انواع انحراف جنسی را بشناسید
«پارافیلی» مشکلات کنترل تکانه جنسی است که با تخیلات، امیال و رفتارهای مکرر جنسی متمرکز بر اشیاء، فعالیت‌ها یا موقعیت‌های غیرمعمولی مشخص می‌شود که برای دیگران از لحاظ جنسی محرک نیست. در اغلب موارد این اشیاء، فعالیت‌ها یا موقعیت‌ها برای اینكه افراد کارکرد جنسی داشته باشند، ضروری‌اند. امیال و رفتارهای فرد مبتلا به پارافیلی ممکن است باعث ناراحتی قابل توجه یا اختلال کارکرد شخصی، اجتماعی یا شغلی شود. فرد دچار پارافیلی را ممکن است «منحرف» بخوانند و این رفتارها ممکن است پیامدهای اجتماعی و قانونی وخیمی برای او داشته باشد.

پارافیلی یا انحراف جنسی انواع متعددی دارد و با رفتارهای متعددی ممکن است بروز کند؛ از جمله:
1- نمایشگری: نمایشگری با تخیلات، امیال یا رفتارهای شدید و برانگیزاننده جنسی مشخص می‌شود و شامل نشان دادن دستگاه تناسلی به یک فرد غریبه و بی‌خبر است. افراد دچار این مشکل، نیاز به غافلگیری، تکان دادن یا تاثیرگذاری بر طعمه‌های خود دارند. این عارضه معمولا محدود به نشان دادن است و فرد بیش از این حد، آسیب‌رسانی انجام نمی‌دهد ولی در معرض مشکلات قانونی قرار خواهد گرفت. تماس واقعی جنسی با قربانی نادر است اما ممکن است فرد حین نمایشگری یا تخیل درباره آن به خودارضایی بپردازد.

2 -یادگارپرستی (فتیشیسم): امیال جنسی فرد مبتلا به این مشکل بر اشیای غیرزنده متمرکز است. این فرد با پوشیدن یا لمس یك شیء به تحریک جنسی می‌رسد؛ برای مثال لباس، کفش زنانه، لباس زیر زنانه و مانند آنها. فرد یادگارپرست ممکن است روابط با همسر را کنار بگذارد یا فعالیت‌های جنسی‌اش را با این تمایلات ترکیب کند. وقتی شیء یادگار به کانون منفرد میل جنسی تبدیل می‌شود، فرد آمیزش جنسی با همسر را ترك می‌كند.

3 -مالشگری: در فرد دچار این مشکل، کانون امیال جنسی، لمس یا مالش دستگاه تناسلی به بدن یک فرد ناآشنا و بی‌خبر است. در اغلب موارد، این رفتار را مردان در محیط‌های شلوغ با زنان انجام می‌‌دهند. این عارضه نیز ممکن است برای فرد مبتلا مشکلات قانونی به دنبال داشته باشد.

4 -پدوفیلی: افراد مبتلا به این عارضه تخیلات، امیال یا رفتارهایی شامل فعالیت جنسی غیرقانونی با بچه‌های بالغ‌نشده (عموما 13 سال یا کمتر) دارند. این رفتارها ممکن است شامل طیفی از رفتار (از برهنه‌کردن تا تماس جنسی اجباری) باشد. برخی از پدوفیل ها عمل جنسی را فقط با کودکان انجام می‌دهند (پدوفیل انحصاری) و به بزرگسالان تمایل ندارند.

برخی دیگر فقط با خانواده و بستگان نزدیک این كار را انجام می‌دهند (زنای با محارم). گاهی هم بچه‌های دیگر قربانی می‌شوند. پدوفیل های شکارچی ممکن است از زورگویی یا تهدید به افشا برای تداوم سوء‌استفاده خود استفاده کنند. پزشکان و سایر کارکنان بهداشتی از لحاظ قانونی موظفند که چنین سوءاستفاده‌‌هایی از افراد صغیر را گزارش کنند. این فعالیت نوعی تجاوز هم محسوب می‌شود و محکومیت‌های سنگینی به دنبال دارد.

5 -خودآزاری جنسی (مازوخیسم): افراد مبتلا به این عارضه بر تخیلات، امیال و رفتارهایی متمرکزند که شامل عمل (واقعی نه، شبیه‌سازی شده) مورد توهین قرار گرفتن و کتک خوردن است یا هر چیز دیگری که باعث رنج بردن آنها شود تا به ارضای جنسی برسند. این اعمال خودآزارانه ممکن است به توهین شفاهی محدود یا شامل کتک خوردن، بستن دست و پا و دیگر موارد سوءاستفاده باشد.

افراد خودآزار ممکن است تخیلاتشان را روی خودشان پیاده کنند، مثلا پوستشان را سوراخ کنند یا ببرند یا خودشان را بسوزانند، یا به دنبال همسرانی باشند که از توهین و آزار دیگران لذت ببرد (دیگرآزار یا سادیست). گاهی در میان افراد عادی هم تخیلات یا رفتاری شبیه دیگرآزاری یا خودآزاری وجود دارد اما در اغلب موارد این برون‌ریزی به صورتی توافق‌شده به شکل فانتزی انجام می‌شود. افراد می‌دانند که این رفتار یک «بازی» است و از ایجاد درد یا جراحت واقعی اجتناب می‌شود.

6- دیگرآزاری (سادیسم): افراد مبتلا به این عارضه تخیلات مداومی دارند که در آن تحریک جنسی با رنج روانی یا جسمی (از جمله توهین و وحشت ایجاد کردن) در شریک جنسی ایجاد می‌شود. در شدیدترین شکل، دیگرآزاری جنسی ممکن است با اعمال غیرقانونی مانند تجاوز، شکنجه وحتی قتل همراه شود.

البته باید توجه داشت که گرچه تجاوز ممکن است تظاهری از دیگرآزاری جنسی باشد، اما اغلب موارد تجاوز به این عارضه مربوط نمی‌شود و درد قربانی، تحریک جنسی متجاوز را بیشتر نمی‌کند. در عوض تجاوز شامل ترکیبی از ارضای جنسی و اعمال قدرت بر قربانی است. افراد دچار دیگرآزاری جنسی به درمان شدید روان‌پزشکی نیاز دارند و ممکن است به دلیل اعمالشان مورد پیگرد قانونی قرار گیرند.

7 -دیگرپوشی (ترانسوستیسم): در این عارضه که به آن «فتیشیسم دیگرپوشانه» هم می‌گویند، پوشیدن لباس زنانه باعث تحریک جنسی یا تشدید تحریک جنسی مردان می‌شود. معمولا برانگیختگی جنسی شامل شریک جنسی واقعی نمی‌شود اما ممکن است فرد در تخیل خودش را در قالب شریک جنسی زن هم تصور کند. برخی از این مردان فقط به لباس‌های زنانه خاصی مثل لباس‌ زیر علاقه دارند و برخی دیگر لباس کامل زنانه را به همراه آرایش مو می‌پسندند. دیگرپوشی به خودی خودی اشکالی ایجاد نمی‌کند، به جز اینکه فرد برای برانگیختگی یا تجربه لذت جنسی به آن نیازمند است.

8 -چشم‌چرانی: این اختلال شامل رسیدن به تحریک جنسی از طریق مشاهده شخص بی‌خبر و ناراضی در حال برهنه شدن یا در حال انجام فعالیت جنسی است. فرد چشم‌چران ممکن است به خودارضایی هم دست بزند و به دنبال تماس جنسی با فردی که مشاهده می‌کند، نیست.

شیوع
اغلب پارافیلی‌ها نادر هستند و در میان مردان بیش از زنان شیوع دارند (حدود 20 به 1) اما دلیل این تفاوت میان زنان و مردان مشخص نیست. با اینکه در بسیاری از این اختلالات، رفتارهای پرخاشگرانه و تهاجمی دیده می‌شود، در مواردی هم تهاجمی یا آسیب‌رسان به دیگران نیستند. در میان این اختلالات، پدوفیلی، نمایشگری، چشم چرانی، دیگرآزاری و مالشگری جرم محسوب می‌شوند.

اما داشتن تخیلات یا رفتارهای پارافیلیایی همیشه به معنای مبتلا بودن به بیماری روانی نیست. این تخیلات یا رفتارها ممکن است در اشکال بسیار خفیفی وجود داشته باشند و باعث اختلال کارکرد فرد و مانع ایجاد روابط سالم فرد با دیگران نشوند و به فرد یا دیگران آسیب نرسانند و به پیگرد قانونی نینجامند. ممکن است این تمایلات در حد تخیلات در هنگام فعالیت جنسی باقی بمانند.

علت
دقیقا معلوم نیست که چه عواملی پارافیلی ایجاد می‌کنند. برخی کارشناسان ضربه‌های عاطفی در دوران کودکی مانند مورد سوءاستفاده جنسی قرار گرفتن را مقصر می‌دانند. برخی دیگر معتقدند این اشیاء یا موقعیت‌ها هنگامی به صورت عامل تحریک جنسی این افراد درمی‌آید که به صورت مکرر و متوالی باعث فعالیت جنسی خوشایندی شده باشند.

در اغلب موارد افراد مبتلا به پارافیلی در ایجاد رابطه شخصی و جنسی با دیگران مشكل دارند. بسیاری از پارافیلی‌ها در دوران نوجوانی آغاز می‌شود و تا بزرگسالی ادامه پیدا می‌کند. شدت و بروز تخیلات مربوط به پارافیلی در هر فردی متفاوت است و ممکن است با افزایش سن کاهش یابد.

درمان
اغلب موارد پارافیلی با مشاوره و روان‌درمانی درمان می‌شود تا به فرد کمک شود رفتارهایش را تغییر دهد. داروها ممکن است به کاهش احساس اجباری که فرد مبتلا پارافیلی برای انجام آن رفتارها تجربه می‌کند، کمک کنند و میزان تخیلات و رفتارهای انحرافی را کاهش دهند. در افرادی که بروزهای مکرر رفتارهای خطرناک یا نابهنجار جنسی را تجربه می‌کنند، ممکن است درمان هورمونی تجویز شود.

بسیاری از این داروها باعث کاهش میل جنسی فرد می‌شوند. درمان پارافیلی وقتی بیشترین تاثیر را دارد که به صورت درازمدت انجام شود. عدم تمایل به پذیرش درمان ممکن است مانع موفقیت آن شود. ضروری است که افرادی که پارافیلی‌های آنها ماهیتی مجرمانه دارد، پیش از آسیب‌ر‌ساندن به دیگران و ایجاد مشکلات قانونی برای خودشان به افراد متخصص مراجعه كنند.

انواع گرایشات جنسی
گرایشات جنسی افراد خود شامل چند دسته میشود که این گرایش تابع عوامل ژنتیکی،شرایط محیطی و اختلالات جنسی و هورمونی و حتی انحرافات جنسی گسترده می شود.

دگر جنس گرایی - هتروسکچوآل
دگر جنس گرایی یا تمایل به جنس مخالف ،طبیعی ترین گرایش جنسی محسوب می شود و باعث تکامل و حفظ نسل بشر.

همجنس گرایی - هوموسکچوآل
تمایل به جنس موافق ، یک فرد همجنس گرا  تمایلی نسبت به جنس مخالف خود نداشته و ترجیح میدهد رابطه عاطفی و جنسی با جنس موافق خود داشته باشد، عوامل زیادی میتواند در هم جنس گرایی نقش داشته باشد نوع تریبیت (برخورد والدین در دوران کودکی، بعنوان مثال والدینی که خواستار داشتن فرزند پسر بودند اما چون صاحب فرزند دختر شده اند ظاهر او را همانند پسران ، موهای مدل پسرانه لباسهای پسرانه اسباب بازی های پسرانه هم بازی های پسر و برخورد پسرانه با وی  انتخاب نموده که در رشد عاطفی و جنسی تاثیر گذار بوده است)، عوامل ژنتیکی و هورمونی نیز تاثیر گذارند.

هردو جنس گرایی - بایسکچوآل
همانطور که از عنوان مشخص است ، میل به هر دو جنس موافق و مخالف ، ممکن است این حالت در سنین 20 تا 25 سال در افراد شکل شدید تری به خود بگیرد و بعد از این سنین کم کم یک فرد هر دو جنسگرا ،کم کم تنها تمایل دگر جنس گرایی به خود بگیرد اما ممکن هم هست فردی تا آخر عمر تمایل هر دو جنسگرایی را داشته باشد ، در دختران آسیبهای روحی ناشی از ارتباط نادرست با جنس مخالف میتواند آنها را به برقراری رابطه عاطفی به جنس موافق سوق دهد.

هیچ جنس گرایی - ایسکچوآل
عدم تمایل به برقراری رابطه عاطفی و جنسی  با فردی دیگر اعم از جنس موافق و جنس مخالف را گویند.

هر جنس گرایی- پن سکچوآل
میل فرد به رابطه جنسی با هر نوع جنسیت و هر نوع گرایشی (نه به معنای رابطه جنسی با همه کس) فارق از مسائل عاطفی ، سن ، جنسیت ، اندام، دستگاه تناسلی و ... این افراد تنها کیفیت  رابطه جنسی را دنبال میکنند.

احکام اسلام و گرایشات جنسی
در احکام دین اسلام ، رابطه جنسی تنها بین دو جنس مخالف آنهم در بستر ازدواج مورد قبول است و هر رابطه ای جز آن حرام است.

کدام بیماری‌‌ها ناتوانی جنسی می‌آورند؟
اختلال در نعوظ عمدتاً بیماری عروقی است، ازاین روی هر مرضی که سبب اختلال در عروق بدن شود، می تواند منجر به اختلال نعوظ شدید در مردان شود. درادامه مهم‌ترین بیماری‌هایی که مردان را مستعد ابتلا به اختلال در نعوظ می کنند، به اختصار توضیح خواهیم داد.

دیـابـت
مرض قند یا دیابت یکی از شایعترین عوامل ایجاد کننده اختلال نعوظ در مردان است. دیابت با اثرات سوء روی عروق، اعصاب و بافت آلت تناسلی سبب اختلال در نعوظ می‌گردد. دیابت با اثرات سوئی که روی عروق دارد، عروق قلب را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد و سبب نارسائی عروق قلب می‌شود.

برای 10 درصد مردانی که به علت اختلال در نعوظ به پزشک مراجعه می‌کنند، در بررسی‌ها مشخص می‌شود که از قبل مبتلا به دیابت بوده اند ولی نمی دانسته‌اند. 28 درصد مردان 59-20 ساله که مبتلا به دیابت نوع یک هستند، مبتلا به ناتوانی جنسی خواهند بود. هر سال که از ابتلای به بیماری دیابت می‌گذرد، 4.5 درصد احتمال ابتلا به ناتوانی جنسی افزایش می‌یابد. برای مثال در مردی که سابقه 10 ساله ابتلا به دیابت دارد، خطر بروز ناتوانی جنسی 45 درصد است.

افزایش چربـی خون
امروزه مشخص شده است که ناتوانی جنسی می‌تواند به دلیل چربی خون بالا در فرد باشد. در مردانی که مبتلا به ناتوانی جنسی هستند، میزان بیماری‌های عروقی قلب بیشتر از مردان طبیعی است. افزایش چربی خون سبب مسدود شدن عروق و کاهش میزان جریان خون عضو مربوطه می شود.

افزایـش فشـارخـون
در مردانی که مبتلا به پر فشاری خون هستند، میزان ناتوانی جنسی بیشتر از افراد طبیعی است. بعضی از داروهایی که برای فشارخون مصرف می‌شوند، خودشان می توانند سبب اختلال جنسی شوند، ولی خود فشارخون هم به‌صورت مستقل مرد را مستعد ابتلای به اختلال نعوظ می‌کند. میزان شیوع ناتوانی جنسی کامل در مردان مبتلا به پرفشاری خون که بعضی از انواع داروهای ضد فشارخون را مصرف می‌کنند، 3 برابر مردان با فشارخون طبیعی است.

برخی از داروهای ضد فشارخون برعملکرد جنسی اثرات سوءدارند ، ولی افراد مبتلا به فشارخون که دارو مصرف می‌کنند، به هیچ وجه نباید دارو را سرخود قطع كنند، بلکه باید این داروها را با مشورت پزشک معالج در صورت امکان با داروهای دیگری جایگزین نمایند زیرا اولویت، فشارخون طبیعی است.

سکته مغزی
سکته مغزی سومین علت مرگ است و 5.5 میلیون نفر در دنیا به آن مبتلا هستند. هر قدر امید به زندگی بالاتر می‌رود، میزان بروز سکته مغزی نیز افزایش می یابد. پس از سکته مغزی، عملکرد جنسی، فعالیت جنسی و میزان رضایت از روابط زناشویی، دستخوش تغییرات عمده می‌شود. علت اختلال جنسی پس از سکته مغزی مجموعه‌ای از عوامل جسمی و روانی است.

معمولاً افرادی که دچار سکته مغزی می‌شوند، برخی علل زمینه ای، مانند فشارخون، دیابت و بیماری قلبی- عروقی دارند و ممکن است قبل از سکته مغزی، داروهای متعددی نیز مصرف كنند. وجود بیماری‌های زمینه ای منجر به سکته مغزی و استفاده از برخی از داروها، از عوامل مستعد کننده بروز اختلال جنسی هستند، بنابراین درصد مهمی از افراد مبتلا به سکته مغزی، از قبل دارای درجاتی از اختلالات جنسی خواهند بود، که عوارض ناشی از سکته مغزی، مزید بر علت شده و مشکلات عملکرد جنسی بیمار را بیشتر و شدیدتر می‌كند.

ضایعات سیستم عصبی
هر نوع بیماری‌ای که سبب اختلال در سیستم عصبی بدن گردد، می تواند منجر به بروز اختلال در عملکرد جنسی شود. سردسته این بیماری‌ها، ضایعات نخاعی و مغزی (مثلاً قطع نخاع به‌علت تصادف)، بیماری ام‌اس و بیماری پارکینسون هستند. بیماری ام‌اس متأسفانه بیشتر افراد را در سنین جوانی مبتلا می‌کند. خانم‌ها دو برابر بیشتر از آقایان مبتلا می شوند، ولی شدت بیماری در مردان بیشتر است. حدود 70 درصد بیماران مبتلا به ام‌اس به نوعی از اختلال جنسی نیز مبتلا خواهند شد.

حدود 50 درصد مردان مبتلا به ام‌اس از اختلال در نعوظ رنج می برند. بیشترین علت اختلال در نعوظ، آسیب به سیستم عصبی بدن است، ولی عوامل روحی روانی و محدودیت حرکتی نیز در این بیماران، نقش مهمی را بازی می کنند. بیماری پارکینسون نیز با تخریب پیشرونده سیستم عصبی همراه است. یک درصد مردم در طول زندگی مبتلا به پارکینسون می شوند. اختلالات جنسی در این بیماران بسیار شایع است. حدود 60 درصد این بیماران مبتلا به اختلال در نعوظ می شوند. تقریباً میزان شیوع اختلال در نعوظ در بیماران مبتلا به پارکینسون، دو برابر مردان طبیعی هم سنشان است.

بیماری هورمونـی
از بیماری‌های هورمونی، هم کم‌ کاری تیروئید و هم پرکاری تیروئید، می‌توانند سبب ایجاد اختلالات جنسی شوند. مهمترین علت هورمونی اختلال جنسی، کم کاری غدد جنسی (بیضه‌‌ها) می‌باشد. علل هورمونی را هم می‌توان به راحتی تشخیص داد و هم می توان به راحتی درمان نمود. یکی از علل مهم کم کاری غدد جنسی، استفاده از داروهای هورمونی برای بدن سازی توسط جوانان می باشد.

کم کاری غدد جنسی ناشی از سوء مصرف داروهای هورمونی گاهاً چنان شدید است که دیگر غیر قابل برگشت می شود. لازم به ذکر است که هر عاملی‌که سبب کم کاری غدد جنسی گردد، علاوه بر ایجاد اختلال جنسی، می تواند منجر به كاهش قدرت باروری مردان گردد. افرادی که برای بدن‌سازی از مواد هورمونی استفاده می‌کنند، باید این نکته را به خاطر بسپارند که هرقدر عضلات آنها به‌طور کاذب با این داروها باد می‌کنند، به همان اندازه نیز بیضه‌‌های آنها تحلیل می روند.

من جوانان بسیار زیادی را دیده‌‌ام که دور بازوی آنها شاید بیش از دور ران یک فرد عادی باشد، ولی بیضه‌‌های آنها کاملاً تحلیل و از بین رفته و اندازه کمتر از یک سنجد دارند. اینگونه افراد قدرت باروری خود را که همان بچه‌دار شدن است را تقریباً صد در صد از دست می‌دهند.

چاقی
چاقی میزان بروز اختلال نعوظ را تقریباً دو برابر می کند. چاقی به عنوان یک عامل مستقل در ایجاد اختلال نعوظ شناخته شده است. روش دقیق محاسبه وزن ایده آل محاسبه «شاخص وزن بدن» می باشد، که بدین صورت محاسبه می شود: وزن بر حسب کیلوگرم تقسیم بر مجذور قد بر حسب متر. مثلاٌ شاخص وزن بدن یک فرد با وزن70 کیلوگرم و قد 1.8 متر، برابر 21.6 خواهد بود. اگر شاخص وزن بدن مساوی یا کمتر از 25 باشد، طبیعی محسوب می شود.

شاخص وزن بدن ما بین 30-26 نشان دهنده اضافه وزن است، و شاخص وزن بدن بیش از 30 چاقی محسوب می‌شود که مرضی است. یک سوم از مردان چاق مبتلا به اختلال نعوظ، فقط با کاهش وزن خود به وزن ایده آل، عملکرد جنسی طبیعی خواهند داشت و در دو سوم بقیه، درمان آسانتر خواهد بود.

فهرست بیماری‌هایی که فرد را مستعد ابتلای به اختلال جنسی می‌نمایند، بسیار طولانی است. در سطور فوق، فقط به بیماری‌هایی‌که ما بین عامه مردم تقریباً شناخته شده اند، اشاره گردید. تغییرات در نحوه زندگی مثل فعالیت بدنی، ترک سیگار، اصلاح رژیم غذائی، کنترل مناسب فشارخون، داشتن وزن ایده آل، استفاده از داروهایی که کمتر اثر سوء بر روی عملکرد جنسی دارند، در کاهش بروز یا بهبود اختلالات جنسی این افراد بسیار کمک کننده است. سیگار کشیدن خطر بروز اختلال نعوظ در مردان را 50 درصد زیاد می‌کند.

کشیدن سیگار بدترین نوع اختلال در نعوظ (نشت وریدی) را ایجاد می‌کند. مطلب حائز اهمیتی که می‌بایست در این قسمت ذکر شود، داروهایی است که در درمان اختلالات نعوظ در مردان به‌کار می‌روند. بعضی از این داروها علی‌رغم عوارض جانبی بالقوه خطرناک، در بسیاری از داروخانه‌‌ها بدون نسخه در اختیار مردم قرار می‌گیرند. بدتر از همه داروهائی هستند که در شبکه‌‌های ماهواره ای تبلیغ می‌شوند، علاوه بر اینکه ترکیب اکثر آنها مشخص نیست، به راحتی با یک تلفن در اختیار مصرف‌کننده قرار داده می‌شوند.

این داروها حتی در افراد طبیعی می‌توانند بسیار پر عارضه باشند، و در افرادی که مبتلا به فشارخون، بیماری‌های قلبی عروقی و یا سکته مغزی هستند، عوارض بسیار بیشتر و خطرناکتر هستند. بنابراین تأکید می شود، از این نوع داروها به هیچ وجه بدون مشورت پزشک استفاده نشود. هر فرد بیماری داروی مخصوص به خود را لازم دارد، و نمی توان یک نسخه را به تمام بیماران پیچید.

خلاصه اینكه...
1- صرف ابتلای به هریک از بیماری‌های مذکور، دلیل حتمی وقوع اختلال جنسی در آینده نیست. داشتن هریک از بیماری‌های فوق فقط خطر ابتلا به اختلال جنسی در آینده را نسبت به جمعیت طبیعی زیاد می‌کند که بسته به نوع بیماری، درصد آن خیلی کم یا خیلی زیاد خواهد بود.

2- هر فردی که دارای یکی از بیماری‌های فوق می‌باشد و نیز مبتلا به اختلال جنسی است، دلیل بر این نیست که علت اختلال جنسی وی، بیماری کنونی اوست. علت اصلی، پس از بررسی‌های دقیق مشخص می‌شود.
3- در افرادی که مبتلا به یک بیماری مساعد کننده بروز اختلال جنسی هستند، با اتخاذ تدابیری می‌توان تا حدودی از ایجاد آن جلوگیری و یا حداقل زمان بروز آن را به تأخیر انداخت و نیز از شدت آن کاست.

راه عمده انتقال بیماریهای جنسی، تماس جنسی محافظت نشده با فرد ناقل است

آشنایی با دو بیماری جنسی که در ایران شایع است
دکتر مردانی، فوق تخصص بیماری های عفونی درباره بیماری های جنسی گفت : بیماری های مقاربتی یا جنسی همیشه و در تمام مراحل با علائمی همچون ترشحات، درد و سوزش همراه نیستند و گاهی تا بروز عوارض جدی لگنی و تناسلی بدون علامت باقی می مانند و از آنجا که فرد ناقل از ابتلای خود بی خبر است و دنبال درمان نمی رود، این بیماری های جنسی میان افراد جامعه شیوع پیدا می کند.

نمونه بسیار شایع از این عفونت ها «کلامیدیا» و «سوزاک» هستند. شیوع بیماری های جنسی به خصوص کلامیدیا و سوزاک در هر کجای جهان زنگ خطری برای بالارفتن آمار ابتلا به اچ آی وی/ ایدز در یک دهه آینده است چرا که ثابت شده حدود 20 تا 30 درصد از افراد مبتلا به اچ آی وی/ ایدز قبل از ابتلا به این بیماری چند بار دچار عفونت هایی مانند کلامیدیا و سوزاک شده اند.

سوزاک (گونوره) و کلامیدیا از بیماری های مقاربتی (STD) عمده محسوب می شوند. راه عمده انتقال این بیماریهای جنسی، تماس جنسی محافظت نشده با فرد ناقل است. متاسفانه اغلب افراد مبتلا به این بیماری های جنسی ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند؛ مثلا ثابت شده 50درصد از خانم های مبتلا به سوزاک علائمی همچون ترشح واژن، درد زیر شکم یا تب و لرز ندارند. حدود 60 تا 70 درصد از آقایان مبتلا به این بیماری نیز بی علامت هستند.

در مورد کلامیدیا حتی این آمار بالاتر هم می رود؛ طوری که 80 تا 90 درصد از عفونت های کلامیدیایی در آقایان و خانم ها با هیچ علامتی همراه نیستند. در این صورت فرد احساس نیاز به درمان پیدا نمی کند و نزد پزشک نمی رود و با هر تماسی جنسی محافظت نشده می تواند این بیماری را به شریک جنسی خود منتقل کند. به همین دلیل در برخورد با این بیماران علاوه بر درمان فردی همیشه باید شریک جنسی بیمار نیز تحت درمان قرار بگیرد حتی اگر هیچ علامتی نداشته باشد. اگر هر دو با هم درمان شوند و به یکدیگر وفادار بمانند، می توانند زندگی بدون کلامیدیا و سوزاک را تجربه کنند.

سوزاک با کلامیدیا چه تفاوتی دارد؟
یکی از نکات مهم در مورد این دو بیماری های جنسی، همپوشانی علائم آنهاست؛ یعنی گاهی آنقدر علائم سوزاک و کلامیدیا به هم نزدیک می شود که پزشک در تشخیص بیماری به مشکل بر می خورد. گاهی نیز فرد همزمان به هردوی این بیماری های جنسی مبتلا می شود. به همین دلیل با مشاهده هر یک از نشانه های آنها باید همزمان برای کلامیدیا و سوزاک تحت درمان قرار بگیرد.

دوره کمون (نهفته) این دو بیماری جنسی بین 2 تا حداکثر 5 روز طول می کشد. این عفونت ها در آقایان اغلب به صورت التهاب و وجود چرک در پیشابراه، تکرر و سوزش ادرار و ترشح زرد مایل به سبز از نوک مجراست. ترشحات در کلامیدیا هم بیشتر خاکستری و دودی رنگ هستند. علامت اصلی این 2 بیماری جنسی در خانم ها ترشحات واژن است که معمولا اوایل حجمشان کم است و با گذشت زمان افزایش پیدا می کند،  اما به طور کلی حجم این ترشحات برخلاف عفونت های ناشی از تریکوموناس خیلی زیاد نیست. رنگ ترشحات واژینال در خانم ها نیز مانند ترشحات در آقایان است.

طرز تشخیص بیماری جنسی
در صورت شک به وجود کلامیدیا و سوزاک اگر از ترشحات مجرا در آقایان و واژن و دهانه رحم (در صورت گرفتاری دهانه رحم) در خانم ها نمونه برداری کنیم و روی آن رنگ آمیزی گرم انجام دهیم، عامل بیماری سوزاک (دیپلو کوک گرم منفی داخل سلولی) را پیدا خواهیم کرد. البته از طریق کشت ترشحات نیز می توان بعد از 24 تا 48 ساعت عامل بیماری سوزاک را تشخیص داد، اما کشت کلامیدیا دشوار است و صددرصد جواب نمی دهد.

به همین دلیل در سال های اخیر برای تشخیص آن در ترشحات تناسلی از روش های مولکولی (NAAT) استفاده می شود.

علاوه بر اینها، از طریق آزمایش خون نیز می توان به وجود این دو بیماری جنسی پی برد.البته با آزمایش ادرار هم می توان این بیماری های جنسی را تشخیص داد اما باید حتما برای آزمایشگاه ذکر شود که نمونه ادرار برای تشخیص این دو بیماری گرفته می شود. به هر حال پزشکان برای صرفه جویی در هزینه های بیمار وقتی متوجه می شوند فرد تماس جنسی محافظت نشده داشته و به این علائم مبتلا شده است، بدون درخواست آزمایش، درمان کلامیدیا و سوزاک را آغاز می کنند چرا که این دو عفونت از شایع ترین بیماری های مقاربتی محسوب می شوند. به این ترتیب هم در هزینه صرفه جویی می شود و هم بیمار سریع تر بهبود پیدا می کند و با احتمال کمتری عفونت را به دیگران انتقال می دهد.

انتقال بیماری های جنسی الزاما فقط از طریق رابطه جنسی واژینال نیست

درمان بسیار ساده با آنتی بیوتیک
درمان بیماری های جنسی کلامیدیا و سوزاک بسیار ساده است و با آنتی بیوتیک انجام می شود. سوزاک را می توان با تزریق عضلانی یک دوز 250 تا 500 میلی گرمی از سفتریاکسون یا تزریق اسپکتینومایسین یا مصرف یک قرص سیپروفلوکساسین یا یک قرص افلوکساسین 400 یا یک سفیکسیم 400 میلی گرمی درمان کرد. برای درمان کلامیدیا نیز معمولا برای 7 تا 10 روز، هر 12 ساعت یک بار کپسول داکسی سایکلین 100 میلی گرمی تجویز می شود.
علاوه بر این، مصرف یک گرم (2 کپسول 500 میلی گرمی) اریترومایسین نیز کلامیدیا را درمان می کند. درمان کلامیدیا و سوزاک باید همزمان انجام گیرد و داروها برای شریک جنسی نیز تجویز شوند.

بیماران به مشاوره رفتاری نیاز دارند
تمام افرادی که با علائم کلامیدیا و سوزاک به پزشک مراجعه می کنند و همچنین شرکای جنسی آنها، علاوه بر دارو و درمان به مشاوره فردی نیز احتیاج دارند تا از عواقب رفتار پرخطر خود آگاهی یابند و از این پس کاندوم استفاده کنند.

این افراد همچنین باید آزمایش اچ آی وی/ ایدز بدهند. تحقیقات نشان داده در هر کجای دنیا که این بیماری ها افزایش پیدا می کند، بعد از یک دهه آمار اچ آی وی/ ایدز نیز بالا می رود. مثلا در تایلند 20 تا 30 درصد از خانم های مبتلا به اچ آی وی/ ایدز قبل از ابتلا به این ویروس، یک یا چند بار دچار بیماری های سوزاک، کلامیدیا و زگیل تناسلی شده اند. لازم به ذکر است که کاندوم تا 96 درصد از انتقال کلامیدیا، سوزاک و اچ آی وی/ ایدز جلوگیری می کند، بنابراین روشی مطمئن برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری های جنسی محسوب می شود، اما اگر کاندوم حین استفاده پاره شود درست مثل این است که فرد اصلا از آن استفاده نکرده باشد.

در بیماری جنسی کلامیدیا، ترشحات  بیشتر خاکستری و دودی رنگ هستند

انتقال بیماری های مقاربتی الزاما فقط از طریق رابطه جنسی واژینال نیست بلکه رابطه جنسی مقعدی و دهانی نیز می تواند باعث انتقال این بیماری ها به ناحیه حلق یا مقعد شود؛ حتی اگر شریک جنسی بدون علامت باشد. با این حال اگر فردی اصرار به انجام این روابط  داشته باشد باید حتما از کاندوم استفاده کند. درضمن این بیماری های جنسی عمدتا از طریق بوسیدن منتقل نمی شوند.

عفونت امروز، ناباروری فردا
درمان نشدن بیماری های جنسی سوزاک و کلامیدیا در آقایان ممکن است منجر به درگیری بیضه و بروز اپیدیمیت حاد شود. اپیدیمیت جزئی از متعلقات بیضه است که اسپرم ها پس از تولید در بیضه، از آن عبور می کنند و وارد لوله منی بر می شوند. در اپیدیمیت ، بیضه آنقدر دردناک می شود که حتی راه رفتن رفتن عادی هم برای فرد غیرممکن خواهد شد. گاهی نیز این دو بیماری جنسی باعث بزرگی و التهاب بیضه (اورکیت) می شوند. درمان تمام این عوارض، همان درمان اولیه بیماری سوزاک و کلامیدیاست.

بی اهمیتی به درمان این دو بیماری جنسی در خانم ها نیز می تواند منجر به بیماری التهابی لگن شود. عفونت حفره لگنی هم با علائمی چون تب و درد شدید زیر شکم همراه است، طوری که بیمار با کوچک ترین فشار روی ناحیه زیر ناف درد خیلی شدیدی پیدا می کند.

درواقع میکروب های کلامیدیا و سوزاک می توانند لوله های فالوپین در رحم (محل عبور اسپرم برای رسید به تخمک) و همچنین دهانه رحم و واژن را دیگر کنند. در این صورت اگر بیماری درمان نشود، فرد در خطر چسبندگی لوله های رحمی قرار می گیرد. بسیاری از خانم هایی که در ایران دچار نازایی هستند متاسفانه در گذشته به عفونت های التهابی ناحیه لگن ناشی از سوزاک و کلامیدیا مبتلا شده اند.

اگر پزشکان و متخصصان متوجه شوند آمار بیماری های مقاربتی از جمله سوزاک و کلامیدیا در جامعه رو به افزایش است، باید هرچه سریع تر موضوع را به مقامات بهداشتی اطلاع دهند تا مقدمات لازم برای افزایش مراکز مشاوره در زمینه راه های پیشگیری از ابتلا به بیماری های مقاربتی فراهم شود.

یکی از شایع ترین بیماریهای منتقله از روابط جنسی زگیل ها هستند

تعریف بیماریهای منتقله از روابط جنسی :

بیماری مقاربتی که از شخصی به شخص دیگر در طی تماس دستگاه تولید مثلی یک شریک جنسی به دستگاه تولید مثلی، مقعد، دهان یا حلق دیگری منتقل می شود را بیماریهای منتقله از روابط جنسی (STD ) گفته میشود.

بیماریهای منتقله از روابط جنسی را براساس عامل بیماری زا می‌توان این گونه طبقه بندی کرد:

۱. عفونتهای باکتریایی: سوزاک، شانکروئید، سیفیلیس، کلامیدیازیس

۲. عفونتهای ویروسی: تبخال دستگاه تناسلی نوع اول (HSV)، تبخال دستگاه تناسلی نوع دوم (HSV)، کوندیلوما ( آکومیناتوم )، ( زگیل تناسلی )، ( ویروس پاپیلوم انسانی )، هپاتیت ب و ویروسHIV (ویروس انسانی نقص ایمنی).

۳. عفونتهای پروتوزوایی: تریکومونیازیس

۴. عفونتهای قارچی: تینیا کروریس

۵. عوامل انگلی: شپش عانه، جرب

البته عوامل غیرمیکروبی مانند شپش عانه و جرب هر چند ممکن است ناحیه تناسلی را درگیر سازند (مثلا شپش عانه در موهای ناحیه زهار زندگی می‌کند) ولی چون از راه آمیزشی منتقل نمی شوند بلکه از راه تماس مستقیم پوست فرد آلوده با فرد سالم منتقل می شوند، بهتر است جزء بیماریهای منتقله از روابط جنسی محسوب نشوند .

علل ابتلا به بیماری های منتقله از روابط جنسی:
الف) انگل ها از علل انتقال بیماری های جنسی هستند

انگل ها حیوانات کوچکی هستند که از طریق فردی که آلوده می‌کنند تغذیه می‌کنند. شپش های ناحیة تناسلی نمونه‌ای از این گونه انگلهای منتقله جنسی است.

ب)باکتریها عامل برخی بیماریهای منتقله جنسی هستند:

باکتریها موجوداتی هستند که تنها از یک سلول تشکیل شده‌اند. آنها به همدیگر می‌پیوندند تا از بدن میزبان تغذیه کنند. باکتریهای سوزاک، سیفلیس نمونه‌هایی از باکتریهای عامل برخی بیماریهای منتقله از روابط جنسی هستند.

ج) یکی از علل بیماریهای منتقله از روابط جنسی ویروس‌ ها هستند:

ویروس‌ها مولکولهای پیچیده‌ای هستند که تنها پس از حمله به سلولهای میزبان می‌توانند تکثیر یابند. ایدز، تبخال تناسلی و هپاتیت نمونه‌هایی از ویروسهای عامل بیماریهای منتقله از رابطه جنسی هستند. معمولاً عفونتهایی که توسط ویروس بوجود می‌‌آید قابل درمان کامل نیستند سه بیماری شایع در این دسته ایدز، تبخال‌ تناسلی و زگیل‌ تناسلی است.

بیماریهای شایع منتقله از روابط  جنسی عبارتند از:

یکی از بیماریهای منتقله از روابط جنسی ایدز می باشد.

 
بیماری ایدز از طریق روابط جنسی منتقل میشود:
ایدز توسط ویروس HIV منتقل می‌شود. این ویروس توان دفاعی بدن را در مقابل عفونتها تخریب می‌نماید و بدن را مستعد ابتلا به سایر عفونتها می‌نماید که گاه حتی می‌تواند کشنده باشد. ویروس HIV علاوه بر انتقال در حین فعالیت جنسی، از طریق سرنگ مشترک در بین معتادان تزریقی نیز قابل انتقال است.

تاکنون هیچ درمانی برای نابودی کامل ویروس ایدز در بدن شناخته نشده است اما برخی داروهایی وجود دارند که می‌توانند تا حدودی بیماری را کنترل کنند یا پیشرفت آنرا به تعویق بیندازند.

تبخال تناسلی از طریق روابط جنسی از فرد بیمار به فرد سالم سرایت می کند
مهمترین علامت آن تاولهای دردناک و زخم‌های باز در ناحیة تناسلی است. معمولاً قبل از ظاهر شدن این علائم، فرد احساس گزگز و یا سوزش در ناحیة تناسلی، پاها و یا باسن می‌کند.

در زن‌ها ممکن است زخمها در واژن به صورت مخفی باشند و حتی ممکن است بعضی از زنان، متوجه بیماری خود نشوند!

زخم ها معمولاً در ظرف 3-2 هفته از بین می‌رود ولی ویروس همچنان در بدن برای همیشه باقی می‌ماند و حتی ممکن است همین زخمها گاه‌ به‌ گاه مجدداً ظاهر شوند. در صورتی که این زخم ها خیلی شدید باشند و یا تند‌ به‌ تند ظاهر شوند، با برخی داروها می‌ توان آن را کنترل نمود. همانطوری که قبلاً نیز گفته شد این داروها نمی‌توانند ویروس را از بدن حذف نمایند، بلکه تنها می‌توانند علایم را کنترل کنند.

 زگیل ‌تناسلی یک بیماری ویروسی منتقله از روابط جنسی است
ویروس عامل این بیماری، باعث زگیل در ناحیة تناسلی می‌گردد. در ابتدا، زگیل‌های تناسلی کوچک، سفت و بدون درد هستند، ممکن است در ناحیة واژن و یا آلت مرد باشند، همچنین ممکن است در اطراف مقعد بوجود آیند. اگر در مراحل اولیه درمان نشوند ممکن است بزرگ شوند و نمایی گل‌کلمی و گوشتالو بوجود آورند.

اهمیت این زگیل‌ ها در آن است که برخی از آنها ممکن است خطر سرطان دهانه رحم یا سایر سرطانهای منطقه تناسلی را افزایش دهند. درمان آن ها با یک پماد که روی ضایعه مالیده می‌شود امکانپذیر است. درمانهای دیگر نیز برای درمان آن وجود دارد از جمله فریز‌کردن آن با یک جسم بسیار سرد که توسط پزشک انجام می‌ گردد. همچنین برای برداشتن زگیل‌ های بزرگ ممکن است نیاز به جراحی باشد.

بعضی از علایم شایع بیماریهای منتقله از روابط جنسی عبارتند از:

مهمترین راه برای پیشگیری از انتقال بیماریهای جنسی کاندوم است

 
   ♦  سوزش در ناحیة تناسلی
   ♦ خارش در ناحیة تناسلی
   ♦ خارج شدن ترشحات از پیشابراه و یا واژن
   ♦ زخم در ناحیة تناسلی، دهان و یا مقعد
   ♦ زگیل در ناحیة تناسلی و یا مقعد
   ♦ لمس توده در ناحیة تناسلی و یا مقعد
   ♦ بوی بد و متعفن از ناحیة تناسلی
   ♦ تخلیه مدفوع دردناک

مجدداً قابل تأکید است که از آنجا که در بسیاری از موارد بیماریهای منتقله از روابط جنسی می توانند بدون علامت ظاهر شوند، لازم است که افراد در معرض خطر دائماً از نظر این بیماریها بررسی شوند. بسیاری از علایم مانند: زخمها، دانه‌های پوستی و ترشحات ممکن است برای مدتی خاموش شوند که این به معنای درمان بیماری نیست. بسیاری از ویروسها ممکن است دوره‌ای بدون علامت و دوره‌ای علامت‌دار شوند و در هر حال در بدن باشند.

پیشگیری و درمان بیماریهای منتقله از روابط جنسی:
روش های پیشگیری از بیماری های انتقالی از طریق رابطه جنسی
مهمترین راه برای این که در رابطه جنسی انتقال عفونت به میان نیاید استفاده از کاندوم می باشد اما مطمئناً این احتمال صفر نمی شود و امکان تماس با زگیل ها و تبخال های تناسلی هنوز وجود دارد. بهترین راه چکاپ توسط پزشک می باشد و بهتر است در حین درمان از رابطه جنسی پرهیز شود.

در زیر ۷ توصیه‌ برای پیشگیری از ابتلا به بیماریهای منتقله از روابط جنسی پیشنهاد می‌شود:
۱) همیشه و به درستی از کاندوم مردانه استفاده نمایید. استفاده از کاندوم ۱۰۰% تضمین کننده عدم ابتلا به بیماریهای منتقله جنسی نیست (بخصوص زمانیکه به درستی و همیشه استفاده نشوند) ولی خطر ابتلا به این بیماریها را بسیار کاهش می‌دهد.

۲) بعد از تماس جنسی، ناحیة خارجی تناسلی را با آب و صابون بشورید. شستن و دوش داخل واژن نه تنها کمکی به پیشگیری از بیماریهای منتقله از روابط جنسی و یا جلوگیری از بارداری نمی کند، بلکه با از بین بردن سدهای دفاعی طبیعی بدن، خطر این عفونتها و گسترش آن به مناطق بالاتر را اضافه می کند. پس منظور تنها شستشوی دستگاه تناسلی خارجی (مردانه، زنانه) است.

۳) بعد از تماس جنسی، ادرار کنید تا برخی از باکتریهای وارد شده خارج شوند.

۴) در حین قاعدگی، تماس جنسی نداشته باشید در این زمان مستعد انتقال عفونت هستید.

۵) از نزدیکی از راه مقعد اجتناب کنید. درون مقعد و رکتوم میکروبهای فراوانی وجود دارد که می‌تواند عامل بیماریهای منتقله روابط جنسی در مرد و زن باشند. دهان، ناحیة تناسلی مرد و ناحیةتناسلی زن نبایستی با شیء و بخشی از بدن مانند آلت تناسلی مرد که در تماس با مقعد یا رکتوم بوده است تماس پیدا کند در غیر اینصورت خطر عفونت وجود دارد.

۶) از تمیز کردن واژن با دوش اجتناب کنید زیرا که بدینوسیله بسیاری از باکتریهای محافظتی را از بین می‌برید و خطر ابتلا به بیماریهای منتقله جنسی را افزایش می‌دهید.

۷) در هنگام تماس جنسی از چرب کننده‌ ها استفاده نمایید و بدینوسیله خطر آسیب مخاطی را کاهش دهید. توجه داشته باشید که اگر از کاندوم استفاده می کنید از استفاده همزمان از چرب کننده های با پایه نفتی مانند وازلین و یا روغن بچه همراه کاندوم اجتناب کنید زیرا که این مواد باعث از بین بردن کاندوم می شوند و در نتیجه خطر حاملگی ناخواسته و انتقال بیماریهای منتقله از روابط جنسی وجود دارد. برای چرب کردن می بایستی از مواد با پایه آبی مانند ژل پزشکی استفاده نمایید.

درمان بیماری های منتقله از روابط جنسی:

در درمان بیماریهای منتقله از روابط جنسی نیاز به درمان همزمان شریک جنسی وجود دارد

 
درمان بیماریهای باکتریایی این گروه اصولاً درمان آنتی بیوتیکی است که متناسب با عامل بیماری زا است. بیماریهای قارچی، ویروسی و یا انگلی درمان خاص خود را دارند.

به عنوان یک اصل کلی در درمان بیماریهای منتقله از روابط جنسی نیاز به درمان همزمان شریک جنسی وجود دارد.