رابطه جنسی دهانی و بیماریهای مقاربتی
آیا بیماری های مقاربتی از طریق رابطه جنسی دهانی هم منتقل می شوند؟
چون اکثر افرادی که رابطه جنسی دهانی برقرار می کنند انواع رابطه جنسی دیگر را هم انجام می دهند، برای محققین خیلی سخت است که دریابند بیماریهای مقاربتی تا چه میزان فقط از طریق رابطه جنسی دهانی منتقل می شوند. در عین حال، همه ما می دانیم که بسیاری از بیماری های مقاربتی متداول از طریق رابطه جنسی دهانی هم منتقل می شوند. اینها عبارتند از:
·  کلامیدیا
·سوزاک
· زونا
· HIV
· ویروس انسانی ورم پوستی (HPV)
·التهاب غیرسوزاکی (NGU)
·سفلیس
·عفونت مخمر
کلامیدیا و رابطه جنسی دهانی
رابطه جنسی دهانی نمی تواند دلیل اصلی بروز کلامیدیا تلقی شود اما احتمال آن وجود دارد. اگر واژن، گردنه رحم، مفعد، آلت تناسلی یا دهان با ترشحات یا مایعات عفونی تماس پیدا کند، احتمال انتقال وجود دارد.
سوزاک و رابطه جنسی دهانی
سوزاک می تواند حین رابطه جنسی دهانی منتقل شود. برای انتقال سوزاک لازم نیست حتماً انزال صورت گیرد. سوزاک خیلی خوب در گلو باقی می ماند و عفونت های سوازکی گلو یکی از متداولترین عوارض رابطه جنسی دهانی است.
زونا و رابطه جنسی دهانی
زونا می تواند با تماس پوست با پوست منتقل شود درنتیجه احتمال انتقال آن در رابطه جنسی دهانی کاملاً آشکار است. شایان ذکر است که حتی اگر هیچ زخم مشخصی روی پوست وجود نداشته باشد هم انتقال ممکن است چون ممکن است شما یا شریک جنسیتان مبتلا به زونا باشید و خود ندانید. خیلی ها نمی دانند که تاولهای تبخالی نوعی زونا هستند.
HIV و رابطه جنسی دهانی
بااینکه احتمال انتقال کم است اما نمونه هایی از انتقال این ویروس با رابطه جنسی دهانی از طریق مایع منی، ترشحات واژن یا خون وجود دارد. HIV از طریق بزاق منتقل نمی شود و بوسیدن های عمیق یک رفتار جنسی قابل قبول در این مورد است.
HPV و رابطه جنسی دهانی
رابطه جنسی دهانی یک علت نادر برای انتقال HPV تلقی می شود اما نمونه هایی از آن دیده شده است. ویروس HPV از سطح زگیل ها افتاده و هرگونه تماس مستقیم می تواند موجب انتقال شود.
NGU و رابطه جنسی دهانی
اکثر میکروب هایی که موجب NGU می شوند می توانند از طریق رابطه جنسی دهانی منتقل شوند حتی اگر آلت تناسلی یا زبان کاملاً وارد واژن، دهان یا مفعد نشود و  مایعات بدن جابه جا نشود. یک تحقیق استرالیایی رابطه جنسی دهانی را عامل مهمی در انتقال NGU معرفی کرده است.
سفلیس و رابطه جنسی دهانی
رابطه جنسی دهانی راه خوبی برای انتقال سفلیس به شمار می رود. درتحقیق مشخص شد که بیش از 13 درصد از موارد سفلیس از طریق  رابطه جنسی دهانی منتقل شده اند. انتقال معمولاً با تماس زخم های سفلیسی با پوست یا غشای مخاطی صورت می گیرد.
عفونت مخمر و رابطه جنسی دهانی
شواهد نشان می دهد که زنانی که بطور مداوم به عفونت مخمر مبتلا می شوند ممکن است آنرا از طریق رابطه جنسی دهانی دریافت کرده باشند. در یک تحقیق مشخص شد که رابطه جنسی دهانی با بالا رفتن احتمال عفونت مخمر در ارتباط است. رابطه جنسی دهانی با کسی که مبتلا به عفونت مخم است موجب برفک شده که نوعی عفونت مخمر در گلو می باشد. تماس دهانی با مخمر موجب بروز عفونت مخمر  در واژن نمی شود چون مخمر در دستگاه گوارش از بین می رود.
نکات مهم برای رابطه جنسی دهانی ایمن
استفاده از روش های مانعی مثل کاندوم بهترین راه برای ایمن کردن رابطه جنسی دهانی است. افراد بسیاری که از ترشحات بدن خوششان نمی آید رابطه جنسی دهانی با کاندوم های طعم دار را بهتر می بینند.
وقتی مردی طی رابطه جنسی دهانی انزال می کند، اگر مایع خارح شده در کناره های دهان یا چشم های طرف مقابل بریزد، درصورتیکه مبتلا به بیماری های مقاربتی باشد، احتمال انتقال آن را شدیداً افزایش می دهد.
در بسیاری از موارد، بیماری های مقاربتی می توانند حتی باوجود اینکه آلت تناسلی یا زبان کاملاً وارد واژن، دهان یا مقعد نشده است نیز انتقال یابند.
برخی محققان پیشنهاد می کنند که از مسواک زدن قبل از رابطه جنسی دهانی خودداری کنید چن باعث می شود زخم ها و خراش های کوچک احتمال انتقال بیماری های مقاربتی را افزایش دهند.

ویروس پاپیلوما شایع است، اما همه گونه های آن موجب بروز سرطان نمی شوند.بر اساس یافته های  انجمن سرطان آمریکا، رابطه جنسی دهانی می تواند منجر به بروز سرطان گلو شود.
البته این نوع ارتباط جنسی به خودی خود موجب سرطان نمی شود، بلکه ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV که عامل ایجاد زگیل تناسلی است، می تواند در حین ارتباط جنسی دهانی از فردی به فرد دیگر منتقل شود.
محققان دریافته اند که برخی از سرطان ها ازجمله سرطان اوروفارینکس (بخش میانی گلو) و لوزه ها احتمالا توسط نوع خاصی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شوند.ویروس پاپیلوما شایع است، اما همه گونه های آن موجب بروز سرطان نمی شوند. اگر شما در حین رابطه دهانی در معرض ویروس پاپیلوما قرار نگیرید، خطر ابتلا به سرطان گلو نیز در شما وجود ندارد.
ارتباط بین HPV و سرطان اوروفارینکس در اواخر دهه 1980 و اوایل دهه 90 مشخص شد. محققان متوجه افزایش این نوع سرطان در میان افرادی شدند که قبل از آن در معرض این بیماری قرار نداشتند.شروع این نوع سرطان ابتدا در میان افرادی بود که حدود 40 ساله بودند و از الکل و سیگار استفاده نمی کردند. در حالی که در دهه های قبل، شیوع این سرطان معمولا در افراد مسن که سیگار می کشیدند و یا الکل مصرف می کردند، افزایش یافته بود.
مطالعه ای در سال 2007 در نشریه New England منتشر شد که نشان داد خطر ابتلا به سرطان اوروفارینکس بیشتر در افرادی  مشاهده می شود که شرکای جنسی متعدد (حداقل 6 نفر) دارند و با آنها رابطه جنسی دهانی برقرار می کنند. در واقع گونه 16 ویروس پاپیلوما در بیمارانی مشاهده شد که بیش از یک شریک جنسی دهانی داشتند. (گونه 16 این ویروس سرطان زا می باشد)
هنوز مشخص نیست که چه تعداد ازافرادی که رابطه جنسی دهانی دارند به سرطان گلو مبتلا می شوند. هم مردان و هم زنان می توانند دچار عفونت HPV در گلو شوند وتفاوت جنسیتی در این زمینه وجود ندارد.به عقیده پزشکان درمان موارد سرطان گلو در اثر ویروس پاپیلوما آسان تر از مواردی است که در اثر مصرف سیگار و الکل ایجاد شده است.
بهترین روش پیشگیری از انتقال این ویروس مشخص نیست، اما استفاده از واکسن HPV  می تواند به عنوان یکی از روش های محافظتی در نظر گرفته شود. سازمان غذا و داروی آمریکا واکسن HPV  را برای مردان سنین 9 تا 26 سال تایید کرده است، اما این واکسن تنها برای پیشگیری از زگیل تناسلی در پسران و مردان جوان بوده و از انتقال ویروس به شریک جنسی آنها جلوگیری نمی کند.

رابطه جنسی دهانی

آیا مکیدن دستگاه تناسلی زن برای مرد ضرری به لحاظ بهداشتی دارد؟ یعنی ترشحاتی که خارج می شود و ناخودآگاه به درون دهان فرد هم می رود، آیا ضرری برای مرد دارد و راه حل صحیح برای اینکه هم مقاربت دهانی انجام بشود و هم همسر را به اوج حالت رضایت بخش برساند و هم ضرری برای مرد نداشته باشد چیست؟

در این مطلب سعی شده از نطر شرعی به سوال پاسخ داده شود:
1. شکی نیست که در دین مبین اسلام، انسان می تواند هر گونه لذت جنسی و غیر آن را از همسرش ببرد. در این خصوص محدودیتی وجود ندارد. تنها در برخی ایام خاص و زمان عادت ماهانه، آمیزش جنسی ممنوع شده است. بقیه کامجویی ها به قوت خود باقی است.

اما این تجویز به معنای مناسب و یا مجاز بودن هر گونه رفتار و عمل جنسی بین همسران نیست. برخی از رفتارهای جنسی مثل سکس مقعدی در شرع مقدس اسلام، کراهت شدید دارد . برخی از علما بر اساس روایات وارده، آن را حرام می دانند و یا سکس دهانی را مورد نکوهش قرار می دهند.

شخصی به امام صادق(ع) اظهار می دارد که آیا مرد می تواند، اندام تناسلی و فَرج همسر خود را ببوسد، امام فرمود: اشکالی ندارد ولی این چه کاری است؟!
با این جمله کراهت خود را از این گونه رفتار نشان داد. از روایت استفاده می شود که سکس دهانی به طریق اولی و با قیاس اولویت مورد توجه ائمه(ع) نبوده و نیست.(1)

2. اگر چه برخی کتاب­ها و نوشته ­ها رابطه جنسی دهانی را جایز می شمارند و آن را برای زن و شوهر رضایت بخش می پندارند، اما باید توجه داشت که این عمل در شرع مقدس مورد نکوهش واقع شده است .از لحاظ بهداشتی و پزشکی آسیب­ها و ضررهایی در پی دارد.

3. هرچه که از بدن انسان طی فرایندی خاص، طبیعی و یا غیر طبیعی دفع می شود ،مانند عرق، ادرار، مدفوع، خون، ناخن، شوره، منی، ترشحات مهبلی و رحمی و … غیر قابل خوردن و چندش آور است.

به دلیل اینکه مواد دفع شده جزء سموم حاصل از فعل و انفعالات بدن یا محل مناسبی برای تجمع، رشد و تکثیر میکروب ها می باشند، بدن به طور طبیعی میلی به خوردن این گونه مواد دفعی و ضایعات بدن را ندارد. احتمال آلوده بودن آن ها به انواع و اقسام باکتری­ها و میکروب­ها بسیار است.

4. اگر چه ترشحات معمولی خانم­ها که از اندام تناسلی آنان خارج می گردد، پاک است، ولی هنگامی آمیزش جنسی و زمانی که زن به اوج لذت جنسی می­رسد، نجس بوده و حکم منی مردان را پیدا می کند، به همین خاطر خوردن آن در هر صورت حرام می باشد، البته گاهی خوردن منی، ادرار و مدفوع در بعضی از افرادی که دارای نوعی از انحرافات جنسی می باشند، در مواردی دیده می شود که نشان از وخامت انحراف جنسی آنان دارد.

5. خوردن مایع مني و ترشحات مهبلی در هنگام اوج لذت جنسی، علاوه بر این که از لحاظ شرعی و دینی حرام است، از نظر پزشکی و بهداشتی نیز صحیح نیست. مشكلات زيادي براي حلق و دهان، معده و دستگاه گوارش پيش مي آورد. باعث مضرات زيادي براي روده ها و كليه ها می باشد. شاید یکی از علل نجاست و حرمت خوردن آن ها به خاطر وجود مشکلات و مضراتی باشد که خوردن این گونه ترشحات در بدن شخص ایجاد می کند.

6. معمولاً منی و ترشحات اندام تناسلی وقتی از دستگاه تناسلی و مجرای ادرار خارج می شود، میکرب­های زیادی را که در مجرای ادرار هست، با خود به همراه می آورد.

چون آن منطقه ­ها و مجرای ادرار بسیار آلوده است، احتمال سرایت میکرب­ها زیاد است. به راحتی میکروب­ها و باکتری­های دستگاه تناسلی به مجاری حلق و معده وارد می شود. باعث عفونت و سرایت بیماری به بخش های دیگر بدن فرد می گردد.

علاوه بر انتقال باکتری­ها و میکروب های مجرای ادرار، موجب انتقال و سرایت بیماری های مقاربتی نظیر ایدز، سیفلیس، سوزاک و... به بدن فرد سالم می شود. اگر یکی آلوده به بیماری مقاربتی باشد، به راحتی سیفلیس و سوزاک و ویروس ایدز وارد دهان و حلق خواهد شد . مشکلات زیادی را برای فرد ایجاد می کند.

7. با توجه به مطالب مطرح شده، برای پیشگیری از آسیب ها و مشکلات احتمالی، توصیه می شود تا آن جا که امکان دارد، از سکس دهانی اجتناب کنید . به هیچ وجه ترشحات اندام تناسلی را نخورید. اگر ناخواسته وارد فضای دهان­تان گردید، فوراً آن را بیرون بریزید. دهان خود را شسته و و با شوینده­ های مخصوص دهان، آن را ضدعفونی و پاک نمایید.

8. در حال حاضر شیوه­ای وجود ندارد که بتوانید از ورود ترشحات اندام تناسلی به دهان جلوگیری کنید، مگر این که خودتان از ابتدا به سکس دهانی تمایلی نداشته باشید و آن را انجام ندهید.بر فرض این که اندام تناسلی زن را قبل از آمیزش پاک گردانید، چون نمی توانید در حین عمل سکس دهانی، از ترشحات جلوگیری کنید، باز تلاش شما به جایی نخواهد رسید و نمی توانید از ورود ترشحات آلوده به فضای دهان­تان اجتناب کنید.

9. توصیه می شود به جایی این که بخواهید با سکس دهانی، لذت جنسی و رضایت بخشی داشته باشید و خود را با آسیب­ها و مشکلات آن گرفتار کنید، به سکس مهبلی و واژینال روی بیاورید. با لمس و مالش کلیتوروس، با دست و یا آلت تناسلی، همسرتان را به اوج لذت جنسی برسانید.

انتقال ایدز از طریق رابطه جنسی دهانی
رابطه جنسی رایج ترین راه سرایت ایدز در جهان است و امکان سرایت از مرد به زن و زن به مرد در رابطه جنسی وجود دارد که البته به عواملی از جمله مرحله ای از بیماری که فرد مبتلا در آن به سر می برد هم بستگی دارد. یعنی با ١٠ برابر شدن بار ویروس در خون افراد احتمال سرایت حدودا دو و نیم برابر می شود.

آیا اچ‌آی‌وی از طریق آمیزش دهانی منتقل می شود؟
بلی، البته خطرش به مراتب کمتر از آمیزش واژینال و یا مقعدی است. آمیزش دهانی را در دو حالت باید توضیح دهیم:
حالت اول : فاعل مرد باشد یعنی مردی آلت جنسی خود را وارد دهان طرف مقابل بکند:
اچ‌آی‌وی در بسیاری از مایعات بدن وجود دارد از جمله مایع مترشحه از غدد کوپر که مایعی بیرنگ و لزج است و هنگام لذت جنسی در لوله پیشابراه مرد ترشح می شود. (در کتب احکام به آن مذی می گویند) بدین لحاظ آمیزش دهانی بدون انزال هم می تواند برای فرد مفعول خطرناک باشد. در هر حال کارهای زیر را می توان برای کاهش احتمال سرایت اچ آی وی در این نوع از آمیزش دهانی انجام داد:
١- استفاده از کاندوم
٢- پرهیز از انزال داخل دهان
٣- پرهیز از خشونت، فشار زیاد و اجبار در آمیزش جنسی
٤- پرهیز از گاز زدن آلت مرد
٥- پرهیز از آمیزش دهانی در کسانی که ارتوز و پروتز دهانی دارند
٦- پرهیز از آمیزش دهانی در مواقع عفونت لثه یا زخم های دهانی یا روی آلت مرد

حالت دوم : کسی با دهان یا زبان خود ناحیه تناسلی یک زن را تحریک کند:
اچ آی وی در مایعات ترشح شده از واژن در زن که نقش نرم کنندگی دارند وجود دارد بنابراین اگر کسی ناحیه تناسلی یک زن مبتلا را لیس بزند یا بمکد در معرض ویروس قرار می گیرد هرچند احتمالش کمتر از حالت قبل است مگر آن که در زمان خونروی ماهانه این کار را بکند. همچنین زنی که این عمل رویش انجام می شود احتمال آن  که ویروس از دهان طرف مقابل به او سرایت کند بسیار کم است (مگر خونریزی یا زخمهای واضح در دهان فرد عامل باشد)

 رابطه جنسی دهانی خطر ابتلا به سرطان گلو را افزایش می دهد

رابطه جنسی دهانی و خطر ابتلا سرطان گلو!
بر اساس یافته های  انجمن سرطان آمریکا، رابطه جنسی دهانی می تواند منجر به بروز سرطان گلو شود. البته این نوع ارتباط جنسی به خودی خود موجب سرطان نمی شود، بلکه ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV که عامل ایجاد زگیل تناسلی است، می تواند در حین ارتباط جنسی دهانی از فردی به فرد دیگر منتقل شود. محققان دریافته اند که برخی از سرطان ها ازجمله سرطان اوروفارینکس (بخش میانی گلو) و لوزه ها احتمالا توسط نوع خاصی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شوند.

ویروس پاپیلوما شایع است، اما همه گونه های آن موجب بروز سرطان گلو نمی شوند. اگر شما در حین رابطه جنسی دهانی در معرض ویروس پاپیلوما قرار نگیرید، خطر ابتلا به سرطان گلو نیز در شما وجود ندارد. ارتباط بین HPV و سرطان اوروفارینکس در اواخر دهه 1980 و اوایل دهه 90 مشخص شد. محققان متوجه افزایش این نوع سرطان در میان افرادی شدند که قبل از آن در معرض این بیماری قرار نداشتند. شروع این نوع سرطان ابتدا در میان افرادی بود که حدود 40 ساله بودند و از الکل و سیگار استفاده نمی کردند. در حالی که در دهه های قبل، شیوع این سرطان معمولا در افراد مسن که سیگار می کشیدند و یا الکل مصرف می کردند، افزایش یافته بود.

مطالعه ای در سال 2007 در نشریه New England منتشر شد که نشان داد خطر ابتلا به سرطان اوروفارینکس بیشتر در افرادی  مشاهده می شود که شرکای جنسی متعدد (حداقل 6 نفر) دارند و با آنها رابطه جنسی دهانی برقرار می کنند. در واقع گونه 16 ویروس پاپیلوما در بیمارانی مشاهده شد که بیش از یک شریک جنسی دهانی داشتند. (گونه 16 این ویروس سرطان زا می باشد). هنوز مشخص نیست که چه تعداد از افرادی که رابطه جنسی دهانی دارند به سرطان گلو مبتلا می شوند. هم مردان و هم زنان می توانند دچار عفونت HPV در گلو شوند و تفاوت جنسیتی در این زمینه وجود ندارد.

به عقیده پزشکان درمان موارد سرطان گلو در اثر ویروس پاپیلوما آسان تر از مواردی است که در اثر مصرف سیگار و الکل ایجاد شده است. بهترین روش پیشگیری از انتقال این ویروس مشخص نیست، اما استفاده از واکسن HPV می تواند به عنوان یکی از روش های محافظتی در مقابل ابتلا به سرطان گلو در نظر گرفته شود.