این عوامل تحریک جنسی مردان را کاهش می دهند
آقایان بخوانند...
 افسردگی
مغز مرکز اصلی در ایجاد و پردازش تحریکات جنسی است. در حقیقت هیجان و اشتیاق جنسی از مغز آغاز می شود. بیماری  افسردگی تمایلات جنسی را کاهش داده و در اغلب موارد منجر به اختلالات نعوظ در مردان می شود. از سوی دیگر بسیاری از داروهایی که در درمان افسردگی به کار می روند نیز می توانند تحریکات جنسی را مهار کرده و نعوظ را با مشکلاتی همراه سازند.
الکل
در بسیاری از جوامع، افراد برای بهبود  خلق و خوی خود الکل می نوشند. اما افراط در مصرف الکل موجب اختلال در نعوظ می شود. این مشکل معمولا موقتی است و با گذشت زمان برطرف می شود.
داروها
بسیاری از داروها عملکرد جنسی را تحت تاثیر قرار داده و با اختلالات نعوظ همراه هستند. برخی داروهای فشارخون، مسکن ها و داروهای ضد افسردگی از این دسته داروها به شمار می روند. مواد مخدر از جمله آمفتامین ها، کوکائین و ماری جوانا نیز موجب بروز مشکلات جنسی در مردان می شوند.
استرس
غرق شدن در مسئولیت های بی شمار شغلی و مشکلات روزمره زندگی، نشاط و سرزندگی افراد را تحت تاثیر قرار می دهد.

استرس و اضطراب، بسیاری از بخش های بدن از جمله دستگاه تناسلی مردان را با مشکل روبرو می سازد. مقابله با استرس از طریق ایجاد تغییراتی در شیوه زندگی مانند ورزش منظم، خواب کافی، تغذیه مناسب و در صورت لزوم مراجعه به پزشک، می تواند وضعیت سلامت و آرامش فرد را بهبود بخشیده و عملکرد جنسی را نیز اصلاح نماید.
عصبانیت و خشم
رومانتیک و احساساتی بودن در زمانی که شما خشمگین و عصبانی هستید تقریبا غیر ممکن به نظر می رسد، حتی اگر علت خشم شما ارتباطی به همسرتان نداشته باشد. عدم ابراز خشم و یا ابراز نامناسب آن موجب اختلال در عملکرد جنسی به ویژه در آقایان می شود.
نگرانی و تشویش
نگرانی در مورد این که نتوانید در رابطه جنسی خود موفق عمل کنید، برقراری این رابطه را برایتان مشکل تر می سازد. نگرانی در مورد سایر ابعاد زندگی نیز برعملکرد جنسی شما تاثیر گذار است. نگرانی شما به هر دلیلی باشد موجب ترس و انزوا شده و شما را در چرخه باطلی گرفتار می سازد که نتیجه آن اختلال در زندگی جنسی و رابطه عاطفی می باشد.
عوارض میانسالی
اضافه وزن و چاقی عملکرد جنسی شما را تحت تاثیر قرار می دهد. در مردان چاق ترشح هورمون جنسی مردانه یعنی تستوسترون کاهش یافته و تمایلات جنسی و نعوظ با اختلال روبرو می شوند. همچنین چاقی در اغلب موارد با فشارخون بالا و سخت شدن شریان ها نیز همراه است که در این حالت جریان خون در دستگاه تناسلی مردان کاهش می یابد و نعوظ را با اختلالاتی روبرو می سازد.
عدم اعتماد به نفس
وقتی شما خودتان را دوست ندارید، نمی توانید از همسر خود توقع داشته باشید که احساس کاملا مثبتی به شما داشته باشد. تصویر ذهنی منفی نسبت به خود موجب نگرانی شما در مورد عملکرد جنسی تان شده و کیفیت رابطه جنسی شما را به شدت کاهش می دهد.
کاهش میل جنسی
میل جنسی پایین مترادف با اختلال نعوظ نیست اما بسیاری از عواملی که موجب اختلال در نعوظ می شوند می توانند علاقه و تمایل  شما به رابطه جنسی را نیز کاهش دهند. عدم اعتماد به نفس، استرس، نگرانی و برخی داروها اشتیاق به برقراری رابطه جنسی را کم می کنند.
وضعیت سلامتی
بسیاری از بیماری ها موجب اختلال در اعصاب، عضلات و جریان خون مورد نیاز برای نعوظ می شوند. دیابت، فشارخون بالا، تصلب شرایین، ضایعات نخاعی و بیماری ام اس می توانند منجر به اختلالات نعوظ شوند. اعمال جراحی برای رفع مشکلات پروستات و مثانه نیز اعصاب و عروق خونی کنترل کننده نعوظ را تحت تاثیر قرار می دهند.
رفع اختلالات نعوظ
شاید به عقیده بسیاری از افراد، مشاوره با پزشک در مورد زندگی جنسی خود سخت و غیر ممکن به نظر برسد، اما این اقدام بهترین و تنها روش موثر برای درمان مشکلات جنسی و بازگشت به زندگی جنسی  سالم است. پزشک منشا مشکل شما را پیدا کرده و با مداخلاتی همچون توصیه به تغییر شیوه زندگی مانند ترک سیگار و کاهش وزن، دارو درمانی، هورمون درمانی، روان درمانی و مشاوره روانشناسی مشکل جنسی شما را معالجه می نماید.

راههایی برای برگرداندن میل‌جنسی در روابط طولانی‌مدت
هر دوی شما خسته‌اید. خواب بچه‌ها سبک است. از وزن و اندامتان رضایت ندارید. با کلی استرس درگیر ضرب‌العجل‌های کاری هستید. دلایل مختلفی وجود دارد که زندگی‌های زناشویی طولانی دچار رخوت جنسی می‌شوند و شب‌ها افراد به جای همسرشان به دنبال بالشت یا کنترل تلویزیون هستند.
اما یک زندگی جنسی سالم بخش مهمی از یک رابطه صمیمی را تشکیل می‌دهد و نادیده گرفتن آن هر دوی شما را از هم دورتر خواهد کرد.

مشکل شماره ۱: همان تکرار قدیمی و همیشگی
راهکار: کمی تغییر ایجاد کنید.
وقتی در یک رابطه طولانی‌مدت هستید، به آن عادت می‌کنید. شواهد بیولوژیکی وجود دارد که تجربیات جدید موجب ترشح دوپامین در مغز می‌شود. دوپامین یک پیام‌رسان شیمیایی است که بر مرکز لذت در مغز اثر می‌گذارد. به همین دلیل است که در روابط جدید خیلی زود هیجان‌زده می‌‌شویم--چون همه چیز تازه است و مغزتان هم براساس آن واکنش می‌دهد.
مشخص است که نمی‌توانید هر وقت این هیجان از بین رفت، شریک زندگی‌تان را عوض کنید. اما می‌توانید عوامل دیگر را تغییر دهید. یک مکان جدید، زمان جدید یا موقعیت جدید حال و هوای هر دوی شما را برمی‌گرداند. رابطه‌جنسی اول صبح، زیر دوش حمام یا در اتاقی متفاوت از اتاق همیشگی‌تان را امتحان کنید.
مشکل شماره ۲: کارهای زیاد، خستگی
راهکار: یک وقفه رمانتیک ایجاد کنید.
همه زوج‌ها در پایان یک روز طولانی خسته هستند. و انرژی داشتن برای عشق‌بازی کمی دشوار است. اما این قابل‌تغییر است.
باید مسائل مهم زندگی را اولویت‌بندی کنید. هیچ اشکالی ندارد وقتی که خسته هستید، رابطه‌جنسی سریع و ساده داشته باشید. داشتن رابطه‌جنسی مداوم و حفظ آن برای سلامت رابطه شما اهمیت زیادی دارد.
به جای اینکه صبر کنید تا وقت خاموش کردن چراغ‌ها برسد، قبل از شروع کردن کارهای عادی شب، یک وقفه رمانتیک ایجاد کنید. برای این کار وقت بگذارید و سعی کنید خلاق باشید. این اتفاق قرار نیست یکدفعه بیفتد. باید از قبل برای آن برنامه‌ریزی کنید.
مشکل شماره ۳: شما که هستید؟
راهکار: برای کشف دوباره همدیگر--بدون اعمال فشار--وقت بگذارید.
اگر چند وقت است نزدیکی جنسی با هم نداشته‌اید، پیشنهاد نزدیکی از طرف همسرتان ممکن است به نظرتان مصنوعی و اجباری برسد. بد نیست که اول به طریقی غیرجنسی به هم نزدیک شوید. اگر خیلی وقت است که درست‌حسابی با هم وقت نگذرانده‌اید، شاید خیلی میل جنسی به همدیگر نداشته باشید.
کلیشه قدیمی شام و فیلم را فراموش کنید. فعالیتی جدید را امتحان کنید و این را جزء اولویت‌های برنامه‌تان قرار دهید. هر هفته برای یک قرار شبانه برنامه‌ریزی کنید. فعالیت‌هایی مثل دوچرخه‌سواری، بولینگ، یا خیلی کارهای احمقانه.

با هم برای خرید سبزیجات بروید یا هر پنجشنبه شب با هم به کافی‌شاپ بروید. بگذارید این برایتان به شکل عادت درآید. خیلی زود دوباره با هم احساس نزدیکی خواهید کرد و میل‌جنسی‌تان هم از همان جا برمی‌گردد.
وقتی دوباره به هم نزدیک شدید، یک برخورد جنسی سریع همه هیجان قبل را برمی‌گرداند. وقتی رابطه‌ها به این شکل دوباره جان بگیرند، نزدیکی‌های جنسی ۱۰ دقیقه‌ای هم خالی از لطف نخواهد بود و پیوند قدیمی را بین شما ایجاد خواهد کرد.
مشکل شماره ۴: بدنتان را دوست ندارید
راهکار: به چیزهایی که دوست دارید توجه کنید.
خیلی از ما دوست داریم خیلی چیزها را در بدنمان تغییر دهیم. ممکن است اضافه‌وزن بارداری را نتوانسته‌اید برگردانید یا از اینکه دیگر باشگاه نمی‌روید ناراضی باشید.
وقتی تصویر بدن خوبی نداشته باشید، دیگر خودتان را دوست نخواهید داشت، و وقتی خودتان را دوست نداشته باشید، نمی‌خواهید خودتان را با کسی تقسیم کنید. برای درمان پایین بودن اعتمادبه‌نفس، چیزهایی در خودتان پیدا کنید که دوست دارید و از نظر جنسی روی آنها تمرکز کنید.
با به جای خودتان به بدن همسرتان توجه کنید. چه چیزی را در بدن همسرتان دوست دارید؟ چه نقطه‌ای از بدن او تحریکتان می‌کند؟ با این روش می‌تواند تمرکز را از چیزی که به شما احساس ناامنی می‌دهد، به چیزهایی که با هم از آن لذت می‌برید تغییر دهید.
مشکل شماره ۵: رابطه‌جنسی دردناک است
راهکار: در سکوت تحمل نکنید.
گاهی اوقات دور شدن شما از رابطه‌جنسی با همسرتان به این دلیل نیست که دیگر شور و میلتان به آن کم شده است، بلکه به این دلیل است که بدنتان با شما همکاری نمی‌کند و رابطه‌جنسی برایتان دردناک است. این مسئله به‌ویژه برای خانم‌هایی که نزدیک به یائسگی هستند اهمیت بیشتری دارد و از اینکه این مطلب را به همسرتان بگویید هم واهمه دارید.
وقتی سن در خانم‌ها بالاتر می‌رود، سطح استروژن پایین می‌آید و این مسئله بر بسیاری از اندام‌های بدن ازجمله واژن تاثیر می‌گذارد. وقتی بافت‌ها ضعیف و باریک می‌شوند و مقداری از ذخیره خون خود را از دست می‌دهند، رابطه‌جنسی دردناک‌تر خواهد شد.
خوشبختانه، راهکارها و درمان‌های زیادی برای رابطه‌جنسی دردناک وجود دارد. برای بسیاری از بیماران، استروژن واژنی بسیار موثر است، روان‌سازها و روغن‌های واژنی هم در داروخانه‌ها موجود هستند. اما اگر این دردها ادامه یافتند، حتماً با پزشکتان مشورت کنید زیرا ممکن است علت آن مسئله جدی دیگری باشد.
مشکل شماره ۶: هنوز هم میل و رمق ندارید
راهکار: علت را پیدا کنید.
کم شدن میل جنسی ممکن است چیزی جز نشانه بالا رفتن سن باشد. ممکن است علامت یک مشکل جدی دیگر باشد. مثلاً افسردگی، اضطراب، عدم توازن هورمونی، همه موجب ناکارایی جنسی خواهند شد.

در مردها، عدم توانایی نعوظ می‌تواند یک علامت هشدار برای دیابت یا بیماری قلبی باشد و برخی داروها، مثل داروهای ضدافسردگی و فشارخون هم ممکن است میل‌جنسی را کاهش دهند.
مسائل رفتاری نیز ممکن است در توانایی شما برای داشتن رابطه‌جنسی تاثیر بگذارد. سیگار و مصرف بالای الکل هم واکنش جنسی را کند می‌کند. حتی طریقه ورزش کردن شما هم می‌تواند تاثیرگذار باشد. بعنوان مثال، گذراندن زمان طولانی روی دوچرخه ممکن است در زندگی جنسی شما اثر منفی بگذارد.
هم خانم‌ها و هم آقایانی که به مدت طولانی از دوچرخه یا دوچرخه‌های ثابت استفاده می‌کنند، ممکن است در تحریک‌جنسی دچار مشکل شوند.

دلیل آن فشار بیش از اندازه بر روی عصب شرمگاهی است که موجب می‌شود رگ‌ها ذخیره خون کمتری به ناحیه تناسلی برسانند.
همچنین دقت کنید که خوابتان کافی باشد. داشتن استراحت کافی اهمیت زیادی دارد.
پایین آمدن میل‌جنسی شما هر دلیلی که داشته باشد، برگرداندن خود به روال سابق به کمی تلاش نیاز دارد. به رابطه‌جنسی نیز باید مثل هر مسئله دیگر زندگی توجه داشته باشید و بدانید که هیچ قرص معجزه‌آسایی برای حل مشکلات مربوط به آن وجود ندارد.

عوامل تاثیر گذار بر روابط جنسی
آیا می دانید چه عوامل و نکاتی باعث افزایش یا کاهش میل جنسی در خانم ها یا آقایان می شود؟
 1- فرزندان پیش دبستانی:
پدرانی كه صاحب فرزند كودكستانی میباشند،از رابطه جنسی كمتری برخور دارند.در مردان معمولا بیش از زنان این احتمال وجود دارد كه به فرزندان خردسال خود به عنوان یك مانع و مخل زندگی جنسی نگریسته شود، بنابراین مردان در این شرایط كمتر آغازگر رابطه ی جنسی میشوند.

2- احتمال جدایی و متاركه:
زوجینی كه قصد جدایی از یكدیگر را دارند،رابطه ی جنسی كمتری با یكدیگر خواهند داشت.زوجینی كه به سمت طلاق پیش می روند اغلب سعی می كنند از صمیمیت میان خود بكاهند.

3- سن:
این یك فاكتور پیش بینی كننده قوی است.هر قدر سن بالاتر رود احتمال كاهش روابط ی جنسی افزایش می یابد.اما در آن روی سكه وقتی رابطه جنسی در زوجین مسن روی می دهد،عموما رضایت بخش تر و از كیفیت بالاتری برخوردار بوده و عشق و محبت در آن پر رنگ تر است.با افزایش سن زنان و مردان خصوصیات یك رابطه ی جنسی خوب و رضایت بخش را آموخته و همین امر باعث می شود با وجود كاهش بنیه جنسی و دفعات برقراری رابطه جنسی،رابط ی جنسی رضایت بخش تر و لذت بخش تر گردد.

4- سالهای تاهل:
مردانی كه از تاریخ ازدواجشان خیلی گذشته،رابطه ی جنسی كمتری را گزارش می كنند.اما مدت ازدواج عامل پیش بینی كننده ی مهمی برای زنان بشمار نمی آید.البته تعداد روابط جنسی در مردان معمولا نسبی است.

5- رضایت و خوشبختی:
جای شگفتی نیست كه هر قدر زوجین شادتر باشند و احساس خوشبختی بیشتری كنند،تمایل بیشتری به برقراری رابطه ی جنسی از خود نشان خواهند داد.زمانی كه شما دلباخته كسی باشید و از شغل و زندگی خوبی نیز برخوردار باشید،رابطه ی جنسی بهتری خواهید داشت.

6- سطح سلامتی:
كاهش سطح سلامتی معمولا موجب كاهش روابط جنسی در مردان می شود،اما در زنان این چنین نیست.چرا كه زنان مسن برقراری رابطه ی جنسی را حتی در وضع ناخوشی و كسالت یك وظیفه و تكلیف می دانند. زنان بیمار و ناخوش برای برقراری رابطه ی جنسی مشكل خاصی نخواهند داشت،اما مردان قادر به پنهان كردن بیماری و تاثیرات مشهود آن طی برقراری روابط جنسی نخواهند بود.

چرا كه مردان برای برقراری رابطه ی جنسی ناچار به صرف انرژی و نیروی فیزیكی بیشتری می باشند.اختلال نعوظ،استرس،خستگی و بیماریهای قلبی-عروقی دلایل اصلی امتناع مردان از رابطه جنسی میباشد.

7- فعالیتهای مشترك:
زنان و مردان متاهلی كه بیشتر با هم صحبت می كنند و كارها را بیشتر با یكدیگر(مشتركا‌ً) انجام می دهند،از لحاظ جنسی فعالتر می باشند.رابطه ی جنسی نهایت تجلی و ابراز عشق و صمیمیت است و بر خلاف سایر فعالیتهای مشترك تنها میان شما و همسرتان به اشتراك گذارده می شود.

چنانچه زندگی جنسی شما افول كرده،بكوشید فعالیتهایی را به همراه یكدیگر انجام دهید مثل ورزش،رفتن به سینما،باغبانی،انجام وظایف خانه و غیره.این كار می تواند به رابطه شما روح تازه ای بدمد.راهكار دیگر اینست كه دانسته های خود را با یكدیگر تقسیم كنید.با این كار نه تنها به معلومات شما افزوده می گردد،بلكه فرزندانتان نیز بواسطه آن چیزهای جدیدی می آموزند. افزایش دانش و اعتماد میان زوجین با تسهیم اطلاعات خود با یكدیگر باعث افزایش میل جنسی خواهد شد.

8- تعداد فرزندان:
فرزند بیشتر،رابطه ی جنسی بیشتر.
علت:حضور فرزندان می تواند نمایانگر ثبات در ازدواج باشد.

9- بحث بر سر رابطه ی جنسی:
زوجینی كه جماع چندانی با یكدیگر ندارند،همچنین در مورد آن نیز خیلی كم و بندرت بحث و گفتگو می كنند.پژوهشگران اینچنین استدلال می كنند كه این دسته از زوجین اینگونه پرورش یافته و خو گرفته اند كه رابطه ی جنسی اندكی داشته و از مطرح كردن آن نیز بی نیاز باشند.هر قدر زوجین رابطه ی جنسی بیشتری با یكدیگر داشته باشند،بیشتر هم درباره آن بحث می كنند.

یكی از نشانه های هشدار دهنده در یك رابطه ی نابرابر و نامتعادل فقدان اختلافات و ناسازگاری هاست.زوجینی كه درباره ی هیچ چیز بحث نمی كنند،زوجینی هستند كه با یكدیگر گفتگو نمی كنند و در واقع خودشان را سانسور می كنند.

دقیقا مشابه یك ذهن زندانی جایی كه یك نفر حكمفرما و غالب مطلق است و دیگری تنها فرمانها را بدون هیچ گونه اظهار نظر،به چالش كشاندن و مباحثه ای می پذیرد.این بحث نكردن ها باعث ایجاد هارمونی و تفاهم كاذب گردیده و صرفاً رنجش و تنفر به بار می آورد كه دیر یا زود خود را آشكار می سازند.

10- خشونت:
یكی دیگر از یافته های غیر منتظره رابطه ی میان خشونت و فعالیتهای جنسی بیشتر در زنان است. برخی پژوهشگران آن را به این واقعیت استناد می كنند كه برخی از زوجین از فعالیت های جنسی به عنوان یك ابزار آشتی مجدد پس از نزاع و بگو مگوها استفاده می كنند.برخی هم معتقدند كه برخی زوجین در بیان عشق و یا خشم بیشتر فیزیكی عمل می كنند.رابطه ی همبستری و خشونت تنها در زنان وجود دارد و این اشاره دارد به اینكه برخی مردان از جماع به عنوان شكلی از كنترل و سلطه گری استفاده می كنند.

به خاطر داشته باشید پیوند این چرخه ‌‌‌( نزاع-رنجش-جماع-آشتی) برای مرد و زن غیر سالم محسوب می گردد. این به مفهوم آنست كه ممكن است زوجی رابطه ی جنسی فراوانی با یكدیگر داشته باشند، اما كلیت رابطه از یك مشكل جدی رنج ببرد.(بدون جماع رابطه ای نیز وجود نخواهد داشت).علت دیگر آن می تواند اغواگر بودن خشونت باشد.اوج گرفتن آدرنالین در پی پاسخ جنگ یا گریز باعث افزایش میل جنسی می گردد. بنابراین پس از مشاجره با افزایش آدرنالین میل جنسی نیز افزایش می یابد.

11- داد و ستد جنسی:
برخی زنان از رابطه ی جنسی به منزله یك خدمت قابل معامله،اقدام به بهره برداری می كنند. یعنی در قبال برقراری رابطه ی جنسی،همواره چیزی از شوهران خود مطالبه می كنند.در چنین روابطی رابطه ی جنسی می تواند از هیچ تا بسیار زیاد در جریان باشد.

حتی اگر رابطه ی جنسی میان چنین زوجینی فراوان باشد،از آنجایی كه روابط جنسی بر مبنای عشق و صمیمت استوار نیست،نمی تواند بیانگر رابطه ای پایدار و با ثبات باشد.از سویی بتدریج رابطه ی جنسی قداست خود را از دست داده و احتمال برقراری روابط جنسی ی‌ خارج از ازدواج (نامشروع) در زوجین افزایش می یابد.

میل جنسی را فراموش نکنید
با افزایش سن شاهد بروز بسیاری از تغییرات فیزیولوژیک بدن هستیم و این موضوع اجتناب‌ناپذیر است. از طرفی با رسیدن به دوران میانسالی این تغییرات بیشتر خود را نشان می‌دهند. عده‌ای بر این باورند که کاهش میل جنسی در این دوران امری کاملا طبیعی است و دقیقا به همین دلیل کمتر افرادی را سراغ داریم که در سنین میانسالی برای رفع مشکلات جنسی خود به پزشک مراجعه کنند. آیا این باور، پایه علمی دارد؟

در این باره با دکتر سیدکاظم فروتن، اورولوژیست، عضو هیات علمی دانشگاه شاهد و رییس کلینیک سلامت خانواده گفت‌وگو کرده‌ایم که آن را می‌خوانید.
 آقای دکتر! این درست است که بگوییم با افزایش سن،‌ میل جنسی هم کاهش می‌یابد؟
معمولا در فرهنگ ما، مسایل جنسی و روابط زناشویی مختص دوران جوانی است و افراد پا به سن گذاشته نیاز و تمایلی به این رابطه ندارند. این در حالی است که نیازهای جنسی ربطی به سن و سال ندارند و فرد تا زمانی که زنده است، میل جنسی هم دارد. فقط با افزایش سن دچار برخی تغییرات می‌شود اما هرگز نه کاهش چشمگیری می‌یابد و نه از بین می‌رود.

چه عواملی در بروز این تغییرات موثر هستند؟
با افزایش سن، میزان ساخت هورمون تستوسترون (هورمون جنسی مردانه) که نقش کلیدی در نیازهای جنسی مردان ایفا می‌کند، کاهش می‌یابد و به دنبال آن نیازها و توانمندی‌های جنسی نیز دچار تغییرات می‌شوند. در خانم‌ها نیز با رسیدن به سن یائسگی و کاهش هورمون‌های زنانه (استروژن) در بدن شاهد بروز این تغییرات هستیم.

اما این‌طور نیست که بگوییم صد درصد غرایز جنسی از بین می‌روند و اگر هم سطح این هورمون‌های جنسی در خانم‌ها و آقایان پایین‌تر از میانگین تعیین‌شده باشد می‌توان این اختلال را به کمک تزریق هورمون برطرف کرد. البته علاوه بر تاثیر هورمون‌ها در خانم‌ها، با رسیدن به سنین یائسگی و کاهش هورمون استروژن با کاهش ترشحات واژن مواجه هستیم و گاهی نیز به همین دلیل روابط جنسی با درد همراه است و این موضوع با گذشت زمان باعث کاهش میل جنسی خانم‌ها می‌شود. در عین حال نمی‌توان فراموش کرد که چون انگیزه بارداری در سنین میانسالی وجود ندارد، همین مورد به ظاهر ساده در کاهش میل جنسی موثر است.

با افزایش سن، در همه افراد میل جنسی دچار تغییرات می‌شود؟
این موضوع از یک استاندارد خاصی تبعیت نمی‌کند چرا که در بسیاری از موارد با رسیدن به سنین میانسالی شاهد افزایش میل جنسی هستیم. بنابراین تغییرات گفته شده لزوما بیانگر کاهش تمایلات جنسی نیست.

 آیا می‌توان در سنین میانسالی جلوی کاهش میل جنسی را گرفت؟
با بالا رفتن سن، افراد دچار ضعف عضلانی می‌شوند و این فرآیند میل و توانمندی‌های جنسی را نیز تحت‌الشعاع خود قرار می‌دهد، اما ورزش کردن مناسب در این سنین تاثیر بسیار زیادی در کاهش این ضعف‌های عضلانی دارد. از طرفی اگر ارتباطات و محبت‌های زناشویی بین همسرانی که در سنین میانسالی قرار دارند، کم شود به دنبال آن کاهش میل جنسی هم اتفاق می‌افتد.

در عین حال ورزش علاوه بر اینکه در افزایش نشاط موثر است باعث خون‌رسانی بهتر در اعضای بدن و افزایش توان جنسی هم می‌شود. به همین دلیل است که همواره توصیه می‌شود همسران در هر شرایط و با هر سن و سالی به هم ابراز عشق کنند و از این موضوع خجالت نکشند.

آیا بروز بیماری‌ها و مصرف داروها نیز میل جنسی را دچار تغییر می‌کنند؟
یکی از مهم‌ترین عوامل تغییرات میل جنسی در سنین میانسالی، ابتلا به بیماری‌هایی مانند افسردگی، دیابت، مشکلات قلبی، فشارخون و... است. درواقع بسیاری از افراد با نزدیک شدن به سنین میانسالی به بیماری‌هایی مبتلا می‌شوند و باید برای درمان، داروهای خاصی مصرف کنند.

از عوارض بسیاری از این داروها می‌توان به کاهش تمایلات جنسی اشاره کرد. به همین علت به افراد میانسال توصیه می‌کنیم که اگر با خوردن یک دارو شاهد تغییر در امیال جنسی خود بودند حتما با پزشک‌شان در این باره مشورت کنند تا این مشکل رفع شود. از طرفی بسیاری از افراد میانسال زمینه جراحی هم دارند. مثلا جراحی‌های لگن، پروستات و حتی برداشتن سینه و رحم خانم‌ها از جمله جراحی‌هایی هستند که موجب کاهش میل جنسی می‌شوند. بنابراین توصیه ما این است که روابط جنسی در دوران میانسالی باید مانند الگوی غذا خوردن باشد.

ممکن است بیشتر توضیح دهید؟
ما در دوران جوانی به انرژی بیشتری نیاز داریم و در نتیجه بیشتر هم غذا می‌‌خوریم. با رسیدن به سنین میانسالی به دلیل کاهش فعالیت‌های روزانه نیاز به انرژی هم در بدن کاهش می‌یابد و مجبوریم کمتر غذا بخوریم. روابط جنسی هم در دوران میانسالی باید همین‌طور باشد و این طبیعی است که نسبت به دوران جوانی دفعات آن کمتر شود.

اما اگر افراد با رسیدن به سنین میانسالی تمایلی به داشتن رابطه جنسی ندارند، باید علت این اختلال جنسی مورد بررسی قرار گیرد. مثلا اگر مردی دچار کم‌کاری بیضه یا مشکلات عروق دستگاه تناسلی شده باید به کمک روش‌های علمی درمان شود تا میل جنسی او افزایش یابد.

این روزها بسیاری از تبلیغات ماهواره‌ها و حتی نشریات به موضوع افزایش میل جنسی اختصاص یافته است. انواع قرص و کپسول و محلول و وسایل مختلف که هر روز بر تنوع آنها افزوده می‌شوند. آیا این کالاهای تبلیغی در افزایش میل جنسی افراد موثرند؟
همان‌طور که وقتی دچار درد قلب می‌شویم به پزشک مراجعه می‌کنیم و خودسرانه دارو نمی‌خوریم در بحث مشکلات جنسی هم باید همین‌طور رفتار کنیم و اگر دچار مشکلات جنسی هستیم به پزشک مراجعه کنیم. حتی اگر باز هم نتیجه نگرفتیم می‌توانیم پزشک خود را تغییر دهیم؛ کاری که در مورد بسیاری از پزشکان انجام می‌دهیم تا به درمان برسیم و بیماری کنترل شود یا از بین برود.

اصلا چگونه می‌توانیم بدون اینکه علت بیماری (اختلال جنسی) را بدانیم نسبت به درمان آن اقدام کنیم؟ بنابراین به راحتی می‌توان نتیجه گرفت که چنین تبلیغاتی فقط جنبه اقتصادی دارند و گاهی دیده شده بسیاری از این افزایش‌دهنده‌های میل جنسی عوارض زیادی دارند و از آنجا که رابط شما و ارائه‌دهندگان این محصولات، یک شماره تلفن اعتباری و غیرثابت است، نمی‌توان موضوع را از طریق مراجع قانونی پیگیری کرد. بهترین راه درمان مشکلات جنسی، مراجعه به پزشک متخصص، بررسی مشکل و درمان علمی است.

اما بسیاری از افراد میانسال بر این باورند که مراجعه به پزشک در این سن خجالت‌آور است.
متاسفانه این باورغلط بین ایرانی‌ها رواج دارد و بسیاری از افراد با رسیدن به سنین میانسالی مجبورند با مشکلات جنسی خود کنار بیایند و حتی میل جنسی‌شان را سرکوب کنند اما باید گفت ما این تئوری را قبول نداریم و نیاز جنسی در هر سن و سالی وجود دارد و باعث ایجاد نشاط و پیشگیری از افسردگی در افراد می‌شود.

از سوی دیگر، همه اختلالات جنسی در هر سنی قابل درمان هستند و تنها روش‌های درمانی متفاوت است. بنابراین زوج‌های میانسال باید در صورت بروز هرگونه اختلال جنسی، بدون هیچ خجالتی به متخصص مراجعه کنند زیرا روابط جنسی یک غریزه مانند غذا خوردن است و باید به آن توجه شود و افزایش سن نمی‌تواند مانعی برای آن محسوب شود.

چرا افراد نباید در سنین بالا هم از روابط سالم زناشویی‌ لذت ببرند؟ ما در این زمینه به هیچ عنوان فرهنگ‌سازی مناسبی نداشته‌ایم و به همین علت هم شاهد بروز مشکلات ناشی از آنها در جامعه هستیم.

 و حرف آخر؟
باز هم تاکید می‌کنم رسیدن به سنین میانسالی دلیل موجهی برای از بین رفتن میل جنسی نیست و گاهی بروز بیماری‌ها، مصرف داروهای خاص، تداخلات دارویی و... در کاهش میل جنسی تاثیرگذارند که باید درمان شوند.

مشکلات جسمی، عاطفی، افسردگی از  عوامل موثر در کاهش میل جنسی هستند

چه چیزی باعث شده میل جنسی ام کم شود؟
آیا به دلیل دردهای بدنی و مشکلات این چنینی از برقراری رابطه زناشویی واهمه دارید و از آن اجتناب می کنید؟ با همسر، پزشک یا مشاورتان صحبت کنید تا بتوانید علت را پیدا کنید.

در موردش صحبت کنید
شاید این کار به شجاعت نیاز داشته باشد، اما یک گفت و گوی صادقانه در این مورد که دردهای مختلف چطور رابطه زناشویی تان را تحت تاثیر قرار می دهد، می تواند همسرتان را از احساساتتان مطمئن کند. اگر مردد هستید، با یک مشاور صحبت کنید؛ تنها یا همراه با همسرتان.
با همسرتان در این موارد صحبت کنید:
- علت این که به نظر می رسد هیجانتان کم شده.
- حالت ها و موقعیت هایی که در آن راحت تر هستید.
- زمان هایی که در طول روز بیشترین درد را دارید.

چه چیزی می تواند رابطه زناشویی را برایتان لذت بخش و صمیمیت رابطه تان را حفظ کند؟ شاید نیاز داشته باشید مشکل اصلی تان حل شود و دوست داشته باشید در این مورد صحبت کنید اما پزشکتان همچنان توجه اش به حل مشکلات جسمی تان باشد. برای کاهش اضطراب و فشار، به جای کلمات خیلی ادبی یا زیادی خودمانی، از واژه های علمی تر استفاده کنید.

از پزشکتان بپرسید:
- چه تغییراتی می تواند در طول رابطه زناشویی، دردم را کمتر و قابل تحمل کند؟
- چه چیزی باعث کاهش میلی جنسی ام شده؟
- آیا علائم و نشانه هایم باید به وسیله آزمایش های تخصصی مورد بررسی قرار گیرد؟
- آیا متخصصی می شناسید که برای درمان دردم به او مراجعه کنم؟

شناسایی سایر بازدارنده های جنسی
ممکن است درد تنها عامل بروز مشکلات جنسی شما نباشد. مشکلات جسمی و عاطفی، از خستگی و ترس از درد گرفته تا افسردگی و عوارض ناشی از مصرف برخی داروها، همگی از دیگر عوامل موثر در بروز این معضل هستند. در مورد نگرانی هایتان با پزشک خود مشورت کنید و نظرش را بپرسید. بعد گام به گام پیش بروید تا مشکلتان حل شود.

فواید رابطه جنسی
اگر درد یا موارد دیگر باعث شده رابطه زناشویی برای شما به یک چالش جدی تبدیل شود و نمی خواهید در موردش صحبت کنید، خود را ترغیب کنید که با واقعیت روبرو شوید و برای حل مشکل اقدام کنید؛ یک زندگی جنسی سالم برای سلامت شما بسیار خوب است. رابطه زناشویی نه تنها باعث صمیمیت و تقویت رابطه شما و همسرتان می شود که ترشح اندروفین ها را بهبود می دهد. اندروفین ها، اوپیوییدهای (مخدرها) طبیعی بدنتان هستند. این مواد به کاهش درد و افزایش حس شادابی و سلامت کمک زیادی می کند.

برای رفع مشکلات جنسی از مشاوران و درمانگران جنسی کمک بگیرید

 برای حل مشکلات زناشویی از مشاوره های جنسی بهره بگیرید
با متخصصان رابطه زناشویی صحبت کنید که می توانند راهنمایی های مفیدی را برایتان داشته باشند که چطور:
- با همسرتان صحبت کنید.
- مشکلات جنسی تان که باعث استرس و نگرانی هایتان شده، کنترل کنید.
اصلا شاید بهتر باشد متخصصی پیدا کنید که به راحتی و بدون خجالت، در مورد این مساله خصوصی تان صحبت و راه حل رفع مشکل را پیدا کنید.

رابطه زناشوییتان را از نو بسازید
با کمک همسرتان راه ها و ایده های خوب و ناگهانی پیدا خواهید کرد که می تواند کیفیت زندگی جنسی تان را بهبود دهد. برای مثال: روزهایی که حس بهتری دارید، رفتارهای غافلگیرکننده از خود نشان دهید!
سعی کنید زمانی رابطه زناشویی داشته باشید که عوارض جانبی داروهایتان در حداقل میزان خود است. دردتان را با یک دوش آب گرم، گرفتن ماساژ یا انجام ورزش های سبک، آرام کنید تا رابطه لذت بخش تری داشته باشید. عجله نکنید و حوصله به خرج دهید؛ روش های پیش نوازی و معاشقه را دوباره کشف کنید! به همسرتان بگویید در چه حالتی راحت ترید و چه وضعیت هایی آزارتان می دهد. قبل از تغییر وضعیت، همسرتان را در جریان بگذارید و بر سر یک وضعیت ایمن به توافق برسید، بعد اقدام کنید.

در مورد پیشنهاد برقراری رابطه و رد کردن پیشنهاد (در صورت عدم آمادگی و تمایل) بدون آسیب زدن به عواطف یکدیگر، با همسرتان صحبت کنید. برخی کتاب های مفید هم در این زمینه وجود دارند که می توانند کیفیت زندگی جنسی تان را بهبود دهند. از مشاور یا پزشک متخصص بخواهید چند کتاب خوب در مورد روابط زناشویی سالم و شاد به شما معرفی کند. برخی متخصصان دوره تخصصی خود را در زمینه موضوع های جنسی گذرانده اند.

درمانگران جنسی (سکس تراپییست ها) جوانب جسمانی و روانی نزدیکی را به خوبی می شناسند. گاهی متخصصان به صورت مشترک با پزشکان دیگر کار می کنند تا در زمینه نگرانی های جنسی فرد، به نتیجه ای کلی برسند. حواستان باشد در انتخاب متخصص سکسولوژی دقت کنید و از افرادی که مدرک قانونی برای درمان دارند، کمک بگیرید تا هم خیال خودتان راحت باشد و هم از درمانتان نتیجه بگیرید.