میل جنسی رابطه مستقیم با سن افراد دارد

عوامل موثر در سردمزاجی یا کاهش میل جنسی در مردان
سردمزاجی اصطلاحی است که برای کاهش یا فقدان میل جنسی به کار برده می شود. آن یک اصطلاح غلط است و اصطلاح درست همان «کاهش میل جنسی» است. در ابتدا یک توضیح لازم است و آن این است که اصطلاحات را باید بدرستی استفاده کرد و آنها را اشتباه ننمود. کاهش میل جنسی یا سردمزاجی یک اختلال جنسی است اختلالات جنسی هم در مرد و هم در زن دارای طیف وسیعی هستند و نباید آنها را با همدیگر اشتباه نمود.

مثلا حدود 20 نوع اختلال جنسی در مردان وجود دارند ولی اختلالات جنسی عمده در مردان به سه دسته تقسیم می شوند: اختلال نعوظ، اختلال در انزال،اختلال در میل جنسی.

اختلالات جنسی عمده در زنان به شش دسته تقسیم می شوند: اختلال درد، اختلال در میل جنسی، اختلال در رسیدن به ارگاسم، اختلال در رطوبت دستگاه تناسلی، اختلال در برانگیختگی جنسی و اختلال در ارضا جنسی. بنابراین باید با اخذ شرح حال درست مشخص ساخت که منظور و هدف بیمار از بکاربردن اصطلاح «سردمزاجی» چیست.

سردمزاجی و یا کاهش میل جنسی از نظر علمی دارای تعریف است و صرف ادعای یک فرد دلیل بر بیمار بودن وی نیست. میل جنسی رابطه مستقیم با سن افراد دارد. با افزایش سن در هر دو جنس میل جنسی کاهش می یابد منتهی شدت آن در افراد مختلف متفاوت است.

اینکه تعداد روابط زناشویی طبیعی در یک زوج چند بار در هفته باشد، از نظر علمی عدد مشخصی برای آن وجود ندارد. آن بستگی به نیازهای طرفین دارد. ممکن است در دهه سوم زندگی نیاز یک زوج به سه بار رابطه جنسی در هفته و یا یک بار در دو هفته باشد. معمولا یک عدم تقارن نسبی در نیازهای جنسی زن و مرد در داخل خانواده وجود دارد ولی طرفین باید با تعدیل به تعادل برسند. گاها این عدم تقارن خیلی زیاد است و در عمل سبب ایجاد مشکل شده و گاها کار به جدایی می کشد.

بنابراین اطلاع از نیازهای طرفین در دوران قبل از ازدواج اهمیت زیادی دارد. گاها مشاهده می شود که نیاز جنسی یکی از زوجها به داشتن رابطه هر روز است و طرف مقابل برعکس بزور هر دو هفته یک بار و یا بیشتر نیاز جنسی پیدا می کند. در این موارد است که مشکلات خانوادگی شروع می شوند. در این نوشتار سعی می شود بصورت خلاصه در مورد علل سردمزاجی در مردان توضیحاتی به زبان ساده آورده شود.

سردمزاجی یا کاهش میل جنسی در مردان
اینکه کی گفته می شود یک مردی دارای سردمزاجی است آن بستگی به پارامترهای مختلف دارد و در سنین و موقعیت های مختلف متفاوت است. اگر یک مردی از بدو شروع زندگی جنسی دارای تمایلات جنسی اندک باشد (در دهه سوم یک بار بیش از 10 روز) گفته می شود که دارای سردمزاجی است.

با افزایش سن در هر دو جنس میل جنسی کاهش می یابد

سردمزاجی به دو دسته عمده تقسیم می شود؛ اولیه و ثانویه. در نوع اولیه مرد از بدو شروع زندگی جنسی دارای سردمزاجی بوده است و در نوع ثانویه پس از سپری شدن یک دوران طبیعی، مرد دچار کاهش میل جنسی می شود. از نظر شدت کاهش میل جنسی یا سردمزاجی به سه دسته عمده تقسیم می شود: خفیف، متوسط و شدید.

در نوع شدید مرد شاید ماه ها احساس نیاز جنسی نمی کند و این سبب ایجاد مشکلات جدی در بعضی از خانواده ها می شود. از طرف دیگر کاهش میل جنسی یا سردمزاجی موقعی مرضی تلقی می شود که سبب استرس و مشکل در خانواده شود. در زوجی که هر دو طرف با یکبار رابطه هر شش ماه مشکل ندارند و با آن سازگار هستند، بیماری وجود ندارد. از نظر علل کاهش میل جنسی یا سردمزاجی در مردان آن به دو دسته بزرگ تقسیم می شود: روحی- روانی و جسمی.

در علم پزشکی نسبت دادن مشکلات بیماری به مسائل روحی- روانی آخرین تشخیص است، مثلا بیماری که با سردرد مراجعه می کند نباید بلافاصله گفته شود که ناشی از مسائل روحی- روانی است، ممکن است آن پشت تومور مغز عامل سردرد بوده باشد. میل جنسی هم در مرد و هم در زن با مسائل روحی- روانی اطراف وی رابطه مستقیم دارد، مهمترین آنها به قرار زیر هستند:
• چگونگی رابطه عاطفی با همسر
• مشغله ذهنی
• کار بیش از حد
• افسردگی یا اضطراب

بیکاری، مشکلات مالی، وجود بیمار در خانواده و بسیاری از مسائل دیگر می توانند میل جنسی مرد را تحت شعاع قرار دهند، نباید فراموش کرد که وجود یک یا چند مورد از موارد فوق دلیل علت کاهش میل جنسی یا سردمزاجی نمی تواند باشد. ممکن است بیمار در پس زمینه دارای یک مشکل جسمی باشد.

یکی از علل کاهش میل جنسی یا سردمزاجی در مردان و زنان استفاده از داروهای روانگردان است

شاه علامت کاهش هورمون های مردانه، کاهش میل جنسی است. اگر مردی بتدریج دچار کاهش میل جنسی مثلا در شش ماه گذشته شده است باید از نظر میزان هورمون های مردانه بررسی شود. گاها سایر مسائل روحی- روانی در زندگی مشکل جسمی از قبل موجود را تشدید می کنند و باید به این موضوع توجه کرد.

تشخیص کمبود هورمون های مردانه نیاز به آزمایشات تخصصی دارد و برخلاف تصور عامه مردم و تعدادی از همکاران، این تستوسترون خون نیست که مشخصه سطح هورمون مردانه طبیعی در مرد باشد. کاهش میل جنسی در مردان دارای نمود بیشتر از زنان است، چون در یک رابطه زناشوئی مرد بعنوان فاعل عمل می کند، مرد معمولا اگر دچار کاهش میل جنسی باشد، نعوظ طبیعی نیز در وی اتفاق نمی افتد و بنابراین برقرار کردن یک رابطه زناشوئی طبیعی غیرممکن می شود. ولی برعکس، یک خانم با سردمزاجی خفیف تا متوسط می تواند بالاجبار تن به رابطه زناشوئی بدهد که در نهایت برای شوهر موفقیت آمیز می شود هرچند که خود وی ممکن است از نظر روحی- روانی و جسمی خیلی تحت فشار باشد.

یکی دیگر از علل مهم کاهش میل جنسی یا سردمزاجی در مردان و زنان استفاده از داروهای روانگردان است، باید توجه داشت که اینگونه داروها به هیچ وجه نباید سرخود قطع یا تعویض شوند، بیمار می تواند مشکل ایجاد شده را با پزشک معالج در میان بگذارد و پزشک معالج در مورد چگونگی ادامه درمان تصمیم می گیرد.

افسردگی و استفاده از داروهای روان گردان از عوامل مؤثر در سرد مزاجی باشد

اختلال کاهش میل جنسی
روابط زناشویی، مقدس‌ترین و مهم‌ترین بخش زندگی هر زوج را تشکیل می‌دهد و این تقدس از زمانی آغاز می‌شود که دختر و پسر با یکدیگر پیمان زناشویی می‌بندند. ولی دریای متلاطم زندگی گاه این آرامش را طوفانی کرده و تفاهم لازم بین زن و شوهر را از بین می‌برد. گاهی اوقات یکی از زوجین یا هر دو تمایل خود را به جنس مخالف از دست داده یا این حس در آنها کم رنگ می‌شود که در واقع نوعی اختلال به شمار می‌رود.

«اختلال کاهش تمایل جنسی» یا «سرد مزاجی» به جنس مخالف احساس مخربی نسبت به شریک زندگی است که گاه می‌تواند روابط زناشویی را به مسیرهای باریک و سختی سوق دهد. این اختلال در میان زوجین رواج بسیاری داشته و در هر دو جنس مشاهده می‌شود ولی در زنان شیوع بیشتری دارد.

به طور کلی، سرد مزاجی حالتی است که طی آن فرد مبتلا تمایل بسیار کمی به برقراری ارتباط جنسی و تماس بدنی با همسر خود نشان داده و در شروع رابطه نسبت به بروز واکنش مناسبی به فعالیت‌های جنسی همسرش بی‎تفاوت است. این اختلال زمانی به وضوح خود را نشان می‌دهد که فرد مبتلا دچار پریشانی و نگرانی یا بی‌ثباتی شخصیتی می‌شود. افراد سرد مزاج اغلب در مواجهه با چنین موقعیت‌هایی، واکنش‌های استرسی و بیمارگونه از خود نشان داده و به عبارتی، سرد مزاجی نتیجه عوامل فیزیکی یا عاطفی است که در فرد بروز می‌کند.

علل سرد مزاجی و عدم تمایل به رابطه جنسی
سرد مزاجی در مراحل ابتدایی به گونه‌ای ظاهر می‌شود که فرد تنها دچار کاهش میل جنسی به همسرش شده و به مرور این تمایل در وی کم رنگتر و گاهی حتی جای خود را به تنفر می‌دهد. محققان بر این باورند که بسیاری از سرد مزاجی ها ریشه در آسیب‌های جنسی از قبیل سوء استفاده‌های جنسی یا تجاوز در سال‌های قبل دارد. یکی از دلایلی که می‌تواند در این حالت مؤثر باشد، تجربه رابطه دردناک یا شکست در داشتن رابطه جنسی قبلی است که با تداعی شدنش فرد را از برقراری ارتباط جدید باز می‌دارد.

در برخی موارد نادر، مشکل سرد مزاجی در زنان و مردان از میزان ناکافی هورمون جنسی تستوسترون ایجاد می‌شود که باید به دنبال درمان بود. بخشی از سرد مزاجی و عدم تمایل به برقراری رابطه جنسی با همسر به دنبال خستگی مفرط ناشی از کار روزانه بروز می‌کند.
علاوه بر این، افسردگی و استفاده از داروهای روان گردان یا داروهای پایین آورنده فشار خون و نیز کمبود هورمون‌های جنسی می‌تواند از عوامل مؤثر در سرد مزاجی باشد.

این حالت گاه تا جایی پیش می‌رود که در عملکرد طبیعی اندام‌های بدن تاثیر می‌گذارد.  به عنوان مثال، سرد مزاجی در مردان یا زنان ممکن است باعث اختلال در فعالیت اندام‌های تناسلی و عدم برقراری رابطه مناسب شده و در نتیجه انقباض و انبساط لازم در زمان برقراری رابطه جنسی به درستی صورت نگرفته و به مرور باعث کناره‌گیری طرف مقابل شده و رفته رفته مشکل پیچیده‌تر می‌گردد. عدم احساس خوب و راحت در زمان برقراری رابطه، یکی دیگر از عللی است که باعث غیر فعال شدن یکی از زوجین در طول ارتباط و سپس عدم تمایل به ادامه می‌شود.

تاخیر در بلوغ جنسی  از دیگر عواملی است که منجر به کاهش تمایل جنسی مردان و زنان می‌شود. این حالت به گونه‌ای است که با وجود رسیدن به بلوغ جنسی اما اندام تناسلی پسران و دختران از نظر ظاهری به بلوغ نرسیده و آماده برقراری ارتباط نیست. این امر می‌تواند باعث تجربه ناموفق در برقراری رابطه جنسی شده و هر یک از زوجین را سرد مزاج نماید.

گاهی مشکل سرد مزاجی به علت ناکافی بودن هورمون جنسی تستوسترون ایجاد می‌شود

این حالت معمولا به دلایلی چون اختلالات ژنتیکی خانوادگی مانند ابتلا به («سندروم ترنر» در زنان (به طور طبیعی، زنان دارای دو عدد کروموزوم جنسی X هستند، اما در این سندرم، زنان دارای یک عدد کروموزوم X هستند، یا یکی از کروموزوم‌های X ناقص است) و «سندروم کلاین فلتر» در مردان (بیماری ژنتیکی است که فرد مبتلا به آن دارای ناهنجاری‌های کروموزومی است. در این بیماری فرزندان پسر به دنیا آمده دارای یک کروموزوم  x  اضافی هستند) و نیز اختلالات سیستم عصبی مرکزی مرتبط با ترشح هورمون‌های جنسی ایجاد می‌شود.

افراد سرد مزاج غالبا به رغم عملکرد طبیعی دستگاه تناسلی، تمایلی به برقراری ارتباط نداشته و در طول زندگی مشترک رابطه زناشویی خاصی نیز بین زن و مرد برقرار نمی‌شود.  همین امر به مرور زمان  باعث دور افتادگی آنها از هم و در مراحل بعدی جدایی و طلاق می‌شود.

از آن جایی که علل نهفته بسیاری از جدایی‌ها در جامعه جهانی امروز ناشی از عدم تمایل به همسر یا همان سرد مزاجی یکی از زوجین یا هر دوی آنهاست، باید با مشاوره صحیح و به موقع مانع از اتفاقات ناگواری شد که ممکن است در ادامه این مسیر برای زوجین رخ دهد. شناخت و آگاهی از سطح توقعات جنسی می‌تواند یکی از مؤثرترین راه کارهایی باشد که باید در نظر گرفت.

مشاوره‌های پزشکی سعی در بهبود روابط زن و مرد دارد تا  تمایلات جنسی آنها را نسبت به یکدیگر افزایش دهد. طبیعتا داشتن روابط زناشویی صحیح به شاد بودن و داشتن خانواده‌ای سالم و به دور از تنش کمک شایانی می‌کند و همین امر به طور ناخودآگاه بر آرامش جامعه نیز تاثیرگذار خواهد بود. بنابراین درمان سرد مزاجی را هرگز پشت گوش نیانداخته و با مشاهده نخستین علائم و کاهش تمایلات به پزشک مراجعه کنید.

زنان و عدم تمایل به برقراری رابطه جنسی
بررسی‌های اخیر نشان می‌دهد، زنان بیش از مردان گرفتار سرد مزاجی و عدم تمایل به برقراری روابط جنسی با همسرانشان هستند. کاهش سطح ترشح هورمون‌های جنسی و استرس‌های شغلی عواملی هستند که این حالت را ایجاد یا حتی تشدید می‌کنند. به طور تقریبی، حدود یک سوم از زنان ۱۸ تا ۵۹ سال از سرد مزاجی رنج می‌برند که بخشی از آن تنها به موضوعات روحی و فکری باز نمی‌گردد بلکه گاهی باعث بروز مشکلات جسمی نیز می‌شود. برقراری ارتباط زناشویی در زنان عموما فرآیند پیچیده‌ای داشته و کوچک‌ترین نقصی در این سیستم، آن را مختل می‌کند.

در واقع، تمایل به برقراری روابط جنسی با همسران دارای فرآیند بیولوژیکی است که خود انگیخته بوده و به نوعی تفکر آدمی نقش مؤثری در این امر ایفا می‌کند و به عبارتی بدن برای شروع رابطه باید اعلام آمادگی کند. طبیعتا با افزایش سن و پاره‌ای از عواملی که بیان شد، سیگنال‌های لازم به مغز نرسیده و فرد تمایلی به برقراری ارتباط جنسی با همسر خود را ندارد.