد؛ افکاری که بیشتر حول و حوش از دست دادن نعوظ است. غالبا در بیشتر ‌ مبتلایان، فرد پیشاپیش با فکر از دست دادن نعوظ، دچار ترس و واهمه شده و با آن وضع روحی نیز وارد رابطه می‌شود؛ از سوی دیگر در طول رابطه جنسی نیز دائم و بدون وقفه کیفیت نعوظ خود را بررسی می‌کند. این ترس رفتاری به قدری شدت دارد که فرد مبتلا در حین برقراری رابطه جنسی، به جای توجه به عملکرد بخش تناسلی اغلب تحت تاثیر افکار منفی که مدام عدم نعوظ یا ضعف آن را تقویت می‌کند، قرار می‌گیرد.

این ترس، اضطراب جنسی را فراهم می‌کند که در کیفیت نعوظ تاثیر عکس داشته و کنترل نعوظ را برای مرد سخت‌تر و دشوارتر می‌کند. ترس از زود انزالی،‌ نارضایتی از وضع بد جسمانی، نگرانی از ناتوانی در ایجاد رضایت جنسی ‌از دیگر اضطراب  جنسی مردان است.

ترس از ارزیابی و نظر همسر
عقیده و نظر دیگران نقش بسیار مهم و انکارناپذیری در شکل‌گیری و چگونگی شناخت و تعریف فرد از خود دارد. غالبا افراد خود را در آیینه دیگران مشاهده می‌کنند ، شاید به همین دلیل است که هر عکس‌العمل یا پاسخی نمایانگر عمل فرد معنا می‌شود و می‌تواند منجر به هدایت فرد در مسیر ویژه‌ای شود. بواقع این حقیقت مهم در دنیای زندگی جنسی افراد نیز بی‌تاثیر نیست، اظهار نظر ضمنی یا آشکار همسر از چگونگی و کیفیت رابطه جنسی، شکل‌دهنده اعتماد به نفس جنسی در شریک مقابل است.

تحسین و تشویق توانایی و قدرت مرد توسط زن، نتیجه‌ای مثبت در پی دارد، در حالی که انتقاد و شکایت زن از رابطه جنسی نتیجه‌ای متضاد خواهد داشت. از این‌روست که عملکرد و توانایی جنسی بسیاری از مردان در رابطه جنسی به ارزیابی و نظر همسرشان دراین‌باره بستگی دارد. فراتر رفتن درجه اعتباردهی به نظر همسر و ارزیابی منفی آن، منجر به اضطراب در فرد شده، به گونه‌ای که فرد دائم نگران عکس‌العمل‌های همسرش در قبل، حین و بعد از رابطه جنسی است. نگرانی‌های بیش از حد و پیش‌قضاوت‌های منفی و حتی گاهی افراطی، منجر به اضطراب جنسی در مرد شده و عملکرد او را بشدت تحت تاثیر قرار می‌دهد.

درمان اضطراب جنسی چگونه است؟
اگر مبتلا به اضطراب جنسی هستید، در گام اول به روان‌شناس بالینی یا متخصصان جنسی مراجعه کنید. فردی را به عنوان روان‌درمانگر انتخاب کنید که با او احساس راحتی داشته باشد تا بتوانید در مورد زندگی جنسی‌تان، آزادانه به صحبت بنشینید. روان‌شناس با مصاحبه و سوال از سابقه جنسی‌تان، چگونگی، کمیت و کیفیت آن می‌فهمد که شما چطور دچار اضطراب جنسی شده‌اید و به چه دلیل یا این‌که چه افکاری در زندگی جنسی مسبب اصلی ایجاد مشکلتان شده است.

درمانگر به شما کمک می‌کند از جنسیت و کارکردهای جنسی خود شناخت بیشتری پیدا کنید و مسائلی را که موجب ترس و اضطراب جنسی‌ تان شده است، درک کنید. مثلا اگر نگران انزال زودرس خود هستید، می‌توانید با شناخت علت و با استفاده از تکنیک‌هایی برای به دست آوردن کنترل بیشتر، انزال پیش از موعد خود را مهار کنید. درمانگر، ممکن است در صورت لزوم شما را به یک روانپزشک ارجاع دهد تا با انجام معاینات بالینی و آزمایش، از وضع سلامت جسمی شما اطمینان بیشتر یابد، گاهی نیاز به دارو درمانی است.

دارودرمانی (دریافت آرام‌بخش‌ها یا داروهای مرتبط با مشکلات جنسی که گاه به علت‌های جسمی برمی‌گردد، مثل اختلالات نعوظ، زودانزالی و...) به همراه مشاوره و روان‌درمانی در درمان اضطراب جنسی بسیار موثر است و می‌تواند زندگی جنسی‌تان را شاد و لذت‌بخش‌تر کند.

چند توصیه مفید
اقداماتی که می‌توانید برای بهبود وضع خود به کار گیرید، عبارتند از:
√ با همسرتان گفت‌وگو کنید. به جای پنهان کردن یا ترس از افشای مشکل نزد همسر، مساله را با شریک جنسی‌تان در میان بگذارید. پس از برقرار کردن ارتباط عمیق عاطفی و احساس راحتی با او، در مورد اضطراب جنسی‌ تان صحبت کنید.
 √ به روش‌های دیگر نزدیکی متوسل شوید.
√ رابطه جنسی‌تان را فاصله‌دار کنید.
√ از تکنیک توجه برگردانی استفاده کنید.
√ اعتماد به نفس‌تان را تقویت کنید.

میل جنسی پیچیدگی های عجیبی دارد، یک روز هست و یک روز نیست‎

دکتر لورن اشترایشر استادیار بالینی زنان و زایمان در بیمارستان نورث وسترن در شیکاگو می گوید: میل جنسی پیچیدگی های عجیبی دارد، یک روز هست و یک روز نیست. اما این فراز و فرودها همه طبیعی هستند. تمام خانم ها در زندگی دوره هایی را تجربه می کنند که شاد و خرم هستند و همچنین دوره هایی که حال هیچ چیز را ندارند. دلایل زیادی برای افزایش و کاهش میل جنسی وجود دارد، اگر کنجکاو هستید که بیشتر در این مورد بدانید در ادامه برایتان توضیح خواهم داد.

8 چیز که هر خانم باید درباره میل جنسی اش بداند

مغز بزرگترین ارگان جنسی تان است
مغز جایی است که جرقه ها شروع می شوند، ۵ مورد از مهمترین مناطق:

استریاتوم: در سال ۲۰۱۲ یک تحقیق نشان داد وقتی چیزی میبینید که باعث بالا رفتن میل جنسی می شود این ناحیه در مغز روشن می شود.

آمیگدال: برخی تحقیقات اظهار داشته اند که ممکن است مقدار میل جنسی تان متناسب با اندازه آمیگدال در مغز باشد. آمیگدال مرکز احساسی بادامی شکلی در مغز است.

هیپوتالاموس: وقتی چیزی با ارزش را تجربه می کنید ( مانند یک بوسه ) این قسمت از مغز دوپامین تولید می کند، انتقال دهنده عصبی که برای لذت و انگیزه بسیار مهم است.

غشاء مغزی: لایه بیرونی قسمت خاکستری مغز مسئول عملکردهای بسیاری است، از جمله افکار شما درباره نزدیکی. این قسمت عامل ایجاد واکنشی زنجیره ای است که در نهایت باعث تولید هورمون های جنسی می شود.

غده هیپوفیز: این غده از خود هورمون جسم زرد ترشح می کند، که تخمدان را تحریک به تولید استروژن می نماید. این غده هورمون مادری پرولاکتین نیز تولید می کند که هنگام بارداری و شیردهی میل جنسی را کاهش می دهد.

میل جنسی ممکن است با بالا رفتن سن افزایش پیدا کند
در سال ۲۰۱۰ یک تحقیق نشان داد باروری زنان در ۳۰ و ۴۰ سالگی افول می کند، و فانتزی های جنسی آنها بیشتر و قوی تر می شود، و روی هم رفته میل جنسی شان افزایش می یابد. محققان فکر می کنند که این یک ترفند تکاملی است، که می خواهد با افزایش عمل نزدیکی شانس تولید مثل را بالا ببرد. دکتر اشترایشر می گوید: شرایط زندگی هم در این میان ایفای نقش می کنند، هرچقدر بیشتر با همسرتان راحت باشید و کمتر نگران بارداری میل جنسی نیز بیشتر بالا می رود. همچنین اعتماد بنفسی است که با بالا رفتن سن به وجود می آید: در یک تحقیق بزرگ که سال ۲۰۱۵ انجام شد محققان دریافتند خانم هایی که با بالا رفتن سن میل جنسی شان افزایش پیدا می کند به تصور خود از بدنشان ارزش می دهند. به هر حال هیچ چیزی مثل حس جذاب بودن نمی تواند شما را سر حال بیاورد!

قرص های صورتی هم مزایا دارند هم خطر
سال پیش، سازمان غذا و دارو آمریکا ( FDA ) Addyi را به عنوان اولین داروی افزایش میل جنسی برای خانم ها تایید کرد. بر خلاف ویاگرا همتای مردانه خود که با افزایش جریان خون در ناحیه تناسلی کار می کند، Addyi با تغییر تعادل انتقال دهنده های عصبی ( مانند سروتونین و دوپامین ) در مغز خانم ها میلشان را بالا می برد. Alas، قرص روزانه ای که برای خانم های یائسه تایید شده است، عوارض جانبی غیر جنسی دارد – از جمله حالت تهوع، گیجی، و خواب آلودگی . برای خانم های یائسه انتخاب های دیگری وجود دارد که می تواند میل جنسی شان را افزایش دهد، از جمله کرم تستوسترون یا هورمون درمانی .

استرس میل جنسی تان را می کشد
تحقیقات نشان داده خانم هایی که استرس را تجربه می کنند، وسطح کورتیزولشان بالا می رود نسبت به عوامل تحریک جنسی واکنشی ضعیف تر دارند. استرس قابلیت تمرکز و حضور کامل را از بین می برد، اما حواس پرتی تنها فاکتور نیست. تنش می تواند برای رابطه نیز گران تمام شود، تحقیقات نشان داده همسرانی که در موقعیت های استرس زا قرار داده شده اند کیفیت رفتارشان با یکدیگر کاهش پیدا کرده. خشم و عصبانیت مسلما نمی تواند از عوامل افزایش میل جنسی باشد. استرس حتی از درست خوابیدن نیز جلوگیری می کند، که همین باعث تشویش و کاهش میل جنس است. تحقیقات در سال ۲۰۱۵ نشان داد حتی یک ساعت خواب اضافی در طول شبانه روز می تواند تا ۱۴ درصد میل جنسی را افزایش دهد.

استرس میل جنسی تان را می کشد‎

برخی داروها می توانند روی میل جنسی تاثیر بگذارند
برخی داروها ممکن است باعث شوند میل جنسی تان کاهش پیدا کند. اگر به هرکدام از داروهایی که مصرف می کنید مشکوکید از پزشکتان بخواهید یک جایگزین پیشنهاد دهد.

قرص های ضد بارداری: سطح فعالیت استروژن و تستوسترون را کاهش می دهند. قرص های تنها حاوی پروژسترون و IUD ها درست مانند قرص های ضد بارداری عمل می کنند با این تفاوت که روی میل جنسی تان تاثیر نمی گذارند.

بازدارنده‌های بازجذب سروتونین ( SSRIS ): این داروهای ضد افسردگی به عنوان سرکوب کنندگان میل جنسی شناخته می شوند. اما نوع دیگری از داروها – بوپروپیون – کمتر روی میل جنسی تاثیر دارند.

داروهای فشار خون: در یک تحقیق فرانسوی، ۴۱ درصد از خانم های یائسه ای که از این داروها استفاده کرده بودند گزارش دادند میل جنسی شان کاهش پیدا کرده. بتا بلاکرها، معمولا برای درمان فشار خون بالا استفده می شوند، و از مقصران اصلی هستند. شاید بهتر باشد والزارتان نوع دیگری از داروی ضد فشار خون را که نشان داده می تواند میل جنسی را افزایش دهد، استفاده کنید.

آنتی هیستامین ها: این داروها سلول های تولید کننده موکوس در سراسر بدن را خشک می کنند، از جمله واژن. اما نسل دوم آنتی هیستامین ها عوارض جانبی کمتری دارند ( مواردی مانند Zyrtec و Claritin ). درمان های غیر دارویی نیز برای حساسیت وجود دارد، مانند تزریق ها و قرص های ایمنی درمانی.

یوگا می تواند کمک کند
حرکت Downward Dog واقعا میل جنسی را بالا می برد؟ در یک تحقیق از خانم ها خواسته شد به مدت ۱۲ هفته روزانه یک ساعت یوگا کار کنند، در پایان محققان به این نتیجه رسیدند که ۷۵ درصد از این خانم احساس رضایت بیشتری از زنگی جنسی خود دارند. با در نظر گرفتن خاصیت آرامش بخش یوگا این تاثیر معنا پیدا می کند. دکتر تیموتی مک کال، نویسنده کتاب ” یوگا به عنوان درمان ” می گوید: یوگا به صورت خودکار تنفس عمیق تر را تسهیل و سیستم عصبی را آرام می کند، بنابراین به خون رسانی بیشتر و بهتر به ارگان های لگنی نیز کمک می شود.

از کیت هانلی مربی یوگا خواستیم حرکاتی که بیشترین کمک به میل جنسی را می کنند به ما معرفی کند و او این حرکات را پیشنهاد داد: حرکت کبری ( تحقیقات نشان داده این حرکت می تواند تستوسترون را بالا ببرد ) حرکت  Extended Side Angle ( قسمت لگن را می کشد )  و حرکت Savasana ( این حرکت ذهن را آرام می کند ).

اگر میل جنسی تان را به کل از دست داده اید، با متخصص مشورت کنید
برای هر کسی ممکن است پیش بیاید که مدتی میلش فروکش کند، اما مدت زمانی که دیگر باید باعث نگرانی تان شود ۵ هفته است. ممکن است دلیلش یک مشکل پنهان سلامت باشد، در صدر لیست احتمالات کم کاری تیروئید قرار دارد، که می تواند روی تولید هورمون های جنسی تاثیر بگذارد. مورد بعدی افسردگی است، که انتقال دهنده های حس خوب را تحت تاثیر قرار می دهد.

مشکل حتی می تواند فشار خون بالا یا حتی دیابت نوع ۲ تشخیص داده نشده باشد. حقیقت این است که هر مشکل مزمنی می تواند روی میل جنسی تان تاثیر منفی داشته باشد، چون دیگر بدنتان برای کارهای دیگر انرژی کمی خواهد داشت. اگر میل جنسی تان را به کل از دست داده اید با پزشک خود مشورت کنید، راه حل ها و درمان های او می تواند دوباره به مسیر برتان گرداند.

برخی غذاهای خاص می توانند کمک کنند
دکتر سینتیا ساس، متخصص بهداشت تغذیه غذاهایی را به ما معرفی کرد که می توانند میل جنسی را افزایش دهند:

توت ها: توت ها حاوی آنتی اکسیدانی هستند به نام آنتوسیانین، که باعث تقویت گردش خون، و ایجاد تاثیری طبیعی شبیه به ویاگرا می شود. بر اساس تحقیقات سال ۲۰۱۱ هفته ای یک فنجان می تواند باعث کاهش فشار خون نیز بشود.

هندوانه: به لطف سیترولین، ماده مغذی که با تاثیر زنجیروارش رگ های خونی را آرام می کند و جریان خون را به تمام قسمت های بدن افزایش می دهد، هندوانه می تواند به افزایش میل جنسی کمک کند.

نخود: نخودها منابع مناسبی از زینک هستند، که نشان داده می تواند به تنظیم تستوسترون در مردها کمک کند. برای افزایش میل جنسی باید به فکر همسرتان نیز باشید پس هر چند وقت شب شام وعده ای حاوی نخود به او بدهید!

شیرین بیان: در یک تحقیق مشخص شد بوی آبنبات شیرین بیان وقتی با بوی خیار میکس می شود می تواند تا ۱۳ درصد جریان خون در منطقه مهبلی را افزایش دهد.