باور‌های غلط درباره ارگاسم جنسی زنان
از آنجا که در کشور ما بسیاری از افراد در مباحث مرتبط با امور جنسی شرم و حیای زیادی از خود نشان می‌دهند، بسیاری از ازدواج‌ها به همین دلیل با ناآگاهی طرفین همراه است و در نتیجه پس از گذشت مدتی از زناشویی ممکن است مشکلات زیادی برای زوجین در روابط حسی آن‌ها پیش آید.

به دلیل آنکه ناآگاهی از چنین مسائلی باعث شده باورهای اشتباه زیادی نیز بین افراد شکل گیرد، در ادامه چند تصور غلط اما شایع درباره احساسات جنسی خانم‌ها مطرح شده است.

تصور غلط: خانم‌ها تنها زمانی از نظر جنسی احساس رضایت می‌کنند که به اوج لذت برسند.
حقیقت: بسیاری از خانم‌ها بدون رسیدن به اوج لذت هم از نظر جنسی احساس رضایت پیدا می‌کنند. اگر چه توافق عام بر این اصل استوار است که بهتر است آن‌ها در هر تجربه جنسی خود، اوج لذت را تجربه نمایند، اما بسیاری از خانم‌ها اغلب هم از نظر فیزیکی و هم از احساسی حتی زمانیکه به اوج لذت هم نرسیده باشند، باز هم از شریک خود رضایت خاطر دارند. منتهای مراتب مشکل زمانی ایجاد می‌شود که خانم برای مدت زمان طولانی در هیچ یک از هم آغوشی‌های خود به اوج لذت نرسد.

تصور غلط : ارضای واژینال بهتر از انواع موضعی آن است.
حقیقت: تمام خانم‌ها زمانی که نوبت به نحوه برقراری ارتباط جنسی می‌رسد، دارای اولویت‌های متفاوتی هستند. برخی خانم‌ها به صورت موضعی و سایرین از طریق شدت ارتباط داخلی به اوج لذت می‌رسند. به عنوان نمونه می‌توان به این مطلب اشاره کرد که برخی از خانم‌ها تحریک خارجی واژن را آزار دهنده قلمداد می‌کنند حال آنکه اصولا نمی‌توان گفت که تحریک یک نقطه خاص، بهتر از مناطق دیگر در تمام خانم‌هاست، بلکه این امر صرفا به سلیقه شخصی افراد مربوط می‌شود.

تصور غلط : کاندوم توانایی ارضای خانم‌ها را کاهش می‌دهد.
حقیقت: کاندوم یکی از روش‌های موثر و ضروری در جلوگیری از بارداری و سرایت بیماری‌های جنسی به حساب می‌آید. برخی از آقایان شکایت می‌کنند که استفاده از کاندوم میزان حساسیت آن‌ها در زمان برقراری رابطه جنسی را کاهش می‌دهد و همین دلیل سبب می‌شود که قدری دیر‌تر و سخت‌تر به اوج لذت جنسی دست پیدا کنند. برخی خانم‌ها نیز شکایت مشابهی را مطرح می‌کنند؛ اما اگرچه کاندوم دخالتی در ارضای جنسی خانم‌ها ندارد اما اگر خانمی احساس کند که کاندوم در روند ارضای او خللی وارد می‌آورد، می‌تواند از همسر خود تقاضا کند که از انواع بخصوص آن که برای این امر تهیه شده، استفاده نماید.

تصور غلط : لذت جنسی زنان بستگی به اندازه آلت تناسلی مرد دارد.
حقیقت: بار‌ها گفته شده که این موضوع مهم نیست، بلکه آشنایی و آگاهی با روش‌های رابطه زناشویی اهمیت دارد. دلیل علمی این مطلب آن است که هر چه به سمت قسمت‌های انتهایی واژن پیش رویم، تعداد سلول‌های عصبی بتدریج کاهش پیدا می‌کنند و نتیجتا این موضوع هیچ نقش خاصی را در آن منطقه ایفا نمی‌کند. در بررسی‌ها معلوم شده نقطه قابل تحریک اکثر خانم‌ها دو سانتی متر داخل واژن قرار گرفته است.
امیدواریم با دانستن این راهنمایی‌ها و اهمیت ندادن به باورهای اشتباه زندگی زناشویی شما و همسرتان دوام بیشتری داشته باشد و لذت بیشتری از زندگی در کنار یکدیگر ببرید.

اصول رابطه جنسی رضایتبخش
اصول رابطه جنسی رضایتبخش،زندگی موفق و رضایتبخش در گرو برآورده ساختن و ایجاد تعادل بین نیازهای عقلی، روحی - روانی، جسمی و جنسی انسان است. هر کدام از این نیازها اهمیت و جایگاه ویژه ای در زندگی دارند.
نیاز جنسی از جمله موضوعاتی است که نه تنها متخصصان بهداشت روان جامعه به آن کمتر توجه داشته اند بلکه همسران نیز از درجه اهمیت آن غافل اند.

پایداری رابطه جنسی رضایتبخش
وجود و پایداری یک «رابطه جنسی رضایتبخش» تنها نشانه ای از یک رابطه عاشقانه نیست بلکه عامل مهمی در ایجاد رابطه ای صمیمی، رضایتبخش و ماندگار است. رابطه جنسی بخش مهمی از نیازهای هیجانی و احساسی ما را برآورده می کند و رضایت زناشویی را افزایش می دهد.
در گذشته یکی از مهمترین دلایل ازدواج و برقراری رابطه جنسی، فرزندآوری بود و بیشتر همسران پس از داشتن تعدادی فرزند، رابطه جنسی را قطع می کردند و یا به کیفیت این رابطه اهمیت چندانی نمی دادند؛ اما در دنیای کنونی دیدگاه افراد نسبت به رابطه جنسی و روش استفاده از آن تغییر کرده و مهمترین انگیزه افراد از برقراری رابطه جنسی «کسب لذت» است؛ پس بدیهی به نظر می رسد که همسران از همان ابتدای ازدواج به کیفیت این رابطه و اهمیت آن در زندگی زناشویی شان دقت ویژه ای داشته باشند.

آموختن درست رابطه جنسی رضایتبخش
نخستین درس در آموختن درست رابطه جنسی؛ تغییر نگرش است. بدبختانه بیشتر زن و شوهرها می پندارند که معنی رابطه جنسی یا زناشویی فقط انجام «نزدیکی» است، در حالی که این تفکر باعث می شود همسران نه تنها خود را از لذت دیگر تعامل های جنسی به ویژه جنبه های عاطفی آن محروم کنند، بلکه اگر به هر دلیل برای هر کدام عذری ایجاد شود (از انواع بیماری تا شرایطی کاملا طبیعی مثل دوران قاعدگی) رابطه زناشویی آنها تعطیل می شود و این به ویژه در درازمدت، برای زندگی زناشویی زیانبخش است.

وقتی از رابطه جنسی صحبت می شود، منظور انواع تعامل ممکن بین دو طرف است که می تواند از یک معاشقه ساده بدون نیت رسیدن به ارگاسم تا رفتار جنسی همراه با اوج لذت جنسی برای یکی یا هر دو طرف یا در نهایت همراهی آن با نزدیکی جنسی باشد.

سکس، تنها بخشی از رابطه است که نیازمند صمیمیت و ارتباط نزدیک است. همسرانی که به تعاملاتی مانند نحوه صحبت کردن، گوش دادن به یکدیگر، درک متقابل و داشتن روحیه همکاری و همدلی با همسر، حل تعارضات و اختلافات، مدیریت مالی خردمندانه، همکاری در نگهداری و تربیت فرزندان، گذاشتن وقت با کیفیت با یکدیگر و داشتن تماس جسمانی اهمیتی نمی دهند، در مورد آن اطلاعات کافی ندارند یا در این حیطه ها تعامل مناسب و سازنده ای ندارند، نمی توانند انتظار داشته باشند که در رابطه جنسی ارتباط رضایتبخشی برقرار کنند؛ بنابراین رابطه جنسی تنها برقراری تماس فیزیکی - جنسی بین زن و شوهر نیست، بلکه خود این ارتباط نیازمند مقدمات بسیاری است که به فراتر از تختخواب برمی گردد.

بسیار شایع است که همسران به دلایلی از جمله خستگی ناشی از کار، استرس های فرزندپروری، بیماری یا برآورده نشدن انتظارها و نیازهایشان، تمایلی به برقراری ارتباط نشان نمی دهند و زمانی که این کناره گیری از صمیمیت فیزیکی و کلامی یا جنسی به طول می انجامد، آسیب های بسیاری را برای خانواده ایجاد می کند؛ آسیب هایی که گاهی دامنگیر شخص و گاهی هم دامنگیر زندگی همسران می شود.
غفلت از اهمیت «در ارتباط بودن» باعث می شود که بسیاری از دلایل و نیازهایی که به خاطر آن زندگی زناشویی را تشکیل داده ایم فراموش شوند و زمانی متوجه آسیب شویم که دامنه آن گسترده شده و زخم های عمیق و جبران ناپذیری ایجاد شده است.

روشهایی برای پایدار کردن لذت جنسی
اگر بتازگی ازدواج کرده‌اید با وجود گرمی و رضایت جنسی کنونی پیشنهاد می‌کنیم از راهکارهایی که این گرمی و رضایت را حفظ می‌کند غافل نباشید.
می‌خواهند طلاق بگیرند و می‌گویند توافقی جدا می‌شوند. این خبری است که همه را متعجب کرده است. آخر چرا؟ آنها که با هم مشکلی ندارند؛ وقتی دلیلش را از خودشان می‌پرسم یک مشت بهانه تحویلم می‌دهند. می‌گویند همدیگر را درک نمی‌کنند و انگیزه‌ای برای ادامه زندگی مشترک ندارند.

وقتی بیشتر پیگیر می‌شوم تا اصل موضوع را بفهمم می‌گویند زندگی‌مان تبدیل به یک عادت تکراری شده. انگار حتی خودشان هم دقیق نمی‌دانند، چرا می‌خواهند از هم جدا شوند، شاید هم می‌دانند، اما حجب و حیای مرسوم خانواده‌های ایرانی نمی‌گذارد راحت بگویند که به دلیل نارضایتی جنسی این تصمیم را گرفته‌اند.

نزدیک نیمی از طلاق‌ها در ایران، زیر سر همین مشکل نداشتن انگیزه جنسی است. شاید باورش سخت باشد، اما 60 درصد کسانی که به دلیل مشکلات جنسی تصمیم به جدایی می‌گیرند، دلیل بی‌ربط دیگری را به طلاقشان نسبت می‌دهند، مردها می‌گویند همسرمان خانه‌داری بلد نیست و بداخلاق است، زن‌ها می‌گویند شوهرمان خرجی خانه نمی‌دهد و مرا درک نمی‌کند! درحالی که حقیقت چیز دیگری است!

اغلب زنان و مردان چند ماه پس از ازدواج با کاهش تدریجی رضایت از روابط جنسی مواجه می‌شوند، اما بسیاری از آنان در مقابل این مساله یا با خودشان تعارف می‌کنند و دم برنمی‌آورند یا دست به انکار می‌زنند. همیشه وقتی این آمار و ارقام عنوان می‌شود تمام زوج‌ها با تاسف سرشان را تکان می‌دهند و بدون یک لحظه تردید خودشان را در گروه سالم ارزیابی می‌کنند تا مبادا با مشکلشان مواجه شوند، در بیشتر مواقع این افت تدریجی طبیعی است.

از اختلال‌های جنسی می‌توان به کمبود میل جنسی، اشکال در برانگیختگی جنسی، اختلال در رسیدن به ارگاسم، انزال زودرس، مقاربت دردناک و واژینیسم در زنان نام برد؛ که این اختلال‌ها ریشه جسمانی، روانشناختی یا ترکیبی از هر دو را دارند. برخی‌ اختلال‌ها هم به دلیل بیماری‌های دیگری مانند مشکلات قلبی ـ عروقی یا بیماری‌های روانپزشکی مثل افسردگی به وجود می‌آید. پاره‌ای از اختلالات بر اثر زایمان آغاز می‌شود و بخشی دیگر از همان ابتدای بلوغ.

وقتی دلایل مختلفی برای ایجاد این مشکل وجود دارد، پس درمان‌ها هم به تناسب ریشه مشکل ‌باید متفاوت باشد. متاسفانه بسیاری از افراد به محض مشاهده اختلال‌های جنسی تلاش می‌کنند با داروهایی که در بازار عرضه می‌شود در رفع ظاهر اختلال پیشقدم شوند، در حالی که نگاه یک بعدی به اختلالات جنسی کاملاً اشتباه است.

اختلال جنسی مثل دیگر بیماری‌های پزشکی نیست که امروز ایجاد شود و فردا با دارو درمان شود. پزشکی در درمان این اختلال موفق است که با نگاهی روان شناسانه سعی در درمان بیمارش داشته باشد، همان‌طور که یک روان شناس هم باید با رویکردی پزشکی به درمان مراجع بپردازد. در نهایت برطرف کردن این اختلال نیازمند ارزیابی و درمان تخصصی و چند بعدی است. از آنجا که ارتباط جنسی یک رابطه دو سویه است بی‌توجهی به درمان سبب درگیر شدن هر دو نفر می‌شود و برای اقدامات درمانی هم زوجین هر دو باید در درمان شرکت کنند.

در این میان، افکار و باورهای غلطی که در بستر جامعه‌ ایرانی شکل گرفته است همچنان امور جنسی را با شرم و خجالت و گناه و ممنوعه بودن همراه می‌کند و این مشکلات را دامن می‌زند. باورهای مردانه‌ای که می‌گوید همیشه مرد باید پیشقدم باشد و تمام تماس‌های جسمی حتما باید به ارتباط جنسی و در نهایت به ارگاسم منتهی شود و باورهای زنانه‌ای که معمولا مکمل این باورهای مردانه است؛ زن نباید در فعالیت جنسی پیشقدم شود و اگر به ارگاسم هم نرسید ایرادی ندارد، چرا که زن آبرومند خودش را درگیر فعالیت جنسی نمی‌کند!

همین باورهای غلط باعث می‌شود اختلال جنسی آرام‌آرام کانون گرم خانواده را دچار رخوت کند و دو طرف را به فکر جدایی اندازد، زوج‌هایی که با مشکل‌شان روبه‌رو نمی‌شوند و راه‌حل را در جدایی می‌بینند، مجبورند هر دلیل بی‌ربط و بی‌اهمیت دیگری را به زندگی‌شان نسبت دهند، اما درباره اصل ماجرا حرفی نزنند.

علل نارضایتی جنسی چیست؟
بی‌توجهی به نیازهای یکدیگر: در بسیاری از زوجین آگاه نبودن از نیازهای همسر سبب ایجاد این بی‌توجهی می‌شود، در واقع شناخت نیازهای طبیعی جنس دیگر اولین قدم برای ارضای آن نیاز است. تا وقتی که زنان و مردان از تفاوت‌های همدیگر در زمینه جنسی آگاهی نداشته باشند نارضایتی جنسی هم پابرجا خواهد بود.

مشکلات ارتباطی زن و شوهر: تنش‌ها و آشفتگی‌های زندگی مشترک به هر دلیلی که باشد تاثیر بسیار زیادی روی میزان رضایت جنسی طرفین می‌گذارد و کم‌کم به کاهش دفعات رابطه جنسی منجر می‌شود.

مسائل و مشکلات روزمره: معمولا در ماه‌های اول ازدواج ارتباط جنسی بسیار صمیمی و لذتبخش است، اما پس از مدتی به دلیل وجود مشکلات، ورود فرزندان به کانون خانواده و مسائل مربوط به آنها‌ کم‌کم کیفیت و کمیت این ارتباط رو به افول می‌گذارد.

نداشتن پیش‌نوازی: این هم ناشی از نبود آگاهی است، پیش‌نوازی در زنان اهمیت بیشتری دارد و متاسفانه بسیاری مردان آن را مورد توجه قرار نمی‌دهند.

تقاضاهای آزاردهنده: گاهی اوقات همسران برای کسب رضایت همسر خود‌ تن به تقاضایی می‌دهند که از نظر روانی برای آن آماده نیستند، اما خود را مجبور به انجام آن می‌کنند و طبیعی است‌ پس از مدتی دچار دلزدگی از رابطه زناشویی می‌شوند.

ترس از ارضا نشدن همسر: این هم به دلیل حساسیت‌های زیادی زوجین اتفاق می‌افتد که در حین رابطه در حال چک‌کردن رضایت همسرشان هستند تا جایی که بر دریافت و ارضای جنسی خود کمتر توجه می‌کنند و در نهایت این ارتباط نه برای خودشان و نه برای همسرشان ارضاکننده نخواهد بود.

تجارب نامطلوب در اولین رابطه جنسی: قرار نیست اولین رابطه جنسی تمام و کمال باشد، وقتی پیش فرض زوجین این باشد احتمال ایجاد تجربه‌ای ناخوشایند برای هر دو طرف وجود دارد.

راهکارهایی برای پیشگیری
اگر بتازگی ازدواج کرده‌اید با وجود گرمی و رضایت جنسی کنونی پیشنهاد می‌کنیم از راهکارهایی که این گرمی و رضایت را حفظ می‌کند غافل نباشید.
رضایت جنسی را به کل زندگی تعمیم دهید: رفتار جنسی فقط برای بسته محدود، برای یک جا و یک ساعت خاص نیست، بلکه رفتارهای زوجین و تعاملاتشان در طول روز به کیفیت این ارتباط کمک می‌کند. زمانی که درگیری لفظی یا فیزیکی داشته‌اید مقاربت جنسی به دلزدگی منجر می‌شود، این امر بخصوص برای زنان اساسی‌تر و مهم‌تر است. بنابراین با رفتارهای عاطفی و ابراز محبت به یکدیگر می‌توانید برای تماس بدنی آماده‌تر شده و کیفیت ارتباط را بالاتر ببرید.

رابطه جنسی، ابزار تنبیه و مجازات نیست: رابطه جنسی راهی برای نشان دادن عشق و صمیمیت زن و شوهر به یکدیگر است، اگر آن را ابزاری برای تلافی کردن دلخوری‌هایتان کنید، شاید در کوتاه‌مدت به آنچه می‌خواهید دست یابید، اما در بلندمدت اثرات تخریبی آن تمام ابعاد زندگی‌تان را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

قبل از شروع رابطه، احساسات خود را بیان کنید: بیان جملات محبت‌آمیز و عاشقانه، میزان لذت و رضایت جنسی را افزایش می‌دهد؛ ضمن این‌که این سخنان نشان‌دهنده علاقه‌ای است که در طول کارهای روزانه، فرصت ابراز آنها را به همدیگر ندارید.

به روابط جنسی خود تنوع ببخشید: اکتفا کردن به یک حالت تکراری، سبب کاهش میل و رضایت جنسی می‌شود، شواهد بیولوژیکی وجود دارد که می‌گوید تجربیات جدید بر مرکز لذت در مغز اثر می‌گذارد، برای این‌که به روابط خود تنوع ببخشید، باید آگاهی و مهارت خود را بالا ببرید. می‌توانید از کتاب‌ها و کارگاه‌هایی که با موضوع بهداشت جنسی برگزار می‌شود، کمک بگیرید.

اضطراب و ترس‌ها را هنگام رابطه کنار بگذارید: یکی از مهم‌ترین اضطراب‌ها، مربوط به بچه‌دار شدن است، اگر شما در حال حاضر قصد بچه‌دار شدن ندارید، بهتر است از روشی مطمئن برای جلوگیری استفاده کنید‌ تا ترس و اضطراب رابطه‌ شما را تحت تاثیر قرار ندهد.

رابطه جنسی یک پانتومیم نیست: رابطه جنسی رفتاری است که در آن کلام و بیان نقش بسیار مهمی دارد؛ با گفتن و شنیدن است که زن و مرد به نیازهای همدیگر پی می‌برند و در صدد رفع آن بر می‌آیند؛ پس ارتباط کلامی و بیان هیجانات خود را تقویت کنید و دقت کنید که خواسته‌های جنسی تان را بدون مثال و واسطه بیان کنید.

هنگام مقاربت کودک باشید: لطفا قبل از برقراری ارتباط برچسب‌های خود را کنار بگذارید و هنگام برقراری ارتباط جنسی نه دکتر باشید نه مهندس، نه مدیر و نه رئیس؛ بهتر است یک کودک باشید که بدون خجالت ارتباط برقرار می‌کند و تمام نیازهایش را بدون تعارف بیان می‌کند.

جذابیت، آراستگی و تناسب اندام‌تان را جدی بگیرید: برای پیشگیری از نارضایتی جنسی به بهداشت فردی بخصوص بهداشت دهان و دندان و بهداشت اندام‌های تناسلی‌ دقت کنید. از عطرهای غیرتکراری استفاده کنید و لباس‌های متنوع بپوشید. اگر اضافه وزن دارید‌ با ورزش یا رژیم به تناسب اندام برسید. اندام نامتناسب علاوه بر ایجاد نارضایتی جنسی می‌تواند به کم شدن اعتماد به نفس در خودتان منجر شود و این نبود اعتماد به نفس لذت بردن شما را هم تحت تاثیر قرار می‌دهد.

زنان برای رسیدن به ارگاسم، باید رابطه عاطفی خوب با همسرشان داشته باشند

چگونه از ارضای جنسی همسرمان باخبر شویم؟
ارگاسم در زنان فرایندی پیچیده است و برخی از مردان نمی‌دانند در یک رابطه طبیعی زنان باید چگونه به ارضای جنسی برسند.
یک اورولوژیست در این باره اظهار داشت: «بهترین راه برای درک این مساله، افزایش آگاهی از فیزیولوژی جنسی شریک زندگی است. مردان باید بدانند که واکنش همه خانم‌ها هنگام ارگاسم یکسان نیست و شدت و ضعف دارد. ولی به‌طور کلی برخی تغییرات را همه خانم‌ها موقع ارگاسم تجربه می‌کنند که مهم‌ترین آنها، ایجاد انقباضات در عضلات کف لگن و رحم، افزایش ضربان قلب و حالت فروکش جنسی است.»

دکتر صفری نژاد همچنین گفت: «توجه به این مساله نیز اهمیت بسیاری دارد؛ خانم‌ها برای رسیدن به ارگاسم، اولا باید رابطه عاطفی خوب با همسر خود داشته باشند و ثانیا برای رسیدن به ارگاسم، نیاز به 15-10 دقیقه زمان همراه با تحریکات کافی و موثر دارند اگر این اتفاق نیفتد، مطمئنا خانمی ارگاسم یا ارضای جنسی را تجربه نخواهد کرد.در صورتی‌که حدود 90 درصد مردان ظرف 2 دقیقه پس از برقراری رابطه ارضا می‌شوند.»

اگر خانمی باوجود برانگیختگی جنسی، تحریک‌های مناسب و صرف مدت زمان کافی نتواند ارگاسم را تجربه کند، به اختلال در ارگاسم مبتلاست.