دوران عقد و رابطه جنسی

دوران عقد فرصت مناسبی جهت شناخت بهتر و عمیق تر زن و مرد از یکدیگر و در نتیجه ورود به زندگی با تفاهمی بیشتر است، به عبارت دیگر دوران نامزدی دوران آشنایی تکمیلی است و یک ازدواج نیمه تمام محسوب می شود. لذا نباید انتظار داشت که آنچه افراد در زندگی مشترک تجربه می کنند، در این دوره نیز تجربه کنند

در واقع در این دوران شما به لطف نزدیک تر شدنتان به همسر خود، شناختی از او به دست می آورید که شاید هیچ کس دیگر نتواند تا این حد او را بشناسد و این البته صرف نظر از لذتی است که از با هم بودن نصیب تان می شود. در دوران عقد احساسات عاطفی شکل می گیرد و رابطه جنسی اگر کنترل شده و خفیف باشد می تواند به شکل گیری و ظهور این احساسات کمک زیادی کند. با این حال، رابطه جنسی تنها هدف ازدواج نیست و هیچ ازدواجی که تنها براساس این رابطه شکل بگیرد پایدار و استوار نمی ماند.
رابطه جنسی در دوران عقد چگونه باشد؟
گرچه پس از جاری شدن صیغه عقد دائمی شما و همسرتان عرفاً و شرعاً زن و شوهر محسوب می شوند.اما زن و شوهری که زندگی مشترکتان را هنوز آغاز نکرده اید و وابسته به پدر و مادرتان هستید. بنابراین مهم است که برخی روابط و رفتارهای خود را تا زمانیکه زیر یک سقف نرفته اید کنترل کنید.همیشه آن چیزی که از قدیم باب بوده اشتباه نیست. بلکه ملاحظات دوران است که بر اساس تجربه رعایت می شود. این یعنی شما باید برخی از چهارچوب های زندگی دوران تجرد را همچنان حفظ کنید.
این چهارچوب ها می گوید که شما باید در دوران عقد از فرصت محرمیت و نزدیک تر شدنتان برای شناخت بیشتر استفاده کنید. در این بین حد متوسطی از روابط نزدیک جسمی می تواند عاطفه میان شما را تقویت کند و شما را با روحیات هم بیشتر آشنا کند اما این حد، اگر نادیده گرفته شود و رابطه جنسی کاملی شکل گیرد، شما قدرت تصمیم گیری در آینده را از دست خواهید داد.مشکل فقط تغییرات جسمی که برای شما اتفاق می افتد نیست؛ یک رابطه جنسی کامل، شما را پایبند یکدیگر می کند. احساس تعهد می آورد، وابسته می کند و باعث می شود در جایی که باید تفکر منطقی داشته باشید احساسی تصمیم بگیرید. چگونه؟
شاید شما احساس کنید که همسر آینده تان دقیقا آن طور نیست که فکر می کردید و زندگی با او می تواند باعث بدبختی شما شود. در چنین شرایطی، رابطه جنسی شما را در فاز وابستگی عاطفی قرار می دهد و تصمیم گیری بر اساس منطق و جدایی برایتان دشوار می شود.به همین دلیل است که می گویند روابط جنسی کامل خود را به زمانی موکول کنید که باهم زندگی مشترک را آغاز کرده اید و به صورت مستقل جدا از پدر و مادر خود زندگی می کنید.
اما در مقابل قرار نیست شما از همسرتان دوری کنید و رابطه تان را با او در حد رابطه خواهر و برادری نگه دارید. حفظ رابطه شما، نیاز به نزدیک تر شدنتان دارد و این حاصل نمی شود، مگر وقتی که شما از چهارچوب های عرفی فاصله بگیرید و به یکدیگر عشق بورزید. بسیاری از مشکلات و اختلالاتی که در دوران عقد به وجود می آید ناشی از عدم آگاهی زوجین به برقراری روابط درست جنسی است.
رابطه ی جنسی دوران عقد از خود تعریفی دارد و این تعریف با توجه به خانواده های دو طرف، مخصوصاً دختر متفاوت است. اما واقعاً تکلیف دختر و پسر در این دوران چیست و آن ها چطور می توانند یکدیگر را از نظر جنسی ارضا نمایند؟ بسیاری از زوج ها با توجه به تعاریف مختلف خانواده های خود در این زمینه و بسط دادن یا کم کردن این دایره ی محدودیت به مشکل برمی خوردند. بعضی از زوجها در این دوران بیش از حد رعایت کرده و به عبارتی حیا را در جای نادرست خود استفاده می کنند.
البته باید توجه کرد، که چون اغلب بعد از دوران عقد مراسم عروسی برگزار می شود، برای خود زوج هم لازم است تا محدودیت ها را رعایت کرده و توقعات معقول از هم داشته باشند و از طرفی دیگر رابطه ی کاملاً آزاد زناشویی در دوران عقد ممکن است باعث از دست دادن اشتیاق افراد برای زودتر رفتن زیر یک سقف شود و از طرف دیگر، چون در دوران عقد، زوج بیشتر با هم آشنا شده و امکان به تفاهم نرسیدن و به دنبال آن جدا شدنشان وجود دارد، بهتر است که رابطه ی جنسی شان کنترل شود.

ازدواج راهی برای برطرف کردن نیازهای مهم زندگی افراد است و فردی که به ازدواج روی می آورد، یعنی ارضای نیازهایش را از درست ترین و برگزیده ترین راه ممکن انتخاب کرده است، درست نیست که پس از عقد نیز راه را بر او بست و او را در انتظار نگه داشت و این انتظار باعث پشیمانی او از ازدواج شود. بلکه باید با آموزش درست، راه را برای برآورده کردن خواسته هایش فراهم کرد.
بنابراین هرگز توصیه نمیشوددر دوران عقد رابطه جنسی به صورت کامل داشته باشید چرا که عطش جنسی باید در این زمینه محفوظ بماند تا در جایگاه خود بتواند موثر باشد.اما می توانید در مورد نیازهای جنسی خود آزادانه صحبت کنید ولی در این صحبتها سعی در تحریک یکدیگر نداشته باشید.معاشقه در دوران عقد نیز به صورت محدود توصیه می شود.

دوران عقد را دوران شناخت می نامند

معمولاً در ازدواج هایی که در ایران انجام می شود، دوران نامزدی، دورانی قبل از رفتن زیر یک سقف است که دختر و پسر در آن به صورت شرعی و قانونی عقد کرده و به هم محرم می شوند.  در این دوران، رابطه ی دختر و پسر بسیار بیشتر و آزادتر از زمان قبل از عقد و محدودتر از دوران ازدواج و رفتن زیر یک سقف است. البته این محدودیت از کم تا زیاد با توجه به خانواده های دو طرف متفاوت است.

معمولاً دوران عقد را دوران شناخت می نامند. این دوران طلایی باعث می شود که دختر و پسر بهتر یکدیگر را شناخته و با روحیات و خواسته های هم آشنا شوند. در این دوران بسیاری از شناخت ها که یکی از مهم ترین آن‌ها شناخت جنسی دو طرف از هم است، صورت می گیرد. زیرا یکی از ویژگی‌های مهم ازدواج غیر از ایجاد رابطه‌ای دوستانه و محبت‌آمیز، فراهم آوردن رابطه‌ی جنسی است. رابطه‌ی جنسی، زن و مرد را بی‌درنگ در کنار هم قرار می‌دهد تا این‌که همسران در تمامی فعالیت‌های دیگر نیز با هم باشند.

دوران عقد از طرفی، دوران بسیار سختی برای زوج جوان است. در این دوران که معمولاً دختر و پسر گاهی با هم خلوت می کنند، کنترل کردن غریزه ی جنسی سخت است و همین موضوع این دوران را سخت می کند. خواسته ها و نیازهای جنسی یکی از مهم ترین مسائل و گاهی مشکل ساز ترین موضوعات پیش آمده در این دوران است. در دوران عقد، دختر و پسر از لحاظ قانونی و شرعی زن و شوهر هستند و می توانند نزدیک ترین رابطه ی زناشویی را با هم داشته باشند، ولی محدودیت هایی که جامعه و خانواده ها در این دوران قرار داده اند، باعث می‌شود که برقرای رابطه ی آزادانه جنسی در این زمان محیا نباشد.

روابط جنسی در دوران نامزدی، چگونه؟
بسیاری از خانواده ها و همچنین برخی از مشاوران، زوج های جوان را از برقراری روابط کامل جنسی در دوران عقد، منع می کنند. ترس و نگرانی آنها از مسایلی مثل: احتمال به هم خوردن ازدواج، امکان باردار شدن ناخواسته عروس، کمتر شدن اشتیاق دوطرف و خصوصا پسر برای برگزاری هرچه سریع تر عروسی و... است.

اما از طرف دیگر محدود کردن غریزه جنسی و خودداری از برقراری رابطه کامل زناشویی می تواند عواقب زیادی نیز داشته باشد. سرپوش گذاشتن بر میل سرکش شهوت آنهم زمانی که دوطرف احساس می کنند این حق قانونی و شرعی آنهاست که از یکدیگر بهره ببرند، می تواند باعث برخی اختلافات و کج خلقی ها در زمان قبل از عروسی شود. از طرفی زمینه ایجاد انحراف را نیز فراهم نماید.

تصمیم با شماست، اما درست تصمیم بگیرید!
برقراری رابطه جنسی بین شما و نامزدتان در دوران عقد یک تصمیم کاملا شخصی است و به حریم خصوصی شما مربوط می شود. از نظر شرعی و قانونی روابط جنسی بین پسر و دختری که صیغه عقد بین آنها جاری شده است هیچ اشکالی ندارد. روابط زناشویی بین زن و شوهر بسیار مورد تاکید و سفارش اسلام قرار گرفته است و در بسیاری روایات از آن بعنوان شکلی از عبادت یاد شده است. بنابراین تنها کسی که می تواند در خصوص رابطه جنسی شما و نامزدتان در دوران عقد، تصمیم گیری کند خود شما هستید. اما گرفتن این تصمیم کار ساده ای نیست و نباید از کنار آن به سادگی عبور کنید.

در خصوص رابطه جنسی در دوران عقد، تصمیم گیری گیرنده خود شما هستید

در اینجا 5 نکته که به شما کمک می کند تا تصمیم درست را بگیرید، ذکر می کنیم:

1 - آیا همه ریسک ها را می دانید؟
بارداری ناخواسته در دوران نامزدی یکی از ریسک هایی است که باید از آن آگاه باشید و درباره آن فکر کنید. احتمال به هم خوردن ازدواج شما به هر دلیلی نیز یکی دیگر از ریسک هایی است که باید به آن فکر کنید. باید بدانید که اختلافات در دوران نامزدی بسیار متداول هستند، اما کم نیستند شمار کسانی که در همان ابتدای راه زندگی و در دوران عقد، از یکدیگر جدا شده اند. بنابراین قبل از برقراری روابط کامل جنسی با نامزدتان، به این موضوعات خوب فکر کنید.

2 - آیا اطمینان دارید که باهم می مانید؟
البته آخر و عاقبت هیچ ازدواجی از قبل معلوم نیست. به سختی می توان اطمینان داشت که شما تا آخر عمر با هم زندگی خواهید کرد یا خیر. زندگی مشترک از همان ابتدا با فراز و نشیب های زیادی مواجه است. اما اگر قصد دارید با نامزدتان همبستر شوید، بهتر است یک شناخت و اطمینان نسبی بین شما وجود داشته باشد. هرچقدر این شناخت و اطمینان بیشتر باشد، ریسک مواجه شدن با اتفاقات احتمالی مثل طلاق و جدایی در دوران عقد کمتر خواهد شد.

فراموش نکنید که در صورت به هم خوردن ازدواج شما، چنانچه رابطه زناشویی به طور کامل بین شما برقرار شده باشد، هردوی شما آسیب خواهید دید. شاید در نگاه اول به نظر برسد در چنین موقعیتی فقط دختر آسیب می بیند، اما مسئولیت های قانونی پسر نیز در صورت برداشته شدن بکارت نامزدش، بیشتر خواهد شد. پس اگر هنوز مطمئن نیستید که ازدواج شما دوام خواهد داشت یا خیر، بهتر است همبستر شدن با نامزد خود را به تاخیر بیندازید.

هرگز به خاطر نامزدتان کاری را که آمادگی آن را ندارید انجام ندهید. اینکه "او می خواهد" و یا دوست صمیمی شما نیز در دوران نامزدی اش با همسر خود همبستر شده است و یا دلایلی از این قبیل هرگز دلیل کافی برای این که با نامزد خود همبستر شوید، نیست

3 - احتمال بارداری ناخواسته را جدی بگیرید
آیا می دانید که هیچ یک از راههای پیشگیری از بارداری 100% تضمین شده نیستند؟ بعنوان مثال استفاده از کاندوم، می تواند احتمال بارداری تا حدود 85% کاهش دهد و هنوز 15% احتمال حاملگی وجود دارد. بنابراین اگر آمادگی بچه دار شدن در دوران عقد را ندارید، بهتر است روابط کامل زناشویی را تا بعد از عروسی به تعویق بیندازید.

4 – موقعیت مکانی و زمانی خود را بسنجید
بهتر است بدانید که اولین رابطه کامل جنسی با نامزدتان، لزوما یک تجربه رمانتیک و لذت بخش نخواهد بود! در اغلب مواقع این رابطه با درد و خونریزی شدید همراه است. بنابراین مطمئن شوید که در مکان و زمانی اقدام به این کار می کنید که امکان مقابله با هرنوع اتفاق ناخوشایندی را دارید. بعنوان مثال دسترسی به جعبه کمک های اولیه، دسترسی به درمانگاه و... از نکاتی است باید به آن توجه کنید.

5 - هرگز " فقط به خاطر نامزدتان " اقدام به این کار نکنید
پس از در نظر گرفتن تمام موارد فوق، شما باید زمانی اقدام به برقراری رابطه جنسی کنید که خودتان نیز به آن تمایل کامل داشته باشید. هرگز به خاطر نامزدتان کاری را که آمادگی آن را ندارید انجام ندهید. اینکه "او می خواهد" و یا دوست صمیمی شما نیز در دوران نامزدی اش با همسر خود همبستر شده است و یا دلایلی از این قبیل هرگز دلیل کافی برای این که با نامزد خود همبستر شوید، نیست.

باید در دوران عقد از فرصت محرمیت و نزدیک تر شدنتان برای شناخت بیشتر استفاده کنید

دوران عقد فرصت مناسبی جهت شناخت بهتر و عمیق تر زن و مرد از یکدیگر و در نتیجه ورود به زندگی با تفاهمی بیشتر است، به عبارت دیگر دوران نامزدی دوران آشنایی تکمیلی است و یک ازدواج نیمه تمام محسوب می شود. لذا نباید انتظار داشت که آنچه افراد در زندگی مشترک تجربه می کنند، در این دوره نیز تجربه کنند

در واقع در این دوران شما به لطف نزدیک تر شدنتان به همسر خود، شناختی از او به دست می آورید که شاید هیچ کس دیگر نتواند تا این حد او را بشناسد و این البته صرف نظر از لذتی است که از با هم بودن نصیب تان می شود. در دوران عقد احساسات عاطفی شكل می گیرد و رابطه جنسی اگر كنترل شده و خفیف باشد می تواند به شكل گیری و ظهور این احساسات كمك زیادی كند. با این حال، رابطه جنسی تنها هدف ازدواج نیست و هیچ ازدواجی كه تنها براساس این رابطه شكل بگیرد پایدار و استوار نمی ماند.

رابطه جنسی در دوران عقد چگونه باشد؟
گرچه پس از جاری شدن صیغه عقد دائمی شما و همسرتان عرفاً و شرعاً زن و شوهر محسوب می شوند.اما زن و شوهری که زندگی مشترکتان را هنوز آغاز نکرده اید و وابسته به پدر و مادرتان هستید. بنابراین مهم است که برخی روابط و رفتارهای خود را تا زمانیکه زیر یک سقف نرفته اید کنترل کنید.همیشه آن چیزی که از قدیم باب بوده اشتباه نیست. بلکه ملاحظات دوران است که بر اساس تجربه رعایت می شود. این یعنی شما باید برخی از چهارچوب های زندگی دوران تجرد را همچنان حفظ کنید.

این چهارچوب ها می گوید که شما باید در دوران عقد از فرصت محرمیت و نزدیک تر شدنتان برای شناخت بیشتر استفاده کنید. در این بین حد متوسطی از روابط نزدیک جسمی می تواند عاطفه میان شما را تقویت کند و شما را با روحیات هم بیشتر آشنا کند اما این حد، اگر نادیده گرفته شود و رابطه جنسی کاملی شکل گیرد، شما قدرت تصمیم گیری در آینده را از دست خواهید داد.مشکل فقط تغییرات جسمی که برای شما اتفاق می افتد نیست؛ یک رابطه جنسی کامل، شما را پایبند یکدیگر می کند. احساس تعهد می آورد، وابسته می کند و باعث می شود در جایی که باید تفکر منطقی داشته باشید احساسی تصمیم بگیرید. چگونه؟

شاید شما احساس کنید که همسر آینده تان دقیقا آن طور نیست که فکر می کردید و زندگی با او می تواند باعث بدبختی شما شود. در چنین شرایطی، رابطه جنسی شما را در فاز وابستگی عاطفی قرار می دهد و تصمیم گیری بر اساس منطق و جدایی برایتان دشوار می شود.به همین دلیل است که می گویند روابط جنسی کامل خود را به زمانی موكول كنید كه باهم زندگی مشترك را آغاز کرده اید و به صورت مستقل جدا از پدر و مادر خود زندگی می كنید.

اما در مقابل قرار نیست شما از همسرتان دوری کنید و رابطه تان را با او در حد رابطه خواهر و برادری نگه دارید. حفظ رابطه شما، نیاز به نزدیک تر شدنتان دارد و این حاصل نمی شود، مگر وقتی که شما از چهارچوب های عرفی فاصله بگیرید و به یکدیگر عشق بورزید. بسیاری از مشكلات و اختلالاتی كه در دوران عقد به وجود می آید ناشی از عدم آگاهی زوجین به برقراری روابط درست جنسی است.

رابطه ی جنسی دوران عقد از خود تعریفی دارد و این تعریف با توجه به خانواده های دو طرف، مخصوصاً دختر متفاوت است. اما واقعاً تکلیف دختر و پسر در این دوران چیست و آن ها چطور می توانند یکدیگر را از نظر جنسی ارضا نمایند؟ بسیاری از زوج ها با توجه به تعاریف مختلف خانواده های خود در این زمینه و بسط دادن یا کم کردن این دایره ی محدودیت به مشکل برمی خوردند. بعضی از زوجها در این دوران بیش از حد رعایت کرده و به عبارتی حیا را در جای نادرست خود استفاده می کنند.

البته باید توجه کرد، که چون اغلب بعد از دوران عقد مراسم عروسی برگزار می شود، برای خود زوج هم لازم است تا محدودیت ها را رعایت کرده و توقعات معقول از هم داشته باشند و از طرفی دیگر رابطه ی کاملاً آزاد زناشویی در دوران عقد ممکن است باعث از دست دادن اشتیاق افراد برای زودتر رفتن زیر یک سقف شود و از طرف دیگر، چون در دوران عقد، زوج بیشتر با هم آشنا شده و امکان به تفاهم نرسیدن و به دنبال آن جدا شدنشان وجود دارد، بهتر است که رابطه ی جنسی شان کنترل شود.

ازدواج راهی برای برطرف کردن نیازهای مهم زندگی افراد است و فردی که به ازدواج روی می آورد، یعنی ارضای نیازهایش را از درست ترین و برگزیده ترین راه ممکن انتخاب کرده است، درست نیست که پس از عقد نیز راه را بر او بست و او را در انتظار نگه داشت و این انتظار باعث پشیمانی او از ازدواج شود. بلکه باید با آموزش درست، راه را برای برآورده کردن خواسته هایش فراهم کرد.

بنابراین هرگز توصیه نمیشوددر دوران عقد رابطه جنسی به صورت کامل داشته باشید چرا که عطش جنسی باید در این زمینه محفوظ بماند تا در جایگاه خود بتواند موثر باشد.اما می توانید در مورد نیازهای جنسی خود آزادانه صحبت کنید ولی در این صحبتها سعی در تحریک یکدیگر نداشته باشید.معاشقه در دوران عقد نیز به صورت محدود توصیه می شود.